بلوغ یک دورهٔ گذار شدید برای همه کودکان و نوجوانان است، اما به ویژه برای بچه‌های کوچکتر که بلوغ زودرس را تجربه می‌کنند، می‌تواند دشوار باشد.
بلوغ زودرس، زمانی است که بدن کودک در سنین پایین غیرمعمول شروع به بلوغ می‌کند – معمولاً قبل از ۸ سالگی برای دختران و ۹ سالگی برای پسران. تا همین اواخر، متوسط سن بلوغ برای دختران 11 سال و برای پسران 12 سال بود، اما اکنون بسیاری از کارشناسان سن بالای 8 یا 9 سال را طبیعی می دانند. کارشناسان دلایل احتمالی زیادی را برای بلوغ زودرس ذکر می کنند، از جمله ژنتیک، تغذیه و/یا چاقی، نشانه های محیطی و ضربه. بلوغ زودرس می تواند باعث ناراحتی عاطفی شود و خطرات مربوط به سلامت روان نوجوان مانند اضطراب و افسردگی را افزایش دهد.( تست رایگان اضطراب اجتماعی )
بسیاری از مطالعات نشان می دهد که میانگین سن بلوغ در ایالات متحده در حال کاهش است. از آنجایی که تعداد بیشتری از کودکان زودتر از حد انتظار به بلوغ می رسند، برای والدین مهم است که تغییرات عاطفی ناشی از بلوغ را درک کنند و چگونه به کودکان کمک کنند تا مهارت های مقابله ای را برای جلوگیری از تأثیرات منفی طولانی مدت ایجاد کنند.
پیشنهاد میکنم مقاله 7 نکته برای تربیت آسان نوجوانان را بخوانید.
چه چیزی بلوغ زودرس را دشوار می کند؟
کودکانی که بلوغ زودرس را تجربه می‌کنند ممکن است قبل از اینکه از نظر عاطفی به بلوغ کافی رسیده باشند، دچار تغییرات فیزیکی و ذهنی شوند. دکتر ساندرا ال. وایتهاوس، روانشناس بالینی در موسسه ذهن کودک، توضیح می‌دهد: «با بلوغ زودرس، آنها عملکرد اجرایی یا خودکنترلی را ندارند که به آنها اجازه دهد احساسات شدید خود را مدیریت کنند. مانند خودرویی است که پدال گاز کاملاً آنلاین است، اما بچه‌ها نمی‌توانند به ترمز یا فرمان برسند.»
این مرحله از رشد معمول است که شدیداً بخواهید با همسالان خود هماهنگ شوید. پل میترانی، MD، PhD، روانپزشک کودک و نوجوان در موسسه ذهن کودک، می‌گوید که بچه‌ها ممکن است احساس ناراحتی کنند زیرا بدن آنها قبل از بدن همسالانشان تغییر می‌کند. “این زمانی است که شما واقعاً میخواهید مانند دوستان خود باشید، و اگر نتوانید این کار را انجام دهید، استرس بسیار بیشتری ایجاد می‌کند.”
کودکانی که در مراحل اولیه بلوغ قرار می‌گیرند ممکن است مورد آزار و اذیت جنسی قرار گیرند (به ویژه دختران). آنها همچنین ممکن است متوجه شوند که برخی از افراد فکر می‌کنند سنشان بیشتر از حد واقعی است، که می‌تواند منجر به انتظارات رفتاری غیر واقعی و خطر مواجهه زودهنگام با رفتارهای بالغ مانند فعالیت جنسی و مصرف مواد شود. دکتر میترانی توضیح می‌دهد: «وقتی کسی فکر می‌کند شما بزرگتر از خودتان هستید، در معرض چیزهای متفاوتی قرار می‌گیرید و ممکن است به شیوه‌ای متفاوت با شما رفتار کنند. و اگر قدتان بلندتر یا رشد یافته‌تر باشد، ممکن است از بچه‌های هم سن خود طرد شوید.»
