شروع یک سال تحصیلی جدید همیشه شانسی برای تغییر و بهبود است، به خصوص برای کودکان مبتلا به ADHD یا ناتوانی یادگیری. در زیر چند مورد از قدمهایی که میتوانید برای کمک به فرزندتان در شروع سال تحصیلی جدید انجام دهید، آورده شده است:
- 1. تشخیص و درمان: اگر فرزند شما مشکلاتی مانند ADHD دارد، اهمیت تشخیص و درمان صحیح این مشکلات را نباید دست کم بگیرید. مشاوره از متخصصین میتواند به شناخت بهتر نیازهای فرزندتان کمک کند و استراتژیهای مناسبی برای مدیریت مشکلات ارائه دهد.
- 2. برنامهریزی و مدیریت زمان: کودکان با ADHD معمولاً دشواری در مدیریت زمان و برنامهریزی دارند. به فرزندتان کمک کنید تا یک برنامه تحصیلی منظم داشته باشند و زمان خوابیدن، مطالعه، و انجام وظایف را به خوبی تنظیم کنند.
- 3. حمایت از سازماندهی: برای کاهش نقاط ضعف سازماندهی، از جلسات مشاوره یا کلاسهای مهارتهای مطالعه و سازماندهی بهره بگیرید.
- 4. تقویت مهارات مطالعه: آموزش مهارات مطالعه مؤثر به کودکان میتواند در بهبود عملکرد تحصیلی آنها مفید باشد. این شامل تکنیکهای مثل خلاصهسازی، تمرینهای تمرکز، و استفاده از تقویم و برنامهریزی میشود.
- 5. حمایت از خودباوری: به فرزندتان کمک کنید تا اعتماد به نفس بیشتری به خود پیدا کنند. تشویق و تمجید از تلاشها و پیشرفتهایشان میتواند در افزایش اعتماد به نفس کودکان موثر باشد.
- 6. ایجاد محیط مطالعه مناسب: مطالعه در محیط آرام و بدون اشتباه میتواند به کودکان با مشکلات توجه کمک کند. مطمئن شوید که فرزندتان در یک مکان مناسب و با دسترسی به ابزارهای مطالعه قرار دارند.
- 7. همکاری با مدرسه: برقراری ارتباط موثر با مدرسه و معلمان فرزندتان میتواند در تنظیم حمایتهای تحصیلی و مشکلات مدرسه کمک کند.
- 8. تعامل خانوادگی: خانواده بازیکن مهمی در موفقیت تحصیلی کودکان هستند. ایجاد تعامل مثبت و حمایت از فرزندتان در مسیر تحصیلیشان میتواند تأثیرگذار باشد.
- 9. خودمراقبت: فراموش نکنید که برای خودتان نیز مراقبت کنید. مراقبت از سلامت روانی و فیزیکی خودتان به شما کمک میکند تا بهترین حمایت را برای فرزندتان ارائه دهید.(مقاله سلامت روان نوجوانان بخوانید.)
- 10. تشویق به کشف و علاقهمندی: تشویق کنید که کودکانتان به کشف علاقهمندیهای خود بپردازند و در فعالیتهایی که به آنها علاقه دارند شرکت کنند. این ممکن است به رشد و توسعه شخصی آنها کمک کند.
با توجه به توجه و حمایت مداومتان، کودکتان میتواند سال تحصیلی جدید را با اعتماد به نفس و برنامهریزی موثر شروع کند و به تدریج به پیشرفت تحصیلی برسد.
در مورد چالش های یادگیری دقیق باشید
وقتی با اختلالات یادگیری مثل ADHD یا ناتوانی یادگیری مواجه هستید، مشکلاتی که پیش میآیند اغلب گیجکننده، غیرقابل کنترل و اجتنابناپذیر به نظر میآیند. مثلا، ممکن است معلم در کلاس صحبت میکند و من نمیتوانم درک کنم چه میگوید. چطور میتوانند بقیه دانشآموزان بفهمند؟ یا اینکه همه بچهها قبلاً با مسابقه تمام شدهاند و چرا این موضوع اینقدر طول میکشد؟
بدون درک مشکلاتی که با آنها مواجه میشوید، میتواند منجر به احساساتی منفی شود. ممکن است فکر کنید که آدم بدجنسی هستید یا احساس کنید که نه تنها نمیتوانید مشکلات را حل کنید، بلکه اصلاً تلاش هم نکنید.
