پدر و مادر کردن یک نوجوان سرکش می تواند برای هر والدینی یک کار دلهره آور باشد.
همانطور که کودک شما وارد دوران نوجوانی می شود، ممکن است مستقل تر، قاطع تر و حتی نافرمانی شود.
تو تنها نیستی.
بسیاری از والدین با مشکلات مشابهی روبرو هستند.
حرکت در آب های پرتلاطم تربیت نوجوانان سرکش می تواند چالش برانگیز و از نظر احساسی خسته کننده باشد.
تربیت یک نوجوان سرکش
سطوح مختلفی از شورش نوجوانان وجود دارد.
برخی از کودکان سرکش ممکن است از تکالیف خود صرف نظر کنند، نمرات بدی بگیرند یا بی احترامی کنند.
برخی دیگر ممکن است مشکلات شدیدتر یا پیچیده تری مانند بزهکاری، اعتیاد به الکل، فرار، مشکلات سلامت روان یا مصرف مواد داشته باشند.
در این مقاله به رفتارهای سرکش در زندگی روزمره می پردازیم.
سایر مشکلات بزرگتر به راه حل بزرگتری نیاز دارند. اگر با مسائل جدی تری سروکار دارید، جستجوی کمک حرفه ای بهترین راه حل است.
در اینجا چند نکته در مورد فرزندپروری نوجوانان سرکش در زندگی روزمره آورده شده است.
قوانین خود را مرور کنید
اگر نوجوانتان سرکش به نظر می‌رسد و همیشه با شما دعوا می‌کند، این می‌تواند نشان دهد که چیزهای زیادی برای دعوا کردن او وجود دارد.
نوجوانان کمتر احتمال دارد که به عقب رانده شوند، زمانی که فشار کمی وجود دارد.
با احاطه کردن آنها با قوانین متعدد، ممکن است در تلاش برای اثبات استقلال خود مجبور به مخالفت شوند.
نوجوانان با اراده یا در مبارزات بی پایان قدرت با شما قرار می گیرند یا شما را به عنوان صدای پس زمینه تنظیم می کنند.
اگر برای هر چیز کوچک قوانینی وضع کنید، ممکن است فرزندتان هیچ یک از آنها را جدی نگیرد، حتی موارد مهم را.
بنابراین، اگر میخواهید فرزندتان بحث و جدل را کنار بگذارد و در زمانی که واقعاً اهمیت دارد به او گوش دهد، به قوانینی که وضع می‌کنید فکر کنید.
فریاد نزن
بلند کردن صدای خود یا استفاده از لحن خشمگین می تواند باعث شود نوجوان شما احساس حمله کند.
حالت جنگ یا گریز یک فرد زمانی شروع می شود که احساس خطر کند، بنابراین حتی اگر دلایل عالی برای رفتار به او ارائه دهید، وقتی فریاد می زنند گوش نمی دهند .
فریاد زدن نه تنها به شما در رسیدن به هدف کمک نمی کند، بلکه منجر به پرخاشگری بیشتر در نوجوان شما می شود.
همچنین بخوانید : چگونه فریاد زدن بر سر فرزندان خود را متوقف کنیم
چرخه احساسات منفی را بشکنید
طبیعی است که به رفتار یا بی ادبی نوجوان خود واکنش منفی نشان دهید .اما وقتی صحبت از احساسات و رفتار به میان می آید، تعاملات والدین و فرزند متقابل است.واکنش منفی شما به پاسخ عاطفی منفی نوجوانتان منجر به منفی شدن بیشتر فرزندتان می شود.
انجام این کار یک چرخه معیوب ایجاد می کند.
برای شکستن این چرخه، باید اولین قدم را بردارید (چون شما در اینجا بزرگ شده اید!)
وقتی کودک شما منفی و بی احترامی می کند، نفس عمیقی بکشید، عقب نشینی کنید و با آرامش پاسخ دهید.
