تا زمانی که کودکان در سنین نوپا هستند و قصد تهیه یک تلفن برای آنها را دارید، باید توجه ویژهای به مسائل زیر داشته باشید:
- 1. تعیین سن مناسب: تعیین سن مناسب برای تهیه یک تلفن برای فرزندانتان بسیار مهم است. هر فرزند ممکن است در سنین مختلفی برای این مسئله آمادگی داشته باشد. این بستگی به مهارتها، رشد روانی، و نیازهای خودشان دارد.
- 2. تعلیم استفاده ایمن: پیش از تهیه تلفن، باید به فرزندانتان آموزش دهید که چگونه به ایمنی از تلفن و اینترنت استفاده کنند. آنها باید بدانند چگونه از مطالب مخرب دوری کنند و مشکلات امنیتی را شناسایی کنند.
- 3. تعیین محدودیتها: محدودیتهای مربوط به زمان استفاده از تلفن، مکانهای مناسب برای استفاده، و نوع محتواهای قابل دسترسی باید تعیین شوند. به کودکان بگویید چه چیزهایی قابل دسترسی هستند و چه چیزها ممنوع هستند.
- 4. نظارت و ارتباط: باید در تعامل مداوم با فرزندانتان باشید و با آنها در مورد تجربیات آنلاینشان صحبت کنید. همچنین، فراموش نکنید که تا حد امکان از اینکه تلفن فرزندتان را به تنهایی در اختیار داشته باشد، جلوگیری کنید.
- 5. الگوی خوب: به عنوان والدین، به عنوان الگویی مثبت برای فرزندانتان در استفاده از تلفن عمل کنید. نشان دهید که چگونه از تلفن به معنویت و مسئولیت استفاده میکنید.
- 6. اهمیت تعادل: تلفن نباید جایگزین برای فعالیتهای مهمی مانند تحصیل، ورزش، و تعامل اجتماعی شود. باید تعادل مناسبی بین استفاده از تلفن و سایر فعالیتها داشته باشند.
- 7. مرور مداوم: تصمیم به تهیه تلفن برای فرزندتان باید به مرور زمان مورد مرور و اصلاح قرار گیرد. به محضی که فرزندتان بزرگتر و مسئولتر شوند، ممکن است میخواهید محدودیتها را کاهش دهید.
تا زمانی که فرزندتان تلفن در اختیار دارند، نیاز به نظارت و همکاری مداوم با آنها دارید تا از تجربه آنلاینشان بهرهوری ببرند و از خطرات آن دوری کنند.
فشار بر والدین
در زمانی که بچهها در مدرسه راهنمایی هستند، فشار اجتماعی برای داشتن یک تلفن هوشمند ممکن است شدیدتر شود، و والدین نگرانیهایی دارند که فرزندشان احساس انزوا کند چرا که بقیه دارند و او ندارد. به علاوه، اطلاعاتی از گزارشها نشان میدهد که تعدادی از کودکان در سنین جوانتر از اینکه از تلفنهای هوشمند مدرن استفاده کنند. در این مواقع، ممکن است مشاورهها و توصیههایی مانند توصیههای مکس استوسل و گروه Wait Until 8th کمک کنند.
تعهد به عدم تهیه تلفن هوشمند برای فرزندان تا کلاس هشتم میتواند یک اقدام مفید باشد تا کودکان به مسائل مهمتری مانند تعلیم و تربیت تمرکز کنند و از تأثیرات مخرب احتمالی تلفنهای هوشمند در سنین جوانتر دوری کنند. این تعهد میتواند فرصتی برای تقویت ارتباط خانوادگی و تجربه تعلیم و تربیت معتدلتر فراهم کند.
با این حال، تصمیم به تهیه تلفن برای کودکان نباید تعبیر از عدم اهمیت دادن به نیازها و تجربیات اجتماعی آنها باشد. به عنوان والدین، باید با دقت مسائل رشد فرزندانتان را در نظر بگیرید و تصمیمگیریهای مناسبی در مورد تلفنهای هوشمند آنها انجام دهید تا توازن مناسب بین نیازهای تکنولوژیک و تربیتی فرزندانتان داشته باشید. همچنین، تعامل با سایر والدین و بهرهگیری از منابع تربیتی و تربیتی میتواند کمک کند تا از تصمیمگیری درست برای خانوادهتان مطمئنتر باشید.
همچنین بخوانید: اثر روانی فریاد زدن والدین بر کودک (آیا فریاد زدن درست است؟)
کنترل های والدین
تلفنهای هوشمند به والدین امکان مدیریت و کنترل استفاده کودکان از این دستگاهها را میدهند. از این ابزارها میتوان برای تعیین محدودیتها و فیلتر کردن محتواهای ناسازگار با سن کودکان استفاده کرد. برخی از ابزارها که ممکن است والدین برای مدیریت تلفنهای هوشمند فرزندانشان استفاده کنند، عبارتند از:
- 1. کنترلهای والدینی تلفن: اکثر سیستمعاملهای تلفنهای هوشمند امکانات کنترل والدینی دارند که به والدین این امکان را میدهد تا محدودیتهای زمانی و دسترسی به برنامهها را تعیین کنند.