اما وقتی از اختلالات یادگیری به عنوان یک فرصت برای درک بهتر و مدیریت بهتر زندگی استفاده کنید، میتواند مسیری به سوی موفقیت فراهم کند. به عنوان مثال:
- – اگر فرزند شما به راحتی از مسیر خود خارج میشود یا با تکانشگری مشکل دارد، میتوانید به او کمک کنید که بفهمد که “مطالعه” با دوستان ممکن است بهترین راه برای آماده شدن برای آزمون نباشد. شما میتوانید با او توافق کنید که امسال در یک مکان آرام و اختصاصی در خانه درس بخواند و پس از آن دوستان خود را ببیند.
- – اگر فرزند شما به راحتی تحت تأثیر پروژههای بزرگ قرار میگیرد، میتوانید با هم به برنامه درسی او نگاه کنید و برنامهای برای تقسیم کارهای بزرگ به قطعات کوچکتر و قابل کنترلتر تهیه کنید.
- – اگر فرزند شما با موضوع خاصی مشکل دارد، به جای اینکه منتظر بمانید تا زمانی که عقب بماند، از ابتدا حمایت و برنامهریزی اضافه کنید.
تفهیم و حمایت از نیازهای یادگیری خاص فرزندتان و ایجاد استراتژیهای مدیریت مشکلات، میتواند به او در مسیر موفقیت تحصیلی و زندگی کمک کند.
سازمان را در اولویت قرار دهید
بی نظمی و مدیریت ضعیف زمان میتواند به تعداد زیادی مشکل منجر شود، از دست رفتن تکالیف تا فراموش کوله پشتیها و دیر رسیدن. اگر فرزند شما با مشکلات سازماندهی دست به گریبان است، میتوانید به او کمک کنید تا فعال تر باشد و برای مدیریت بهتر زمان و وظایف بهرهوری بیشتری داشته باشد. در اینجا چند نکته است که به شما کمک میکند:
- 1. مشاهده و بررسی: با فرزندتان در مورد چالشهای سازمانیاش بحث کنید. گوش دهید به او تا بتواند تجربیاتش را به اشتراک بگذارد. از او بپرسید که کجا دچار مشکل میشود و در چه مواقعی بیشترین مشکل را دارد.
- 2. تعیین اهداف: با کودکتان هدفهایی را تعیین کنید. به او کمک کنید تا اهداف مطالعه و کارهای خود را مشخص کند. این اهداف میتوانند به عنوان یک راهنمایی برای مدیریت زمانش عمل کنند.
- 3. برنامهریزی روزانه: از فرزندتان بخواهید تا یک برنامهریزی روزانه ایجاد کند. این برنامه باید وظایف مدرسه، مطالعه، استراحت و فعالیتهای دیگر را شامل شود. اهمیت انجام وظایف به ترتیب و زمانبندی مناسب را به او توضیح دهید.
- 4. استفاده از ابزارهای مدیریت زمان: آموزش به کودکتان که چگونه از ابزارهای مدیریت زمان مانند برنامهریزی، لیست وظایف، و ساعت هشتگ استفاده کند، میتواند به او در مدیریت بهتر زمان کمک کند.
- 5. تشویق به ترتیب و انضباط: تشویق کودکتان به انجام وظایف به ترتیب و انضباط در انجام وظایف میتواند به او کمک کند تا بیشترین بهره را از زمانش ببرد.
- 6. ممنوعیتهای مختصر: گاهی اوقات ممکن است نیاز به ممنوعیتهای مختصری داشته باشید تا به کودکتان یادآوری کنید که انجام وظایف و ترتیب در زمان مهم است. این ممنوعیتها باید به مدت کوتاه باشند و بر اساس نیاز و شرایط مشخص شوند.
