فرزندپروری فشرده چیست؟
فرزندپروری فشرده یک رویکرد فرزندپروری است که با سطح بالایی از مشارکت والدین مشخص می‌شود، که شامل پیش‌بینی و حل مشکلات کودکان و ثبت نام آنها در فعالیت‌های ساختاریافته متعدد برای تقویت توانایی‌های فیزیکی، شناختی و اجتماعی آنها است.
این سبک فرزندپروری با نام‌های فرزندپروری هلیکوپتری، فرزندپروری بیش از حد محافظت‌کننده یا بیش از حد والدین نیز شناخته می‌شود.
هیز (1996) برای اولین بار مادری فشرده را به عنوان یک ایدئولوژی والدین سه اصل تعریف کرد.
- مادران ذاتاً والدین بهتر و ضروری هستند.
- مادر باید کودک محور باشد و مستلزم توجه مداوم مادر باشد.
- کودکان باید برای والدین مقدس، لذت بخش و رضایت بخش تلقی شوند و بنابراین باید به هر قیمتی از آنها در برابر دنیای خطرناک محافظت شود.
در سال‌های اخیر، بیشتر والدین آمریکایی، به‌ویژه والدین طبقه متوسط، از نوع سبک فرزندپروری فشرده رایج در ایالات متحده استفاده می‌کنند.
محققان سعی کردند نگرش های شدید والدین را با استفاده از پنج عامل زیر اندازه گیری کنند.
- ذات گرایی – این باور که زنان در تربیت بهتر از مردان عمل می کنند
- تحقق – والدین باید احساس رضایت از جانب فرزندان خود داشته باشند.
- تحریک – والدین تحریک فکری مداوم را ارائه می دهند
- چالش برانگیز – این باور که فرزندپروری ذاتاً دشوار و طاقت فرسا است.
- کودک محور – زندگی والدین حول محور فرزندانشان می چرخد
علل فرزندپروری فشرده
ظهور شیوه های فشرده فرزندپروری ریشه در این باور دارد که والدین مداوم و مشارکتی منجر به نتایج بهتر برای کودکان می شود.
تحقیقات زیادی نشان داده است که مشارکت والدین برای سلامت روانی و جسمی و پیشرفت تحصیلی کودک بسیار مهم است.
با پیامدهای اجتماعی، عاطفی و رفتاری بهتر در کودکان مرتبط است. کودکانی که در خانواده‌هایی با مکالمه و زمان بازی منظم بزرگ می‌شوند، توانایی‌های شناختی، مهارت‌های اجتماعی و اعتماد بیشتری دارند.
در واقع، محرومیت محیطی در اوایل زندگی می تواند منجر به مجموعه ای از تاخیرهای فیزیکی، شناختی و اجتماعی شود.
این درک برخی از والدین را بر آن داشته است تا با هدف به حداکثر رساندن رشد شناختی فرزندان خود، تحریک فکری دائمی برای فرزندان خود فراهم کنند.
والدین سخت‌گیر بر این باورند که رویکرد فعالانه و بسیار مشارکت‌کننده آنها می‌تواند رشد کودک را بهبود بخشد. آنها ممکن است معتقد باشند که مشارکت بیشتر همیشه بهتر است.
با این حال، آنها تمایل دارند که آنها را به سطحی افراطی برسانند و مسئولیت هر جنبه ای از رشد فرزندشان را بر عهده بگیرند. آنها سطوح نامناسب کنترل و کمک از نظر رشد را به کودکان، نوجوانان و حتی بزرگسالان در حال ظهور اعمال می کنند.
در اینجا چند مثال فشرده از تربیت فرزند آورده شده است.
- کودک را در بسیاری از فعالیت های فوق برنامه گران و وقت گیر ثبت نام کنید.
- پروژه علمی کودک دبستانی خود را برای آنها کامل کنید.
- با انتخاب دوستانشان در زندگی اجتماعی فرزندشان دخالت کنند.
- برای مذاکره با نمرات با معلم دبیرستان فرزندشان تماس بگیرید.