- 2. برنامههای کنترل والدینی: برنامههایی مانند “Qustodio”، “Net Nanny” و “Norton Family” به والدین ابزارهای کنترل والدینی جهت مدیریت فعالیتهای آنلاین کودکان خود ارائه میدهند. این برنامهها امکاناتی مانند محدود کردن زمان استفاده، فیلتر کردن محتواها، و نظارت بر فعالیتهای آنلاین را فراهم میکنند.
- 3. سیستمهای فیلترینگ و مسدودسازی محتوا: از طریق سیستمهای فیلترینگ محتوا میتوانید محتوای ناسازگار را از دسترسی کودکان به تلفنها جلوگیری کنید. این سیستمها معمولاً محتوای جنسی، خشونتی، افکار خودکشی و مضر دیگر را فیلتر میکنند.
- 4. اطلاعیهها و هشدارها: برنامهها و تنظیمات والدین میتوانند والدین را در مورد فعالیتهای کودکان آنلاین هشدار دهند، به خصوص اگر محتوای نگرانکننده یا محتوای محدود شده مشاهده شود.
- 5. استفاده از ابزارهای سیستمی: سیستمعاملهای مختلف تلفنهای هوشمند ابزارهای مدیریتی داخلی دارند که به والدین اجازه میدهند محدودیتها را تعیین کنند. به عنوان مثال، “Screen Time” برای دستگاههای iOS این امکان را فراهم میکند.
این ابزارها و تنظیمات به والدین کمک میکنند تا کودکان خود را در معرض محتواهای مناسب تر قرار دهند و به تناسب سن و توانایی آنها از تلفنها بهرهوری کنند. اما والدین باید نیز به منظور تعلیم و تربیت مسئولانه، با کودکان در مورد استفاده صحیح از تلفنها تبادل نظر کنند و ترتیبات امنیتی مناسب را فراهم کنند.
این فقط مربوط به سن نیست
دکتر جری بابریک، دکترای روانشناسی بالینی، به والدین توصیه میکند که هنگام تصمیمگیری در مورد تلفن هوشمند برای کودکان، به اطلاعاتی که نشاندهنده آمادگی کودکان برای استفاده مسئولانه از تکنولوژی هستند، توجه کنند. او تأکید میکند که تعیین سن خاصی برای دادن تلفن به کودکان معنایی ندارد و به جای آن، والدین باید به مسائلی مانند آگاهی اجتماعی و درک کودک از تکنولوژی توجه کنند.
برای تصمیمگیری مناسب در مورد دادن تلفن به کودکان، والدین میتوانند به مسائل زیر توجه کنند:
- 1. مدیریت مسائل روزمره: والدین میتوانند بررسی کنند که فرزندانشان چگونه با مسائل روزمره مانند مراقبت از اشیاء گمشده یا مدیریت پول برخوردار هستند. این مهارتها نشاندهنده ازآمادگی کودکان برای مسئولیتپذیری بیشتر میباشند.
- 2. درک از تکنولوژی: والدین میتوانند از کودکان بپرسند که تا چه حد درک دقیقی از تکنولوژی دارند و آیا در مورد اهمیت و تأثیر آن بر آیندهشان آگاهی دارند.
- 3. مدیریت زمان نمایشگر: والدین باید مشاهده کنند که کودکان به چه میزان میتوانند با محدودیتهای زمانی مسئولیتی داشته باشند و آیا به طور معقول از تکنولوژی استفاده میکنند یا نه.
توجه به این مسائل به والدین کمک میکند تا تصمیم مناسبی در مورد تلفن هوشمند برای کودکان خود بگیرند. همچنین، آموزش و توجه به مسائل مهمی مانند استفاده مسئولانه از تکنولوژی و مدیریت زمان صفحه نمایش به کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است.
مقاله فرزندپروری افراطی خوب یا بد! همه چیز در مورد والدین افراطی را مطالعه کنید.
تلفن های همراه و ADHD
برای کودکانی که مبتلا به اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) هستند، مقاومت در برابر تحریکات و تمرکز بر وظایف مهم میتواند چالشبرانگیز باشد. آنها ممکن است دشواری در ماندن در فعالیتهایی که کمتر تقویتکننده هستند، مثل انجام تکالیف مدرسه یا مشارکت در مکالمههای خانوادگی داشته باشند. علاوه بر این، تکانشگری آنها ممکن است باعث افزایش احتمال اشتباهات و خطاها در محیط مجازی شود.
برای کمک به کودکان با ADHD، میتوانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:
- 1. برنامهریزی و ساختاردهی: سعی کنید روزها را برنامهریزی کنید و به کودک خود یک ساختار مشخص بدهید. این میتواند شامل زمانبندی برای تکالیف مدرسه، مکالمههای خانوادگی، و فعالیتهای مهم دیگر باشد.