بلوغ زودرس چه اثراتی بر سلامت روان دارد؟
بلوغ زودرس کودکان را در معرض افزایش خطر مشکلات عاطفی و روانی نظیر اضطراب، افسردگی، اعتماد به نفس پایین و تصویر ناپذیری از بدن قرار می‌دهد. همان‌طور که به بلوغ خود ادامه می‌دهند، کودکانی که بلوغ اولیه را پشت سر گذاشته‌اند، ممکن است بیشتر در معرض سوء مصرف مواد قرار گیرند، در فعالیت‌های جنسی زودتر شرکت کنند (که با خطرات بالاتر برای بارداری نوجوانان مرتبط است) و از اختلالات تغذیه رنج ببرند. دکتر میترانی توضیح می‌دهد: «مثل اینکه سعی می‌کنید در قالب خاصی قرار بگیرید، و وقتی نمی‌توانید، گاهی خوددرمانی می‌کنید یا کارهای دیگری برای کنترل بدنتان انجام می‌دهید.»
ممکن است تفاوت‌های جنسیتی مهمی در تأثیرات روانی بلوغ اولیه وجود داشته باشد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد دخترانی که در مراحل اولیه رشد هستند در برابر اضطراب و افسردگی آسیب پذیرتر هستند و ممکن است چندین سال این خطر را تحمل کنند. برای پسران، بلوغ زودرس ممکن است چندان ناراحت‌کننده نباشد. دکتر وایتهاوس توضیح می‌دهد: «پسران زودرس دارای مزایای اجتماعی هستند زیرا بزرگتر و قوی‌تر هستند.»
اما این بدان معنا نیست که پسران در معرض خطر مسائل عاطفی نیستند. با افزایش تستوسترون، ممکن است احساسات قوی‌تری داشته باشند، افزایش احتمالی رفتارهای پرخاشگرانه و میل جنسی ناگهانی داشته باشند که ممکن است ندانند چگونه آن را مدیریت کنند. از آنجایی که بلوغ زودرس ممکن است باعث کندی رشد شود، پسران ممکن است بعداً نسبت به قد خود احساس خودآگاهی داشته باشند اگر در نهایت نسبت به همسالان خود کوتاه‌تر باشند.
همچنین برای کودکانی که ترنسجندر هستند – که اغلب پریشانی شدیدی به نام نارسایی جنسیتی را تجربه می‌کنند – بلوغ در هر سنی می‌تواند به ویژه دشوار باشد و بلوغ زودرس می‌تواند چالش‌های آنها را تشدید کند. دکتر میترانی افزوده: «اگر مبتلا به ناهنجاری جنسیتی هستید و بدنتان در حال تغییر به چیزی است که با هویت جنسی شما همخوانی ندارد، استرس بسیار بیشتری خواهید داشت.»
هویت نژادی یا قومی کودک نیز می‌تواند تأثیرات بلوغ زودهنگام را بر او شکل دهد. برای مثال، دختران سیاه‌پوست معمولاً چیزی را تجربه می‌کنند که به آن سوگیری بزرگسالی می‌گویند – آنها کمتر بی‌گناه تلقی می‌شوند و انتظار می‌رود که بزرگتر از خودشان رفتار کنند. این می‌تواند منجر به انضباط شدیدتر در مدرسه برای تخلفات مشابه با همتایان سفیدپوست آنها شود. بلوغ زودرس فقط این رفتار ناعادلانه را تشدید می‌کند.
چگونه می توانید به فرزندتان در مدیریت بلوغ زودرس کمک کنید؟
همچنین برای کودکانی که بلوغ زودرس را تجربه می‌کنند، والدین نمی‌توانند تغییراتی که در بدن و عقل آنها اتفاق می‌افتد را کنترل کنند، اما راه‌های زیادی برای کمک به فرزندان برای آماده‌شدن و مدیریت این گذار وجود دارد.
صرف نظر از سن آنها، وقتی برای اولین بار متوجه شدید که کودک شما علائم بلوغ را نشان می‌دهد، بهتر است با پزشک اطفال خود مشورت کنید. برای دختران، بلوغ معمولاً با رشد سینه‌ها و موهای زیر بغل یا ناحیه تناسلی شروع می‌شود. برای پسران، بیضه‌های بزرگتر و موهای بدن ممکن است اولین نشانه باشد.