اثرات فرزندپروری فشرده بر کودکان
در حالی که با نیت خوب، تأثیرات فرزندپروری با هلیکوپتر ممکن است برخلاف آنچه والدین به آن امیدوار هستند باشد.
اگرچه میزان معینی از مشارکت والدین سودمند است، اما یک رویکرد سرسختانه می‌تواند منجر به پیامدهای منفی ناخواسته شود.
یکی از این پیامدها افزایش احتمال بروز مشکلات درونی مانند افسردگی است و اضطراب در کودکان با والدین بیش از حد درگیر.
درگیری بیش از حد والدین نیز با خودکارآمدی پایین در کودکان مرتبط است، زیرا آنها ممکن است فرصتی برای ایجاد اعتماد به توانایی های خود نداشته باشند.
این کودکان ممکن است به دلیل مداخله مداوم والدین خود برای مقابله با چالش ها به طور مستقل مبارزه کنند. آنها ممکن است برای تصمیم گیری ها و راه حل ها بیشتر به دیگران وابسته شوند.
فقدان خودکارآمدی و اعتماد به نفس در نهایت منجر به مشکلات سلامت روان می شود.
از نظر اجتماعی، فرزندان والدین هلیکوپتری ممکن است با همسالان خود بیگانگی را تجربه کنند، زیرا والدین به فرزندانشان دیکته می کنند که چگونه با دیگران تعامل کنند یا قرار گرفتن آنها در موقعیت های اجتماعی را محدود می کنند.
تأثیرات فرزندپروری فشرده بر والدین
راهبردهای فرزندپروری فشرده نتایج مطلوب را برای کودکان به ارمغان نمی آورد و تأثیر منفی بر خود والدین دارد.
این سبک فرزندپروری می‌تواند به شدت بر والدین فشار وارد کند و منجر به پیامدهای زیان‌بار سلامت روان و فرسودگی شغلی والدین شود .
فشار برای نظارت و مدیریت مداوم تمام جنبه های زندگی کودک استرس زا و طاقت فرسا است. وقتی نمی توانند «والد کامل» باشند، احساس گناه و اضطراب می کنند.
مادرانی که معتقدند کودکان در درجه اول به حضور مادرانشان نیاز دارند، رضایت کمتری از زندگی دارند. این باور می تواند به احساس ناسالم مسئولیت و ناتوانی در واگذاری یا تقسیم وظایف مراقبتی با سایر اعضای خانواده کمک کند.
کسانی که معتقدند فرزندپروری ذاتاً چالش برانگیز است، بیشتر مستعد تجربه استرس و افسردگی هستند. انتظار غیرواقعی از کمال یا باور به اینکه هر تصمیمی باید از جانب کودک گرفته شود می تواند بر سلامت روانی والدین تأثیر منفی بگذارد.
چگونه از فرزندپروری فشرده دست برداریم
والدین می‌توانند با اتخاذ روش‌های تربیتی متعادل‌تر و مناسب‌تر از نظر رشدی که رشد، استقلال و انعطاف‌پذیری را تشویق می‌کند و در عین حال از رفاه کودک حمایت می‌کند، از فرهنگ فشرده والدین دور شوند.
راهبردهای زیر ممکن است به شما کمک کند از رویکرد فرزندپروری فشرده خارج شوید:
استقلال را تشویق کنید
به فرزندتان اجازه دهید کاوش کند، اشتباه کند و از تجربیاتش درس بگیرد.
به تدریج مسئولیت‌ها و چالش‌های متناسب با سن خود را معرفی کنید، مانند انجام وظایف خود یا مدیریت برنامه‌های خود.
این امر باعث افزایش خودکفایی و ایجاد عزت نفس در کودکان می شود .
انتظارات واقع بینانه تعیین کنید
همچنین بخوانید:
درک کنید که هر کودکی با سرعت خودش رشد می کند و قدردانی از نقاط قوت و ضعف منحصر به فرد او ضروری است.