- 7. حمایت و تشویق: همیشه به کودکتان حمایت کنید و او را تشویق به بهبود مدیریت زمانش کنید. افراز و نشیبهایی در این مسیر طبیعی است، اما با تشویق و پشتیبانی مداوم، او میتواند بهبود بخشد.
با این رویکردها، فرزندتان میتواند بهترین استفاده را از زمانش کند و مشکلات مدیریت زمان را کاهش دهد.
در مورد اینکه وقتی همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود چه کاری باید انجام دهید صحبت کنید
به خودم میگویم: “امسال همه چیز عالی خواهد بود. متأسفانه، در زندگی واقعی، چیزها به ندرت کامل هستند، و به محض اینکه ناگزیر از رسیدن به هدف غیرممکنی که تعیین کرده بودم کوتاه آمدم، تسلیم شدم. توانایی بازیابی و پیشرفت از یک اشتباه یکی از مهمترین مهارتهایی است که میتوانیم یاد بگیریم.
- – در مورد اینکه اگر یک تکلیف را از دست بدهیم یا شروع به عقب افتادن کنیم، چه کاری انجام خواهیم داد بحث کنیم. این میتواند شامل عقب ماندن برای صحبت با معلم در مورد اعتبار اضافی، تماس با مرکز منابع مدرسه، یا موافقت با تمرکز مجدد تلاشهایمان برای گرفتن نمره خوب در یک آزمون یا پروژه اصلی باشد که میتواند نمره ما را دوباره بالا ببرد.
- – آدرس اجتناب. اگر همه چیز شروع به لغزش کند، بسیاری از ما به استراتژی قدیمی “اگر-آن را نادیده بگیرم-شاید-فقط-از بین برود” بازمیگردیم. البته، اجتناب از انجام تکالیفی که دیر، ناتمام یا نه چندان عالی هستند، خوشایند نیست. به خصوص اینکه ممکن است در لحظه احساس بهتری داشته باشد، اما در نهایت منجر به فاجعه میشود. به خودم میگویم که ترک اجتناب و به تلاش برای بهبود پیشرفت واقعی میانجامد.
- – تبدیل چیزی همیشه بهتر از هیچ است. ما عادت داریم که از دادن تکالیفی که دیر، ناتمام یا نه چندان عالی هستند، خجالت بکشیم. اما یک صفر (یا چندین صفر) در کتاب نمره بسیار، بسیار آسیبرسانتر از C (نمره کم)است. در ابتدای سال با خودم توافق میکنم که هر چه باشد، تکالیفم را انجام خواهم داد. به خصوص برای من که به کمی انگیزه اضافی نیاز دارم، ممکن است یک جایزه اضافه کنم تا تشویق به بهبود دادن خودم شود.
- – به خودم یادآوری میکنم که اشتباهات را به روشی سالم مدیریت کنم. از خودم میپرسم که چه اشتباهی مرتکب شدم و چگونه میتوانم از آن یاد بگیرم. به جای لذتبردن از خودم برای اشتباهاتم، به خودم انگیزه میدهم تا بهترین خود را برای بهبود انجام بدهم و از تجربهها و اشتباهاتم به عنوان فرصتهایی برای رشد و یادگیری استفاده کنم.”
تقویت کننده های روحیه را تنظیم کنید
به تمام والدین میگویم: “پی بردن به چگونگی دستیابی و حفظ موفقیت تحصیلی یک فرآیند طولانی است و قطعاً لحظاتی وجود دارد که عزت نفس فرزندان شما ضربه میزند. ایجاد برخی از چیزهایی که مشتاقانه منتظر آنها باشند میتواند به تقویت تصویر کودکان از خود کمک کند و زمانی که شرایط سخت میشود، مقداری از فشار را از بین ببرد.”
- – اطمینان حاصل کنید که کودکان شما زمانی برای استراحت دارند. در برنامههای آموزشی آنها زیادهروی نکنید. زمانی برای استراحت و تفریح ضروری است تا از خستگی جلوگیری کنید و انرژی آنها را برای تحصیل مجدد بدست آورید.