اما بهترین راه برای کمک به آمادگی کودک برای بلوغ، مدت‌ها قبل از ظاهر شدن علائم شروع می‌شود. دکتر میترانی می‌گوید: «هرچه زودتر بتوانید در مورد این موارد به روشی مناسب سن صحبت کنید، بهتر است. بحث بلوغ را با فرزندتان زودتر شروع کنید، حتی در حدود هفت یا هشت سالگی. مهم است که هرگونه انگ اطراف آن را از بین ببرید و اجازه دهید فرزندتان سوال بپرسد.
به خاطر داشته باشید که لازم نیست همه چیز را یکباره برای آنها توضیح دهید. در واقع، این ممکن است آنها را تحت تأثیر قرار دهد یا گیج کند. آن را به آرامی انجام دهید و اجازه دهید سؤالات فرزندتان به مکالمه کمک کند.
«اگر فرزند شما سؤالی دارد، از او بپرسید که چرا می‌خواهد بداند. سعی کنید اطلاعات بیشتری در مورد آنچه آنها از شما می‌خواهند به دست آورید و فقط اطلاعاتی را که آنها می‌خواهند به آنها بدهید.
چه زمانی والدین باید به دنبال حمایت از سلامت روان باشند؟
اگر فرزند شما در مرحله بلوغ زودرس است و شما نگران سلامت روانی او هستید، می‌توانید به او کمک کنید تا مهارت‌های مقابله‌ای را تقویت کند. مشاوره با یک درمانگر اغلب یک راه موثر برای انجام آن است. بسیاری از روش‌های درمانی مانند روش‌های درمانی شناختی و رفتاری یا روش‌های درمانی دیالکتیکی می‌توانند به بچه‌ها مهارت‌هایی را آموزش دهند که برای آگاهی از خود و احساساتشان نیاز دارند و به آنها کمک می‌کنند تا راهبردهای موثری برای تشخیص افکار و احساساتشان بیاموزند.
والدین می‌توانند آموزش این مهارت‌ها را از اوایل شروع کنند، اما در دوران بلوغ، برقراری ارتباط موثر با فرزند شما ممکن است سخت‌تر شود. به هر حال، تلاش در این زمینه می‌تواند به تقویت مهارت‌های مقابله‌ای و سلامت روانی کودکان کمک کند و از تأثیرات منفی بلوغ زودرس پیشگیری کند.
همچنین بخوانید: 7 نکته در مورد نحوه صحبت با نوجوانی که نمی خواهد صحبت کند.
دکتر وایتهاوس می‌گوید: «وقتی بلوغ می‌شود، این رابطه تحت فشار قرار می‌گیرد، زیرا به طور طبیعی وظیفه رشدی نوجوانان جدا شدن و جدا شدن از والدینشان است». این یک مرحله طبیعی در رشد نوجوانان است که باید به آن اجازه داده شود. این ممکن است باعث ایجاد فشارها و درگیری‌های جدیدی در رابطه والدین و فرزندان شود. والدین ممکن است احساس کنند که فرزندشان به تازگی توسط یک هیولا تسخیر شده است، و به عنوان والدین همچنین می‌توانند احساس کنند که رفتارهای نوجوانان یک چیز ناقص و نادرست است. این موقعیت می‌تواند به عنوان یک فرصت برای تقویت ارتباط و ایجاد پل ارتباطی مؤثر بین والدین و نوجوانان دیده شود.
همچنین تقویت مهارت‌های مقابله‌ای نوجوان و تنظیم عاطفی در خانه بسیار مفید است. والدین می‌توانند نمونه‌هایی از مهارت‌های مقابله‌ای سالم را به کودکان خود نشان دهند، زیرا کودکان به عنوان الگوها و الهام‌بخش‌های رفتاری والدین خود عمل می‌کنند. ارتقاء این مهارت‌ها می‌تواند به نوجوانان کمک کند تا بهتر با چالش‌ها و فشارهایی که در دوران بلوغ با آنها مواجه می‌شوند، مقابله کنند و به تنظیم عواطف خود بپردازند.
منبع:
https://childmind.org/article/how-early-puberty-affects-childrens-mental-health/
شاید برای شما هم مفید باشد