- 2. استفاده از یادآوریها: از یادآورها و ساعتهای هشداری استفاده کنید تا کودکان به وقت اجرای وظایف و تعهدات خود یادآوری شوند.
- 3. مدیریت تحریکات: اطمینان حاصل کنید که محیط زندگی کودکان آرامش و کمترین تحریک را دارد. این شامل کاهش تلویزیون و بازیهای ویدئویی بیش از حد و کنترل محیط دیجیتال آنها میشود.
- 4. تشویق و تمجید: تشویق و تمجید کودکان برای تمرکز و انجام وظایف میتواند مفید باشد. این کمک میکند تا انگیزه آنها برای انجام وظایف مهم افزایش یابد.
- 5. آموزش مهارتهای مدیریت زمان و تمرکز: به کودکان مهارتهایی مانند مدیریت زمان، تمرکز، و کنترل تحریکات را آموزش دهید. این مهارتها به آنها کمک میکنند تا به طور مستقل تمرکز خود را بهبود ببخشند.
- 6. نظارت بر فعالیتهای آنلاین: در مورد فعالیتهای آنلاین کودکان، ویژگیهای کنترل والدینی را استفاده کنید تا از اشتباهات طولانیمدت جلوگیری کنید و آنها را در استفاده مسئولانه از اینترنت و رسانههای اجتماعی آموزش دهید.
با توجه به نیازها و شرایط خاص کودکان با ADHD، ممکن است نیاز به مشاوره از تخصصی در زمینه ADHD داشته باشید تا بهترین راهکارها برای کمک به آنها را پیدا کنید.
اگر آماده هستید که قدم بردارید
هنگامی که تصمیم به دادن تلفن هوشمند به فرزندانتان میگیرید، تعیین قوانین و مقررات واضح میتواند به ایجاد یک محیط سالم و مسئولانه در استفاده از تلفن کمک کند. این مقررات میتوانند به کودکان در مدیریت تلفن هوشمند خود و استفاده از آن به مسئولیتپذیری کمک کنند. در ادامه، مقرراتی که میتوانید برای فرزندانتان اعمال کنید را میتوانید مشاهده کنید:
- 1. رمز عبور: تعیین کنید که باید رمز عبور تلفن کودک را بدانید و اگر فکر نمیکنید که کودک به طور مسئولانه از تلفن استفاده میکند، حق داشته باشید تا آن را برداشته یا معطل کنید.
- 2. محدودیتهای زمانی: محدودیتهای زمانی را برای استفاده از تلفن تعیین کنید. این میتواند شامل زمان کلی صفحه نمایش و زمانهای خاصی برای استفاده از تلفن باشد. این اقدام به کودک کمک میکند تا زمان صرف شده در دنیای دیجیتال را مدیریت کند.
- 3. مدیریت هزینهها: تعیین کنید که چقدر پول در دسترس برای پوشش طرح داده و خرید برنامهها و بازیها است. همچنین، برای خریدهای بیش از حد و بدون موافقت والدین محدودیتها قائل کنید.
- 4. محدودیتهای مکانی: اگر لازم باشد، محدودیتهای مکانی برای استفاده از تلفن در مکانهای خاص تعیین کنید. این میتواند مانع از استفاده از تلفن در موقعیتهای نامناسب شود.
- 5. زمانهای ممنوعه: تعیین کنید که در برخی از زمانها استفاده از تلفن ممنوع است، مانند زمان خواب یا در حین وعدههای غذایی خانوادگی.
- 6. نظارت بر رسانههای اجتماعی: وقتی کودکان شروع به استفاده از رسانههای اجتماعی میکنند، نظارت کنید و آنها را در مورد مسائل امنیتی و محتوای مناسب آگاه کنید.
- 7. مشخص کردن عواقب: تعیین کنید که چه اتفاقی در صورت نقض قوانین و مقررات تعیین شده برای استفاده از تلفن خواهد افتاد. این میتواند شامل تعلیق تلفن یا سایر عواقب مشخص باشد.
- 8. ترکیب با آموزش: همراه با اعمال این مقررات، به کودکان توضیح دهید که چرا این مقررات و قوانین برای استفاده از تلفن تعیین شدهاند و چگونه میتواند به آنها کمک کنند.
تأکید بر ایجاد این قوانین و مقررات به والدین امکان میدهد تا از ابتدا اصول مسئولانهتری را به کودکان یاد دهند و اهمیت تصمیمگیریهای خوب در دنیای دیجیتال را آموزش دهند. این اقدام به ساختار و ترتیب در استفاده از تلفن هوشمند کودکان کمک میکند و به آنها مسئولیتپذیری را یاد میدهد.
همچنین بخوانید: چگونه رسانه های اجتماعی بر عزت نفس نوجوانان و چگونه از کودک خود محافظت کنید