“من می بینم که شما عصبانی هستید. دوست ندارم به من بی احترامی کنی ولی میفهمم ناراحتی آیا می‌توانیم درباره مشکل اصلی صحبت کنیم تا بتوانم بهتر به شما کمک کنم؟»
آرام بودن «باختن مبارزه» نیست. نحوه پاسخگویی شما به چالش ها به عنوان مثال خوبی از نحوه واکنش فرد در موقعیت های مشابه است.
اگر تنها چیزی که آنها می‌بینند این است که وقتی همه چیز مطابق میل شما پیش نمی‌رود عصبانی می‌شوید، وقتی همه چیز طبق خواسته شما پیش نمی‌رود این کار را انجام می‌دهند.
از کنترل زبان خودداری کنید
عباراتی مانند «تو نمی‌توانی»، «نمی‌توانی» یا «به تو اجازه نمی‌دهم» برای نوجوانان مانند پرچم قرمز برای گاو نر است و آنها را به شورش و آزمایش مرزهایشان تحریک می‌کند.
به عنوان والدین، طبیعی است که بخواهید از فرزندتان در برابر آسیب محافظت کنید و خطراتی را که با آن روبرو هستند به حداقل برسانید.
هنگام پرداختن به ریسک پذیری نوجوانان، به جای تکیه بر رویکرد «چون من چنین گفتم»، بر روی رفتارهای پرخطر با ارائه دلایل و پیامدهای روشن تمرکز کنید.
رفتارهای خطرناک خطراتی را به همراه دارند و بسیار مهم است که هنگام بحث در مورد خطر آنها صریح باشید.
تصور نکنید که نوجوان شما از خطرات آگاه است و عصیان می کند. آنها ممکن است بیشتر بر اثبات استقلال و کنترل زندگی خود تمرکز کنند تا اینکه عواقب طبیعی را ببینند .
خود را از معادله حذف کنید و نگرانی خود را برای عواقب مستقیماً مورد بحث قرار دهید تا آنها بتوانند خطرات واقعی موجود را ببینند.
از جملاتی مانند “انجام این کار عاقلانه نیست زیرا ممکن است به شدت آسیب ببینی” استفاده کنید. تمرکز روی آنها و رفاه آنهاست، نه اینکه آیا آنها مجاز به انجام این کار هستند یا خیر.
در کنار نوجوان خود قرار بگیرید
همچنین بخوانید:
هدف شما و نوجوانتان یکسان است – هر دوی شما می خواهید کودک شکوفا شود و زندگی خوبی داشته باشد. پس به جای مخالفت با آنها در یک طرف بایستید.
هنگامی که تعاملات خود را به عنوان یک نبرد یا مبارزه در نظر می گیرید، درگیری ایجاد می شود. اما وقتی تعهد خود را نسبت به رفاه آنها اعلام می‌کنید، به احتمال زیاد همکاری آنها را به دست خواهید آورد.
ذهنیت نبرد را کنار بگذارید و با هم کار کنید.
این بدان معناست که هدف شما محدود کردن آزادی آنها یا کنترل رفتار آنها نیست، بلکه کمک به آنها برای تصمیم گیری بهتر است.
به آنها بیاموزید که چرا چیزی برای آنها خوب یا بد است، بر اساس تأثیر آن بر آنها.
به آنها یادآوری کنید که این مربوط به آنهاست، نه شما، و شما هر دو در یک طرف هستید.
احترام به هر دو طرف می رود
هنگامی که با بی احترامی یک نوجوان سرکش مواجه می شوید، مهم است که یک قدم به عقب بردارید و در مورد رفتار خود فکر کنید.
آیا با نوجوان خود با احترام رفتار می کنید؟
سبک ارتباطی خود را در نظر بگیرید و اینکه آیا ممکن است به رفتارهای بی احترامی در نوجوانان کمک کند یا خیر.
آیا شما با آرامش و احترام با آنها صحبت می کنید یا زمانی که ناامید یا عصبانی هستید به فریاد زدن یا استفاده از الفاظ تند متوسل می شوید ؟
معمولاً والدین احساس می کنند که نوجوانان آنها باید احترام آنها را به دست آورند . با این حال، نوجوان شما ممکن است احساسات مشابهی در مورد شما داشته باشد.