از مقایسه فرزندتان با دیگران بپرهیزید و نسبت به پیشرفت او صبور باشید.
موفقیت های کوچک را جشن بگیرید و بر پرورش ذهنیت رشد در فرزندتان تمرکز کنید.
مرزهای سالم را تعیین کنید
بین نیازهای خود و فرزندتان تعادل ایجاد کنید.
برای زمان و انرژی که به فرزندپروری اختصاص می‌دهید، محدودیت‌هایی تعیین کنید و اطمینان حاصل کنید که برای مراقبت از خود، سرگرمی‌ها و ارتباطات اجتماعی زمانی را اختصاص می‌دهید تا از فرسودگی شغلی جلوگیری کنید.
این نه تنها یک سبک زندگی سالم را برای فرزند شما الگو می کند، بلکه به جلوگیری از فرسودگی والدین نیز کمک می کند.
یک شبکه پشتیبانی ایجاد کنید
از شریک زندگی و خانواده خود برای به اشتراک گذاشتن مسئولیت های مراقبتی کمک بگیرید.
به دنبال گروه‌های محلی پشتیبانی والدین یا جوامع آنلاین باشید تا بتوانید در مورد چالش‌های فرزندپروری بحث کنید و از تجربیات دیگران بیاموزید.
این می تواند به کاهش فشار برای والد “کامل” بودن و به دست آوردن بینش و تشویق کمک کند.
زمان با کیفیت را در اولویت قرار دهید
به جای اینکه هر جنبه از زندگی فرزندتان را مدیریت کنید، تعامل معناداری با او ایجاد کنید.
در فعالیت هایی شرکت کنید که ارتباط، ارتباطات و هوش هیجانی را تقویت می کنند.
شما می توانید بدون از دست دادن مراقبت از خود، زمان با کیفیتی را با کودک خود بگذرانید. زمان کیفیت با کیفیت تعریف می شود نه کمیت. مقدار زمان مهم نیست
این می تواند شامل وعده های غذایی خانوادگی، ماجراجویی در فضای باز، یا صرفاً لذت بردن از استراحت با هم باشد.
انعطاف پذیر و سازگار باشید
بدانید که فرزندپروری یک فرآیند پویا است و هیچ رویکردی برای همه وجود ندارد.
با رشد فرزندتان و تغییر نیازهایش نسبت به تنظیم سبک فرزندپروری خود انعطاف پذیر و باز باشید .
به دنبال راهنمایی حرفه ای باشید
اگر در تلاش برای دور شدن از ایدئولوژی شدید فرزندپروری هستید یا احساس می‌کنید تحت فشار هستید، با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید.
آنها می توانند مشاوره و پشتیبانی مناسب برای والدین ارائه دهند تا به شما کمک کنند تا پیچیدگی های فرزندپروری را طی کنید و رویکرد سالم تری را برای شما و فرزندتان ترویج دهید. آنها همچنین می توانند کتاب های والدینی را که مناسب موقعیت و محیط خانوادگی شما هستند توصیه کنند.
با این استراتژی‌ها، والدین می‌توانند به تدریج از فرزندپروری فشرده به رویکردی متعادل‌تر و پرورشی که روابط سالم والد-کودکی را تقویت می‌کند، گذار کنند.
برای ایجاد انگیزه در کودکان به کمک نیاز دارید؟
اگر به دنبال نکات اضافی و یک برنامه گام به گام واقعی هستید، این دوره آنلاین نحوه ایجاد انگیزه در کودکان مکانی عالی برای شروع است.
این به شما مراحلی را ارائه می دهد که برای شناسایی مسائل انگیزشی در فرزندتان نیاز دارید و راهبردی را که می توانید برای کمک به فرزندتان در ایجاد انگیزه شخصی و علاقه مند شدن به یادگیری اعمال کنید، ارائه می دهد.
هنگامی که این استراتژی مبتنی بر علم را بشناسید، ایجاد انگیزه در فرزندتان آسان و بدون استرس می شود.
شاید برای شما هم مفید باشد