- – هنگامی که آنها در برنامههای آموزشی آنی شرکت میکنند، آنها را تشویق کنید تا فعالیتهایی را پیدا کنند که در آن شانس برتری داشته باشند. یک موفقیت کوچک میتواند راه درازی برای ایجاد (و محافظت) اعتماد به نفس داشته باشد. این کمک میکند تا انگیزه آنها برای تحصیل را تقویت کرده و از ناامیدی جلوگیری کند.
- – چند رویداد خاص را برنامهریزی کنید که فرزندانتان مشتاقانه منتظر آن باشند و ربطی به مدرسه نداشته باشد، مثل خوابیدن در خانه دوست، رفتن به سفر، گرفتن یک بازی ویدیویی کاملاً جدید و داشتن یک روز برای بازی کردن. وجود چیز خوب در افق میتواند به کاهش مصرف لکههای خشن کمک کند و فرزندانتان را متحمل فشارهای تحصیلی کمتری کند.
بچه ها را با سوالات مربوط به مدرسه غافلگیر نکنید
میتوانید بهترین رویکرد را با کودکانی که سابقه شکست دارند در مورد مدرسه داشته باشید. این نکات که ارائه دادید برای ایجاد مکالمات مثبت و موثر با کودکان بسیار مفید هستند. اعتراف به احساسات آنها، به عنوان یک قدم اولیه در ایجاد ارتباط مثبت، بسیار مهم است. همچنین، ایجاد مکالمات متمرکز بر زمانهای خاص و چیزهایی که آنها باید انجام دهند، میتواند به آنها کمک کند تا بهتر مدیریت کنند و از احساسات منفی فرار کنند.
علاوه بر این، مهم است که به کودکان اعتماد داشته باشید و از آنها بپرسید که چگونه میتوانید به آنها کمک کنید. این نشان میدهد که شما به عنوان والد، در کنار آنها هستید و آمادهاید تا در مسیر موفقیتشان به آنها کمک کنید. همچنین، حفظ حد و مرز در مورد بحثهای مدرسه میتواند به تنظیم یک محیط آرام و مثبت در خانه کمک کند.
در نهایت، مهم است که به کودکان فرصت داده شود تا در یادگیری و رشد خود پیشرفت کنند و از اشتیاق و انگیزهشان حمایت کنید. به آنها یادآوری کنید که هیچ کس از ابتدا موفق نمیشود و مواجهه با مشکلات جزئی از مسیر به سوی موفقیت است.
به بچه ها فضایی بدهید تا تلاش کنند و شکست بخورند و دوباره تلاش کنند
هر زمان که امکان دارد، تلاش کنید که فرزند خود را تشویق کنید تا مسئولیتهای خود را به عهده بگیرد. این میتواند شامل آماده کردن کولهپشتی برای مدرسه در شب قبل، برنامهریزی مطالعات یا حتی درخواست کمک از معلم در زمانی که با یک تکلیف درگیر هستند باشد. انتقال کنترل به میزان مناسب به آنها، نشان از اعتماد شما به تواناییهایشان است و آنها را برای تسلط به مهارتهای مستقلی آماده میکند.
بهویژه در مواردی که برخی از کودکان نیاز به نظارت بیشتر دارند، به خصوص آنهایی که با مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی یا اضطراب مواجه هستند، ممکن است نیاز به حمایت بیشتری از والدین داشته باشند. واقعبینانه ارزیابی کردن موقعیت فرزندتان و اتخاذ رویکردی که با شرایط خانواده شما منطقیتر باشد، بسیار مهم است.
در نهایت، پس از سالها تجربه، یادگیری مهمی کسب کردهام که هیچ راه “عالی” یا راهکار تقلبیای وجود ندارد. تعلیم و تربیت فرزندان یک وظیفه سخت است، اما این کار تاثیر گذاری بزرگ در زندگی آنها و جامعه دارد، چه در دوران مدرسه و چه در دوران بعدی زندگیشان.