ارتباط محترمانه یک خیابان دو طرفه است. اگر می خواهید فرزندتان با لحنی محترمانه با شما ارتباط برقرار کند، رفتار محترمانه را الگو برداری کنید .
رابطه بر اطاعت
والدینی که با شورش نوجوانان مواجه می شوند، اغلب به کاری که می خواهند فرزندانشان انجام دهند متمرکز می شوند.اما آنچه را که نوجوان شما می خواهد نیز در نظر بگیرید.
در حالی که آنها ممکن است به طور صریح با آن ارتباط برقرار نکنند یا مانند آن رفتار نکنند، احتمالاً نوجوان شما به عشق، صبر، پذیرش و حمایت بی قید و شرط شما، به ویژه در زمان های سخت، می خواهد.
به جای تمرکز صرف بر اطاعت، ایجاد رابطه مثبت با فرزندتان را با ارائه محبت و حمایت در اولویت قرار دهید. هنگامی که شما یک رابطه قوی و مثبت والدین و فرزند دارید ، فرزند شما به طور طبیعی پذیرای راهنمایی شما خواهد بود.3.
از سوی دیگر، اگر فقط اطاعت را در اولویت قرار دهید، هم اطاعت و هم رابطه سالم با فرزندتان را از دست خواهید داد.4.
تکرار، تکرار و تکرار
زمانی که به نظر می رسد درخواست های مکرر شما از نوجوانتان برای پیگیری خود نادیده گرفته می شود، می تواند ناامید کننده باشد. اغلب، مانند یک اقدام عمدی از شورش به نظر می رسد.
اگرچه مغز نوجوانان به سرعت در حال رشد است، یادگیری به زمان و تکرار نیاز دارد.
اغلب، یک شبه اتفاق نمی افتد. حتی ممکن است چندین بار تکرار شود.
اتخاذ این باور که “آنها آنچه را که به آنها گفته می شود انجام نمی دهند” می تواند منجر به ناامیدی و ناامیدی شود.اما اتخاذ رویکرد مثبت‌تر با این باور که یادگیری آنها به زمان و تکرار نیاز دارد، می‌تواند حس درک و آرامش را به ارمغان بیاورد، حتی اگر برای دیدن نتایج زمان زیادی طول بکشد.
علاوه بر این، توسل به فریاد زدن یا اقدامات انضباطی شدید به ندرت نتایج مثبتی را به همراه دارد. این فقط به یک محیط خانوادگی متشنج و ناراضی منجر می شود. پس چرا انتخاب نکنید که فرزندتان را با آرامش و با حوصله راهنمایی کنید تا یک محیط خانواده سالم و پرورشی را که به نفع همه افراد درگیر باشد، ایجاد کنید؟
فرزندپروری یک سفر است. به جای اینکه فقط به نتیجه نگاه کنید، از فرآیند لذت ببرید.
به جای تمرکز بر وادار کردن فرزندتان به انجام آنچه می گویید فوراً، محیطی مثبت برای یادگیری او ایجاد کنید و کیفیت زندگی شما به میزان قابل توجهی بهبود خواهد یافت.
تغییر طرز فکر
اگر احساس می کنید به خاطر شورش نوجوانان سرزنش شده اید، فقط نیمی از حق با شماست. شما نقش مهمی در این موقعیت ایفا می کنید. با این حال، این شما را سرزنش نمی کند، بلکه به شما قدرت می دهد تا تغییرات مثبتی ایجاد کنید.
به جای احساس درماندگی و وابستگی به فرزندتان برای تغییر، اکنون می توانید فعالانه به این موضوع رسیدگی کنید.
همیشه در مورد هر موضوعی دیدگاه های متعددی وجود دارد .
به جای احساس عصبانیت یا سرزنش، سعی کنید این را به عنوان توانمندسازی، فرصتی برای رشد و تغییرات مثبت ببینید.
وقتی مثبت به موقعیت برخورد کنید، متوجه تأثیر موجی در تعاملات خود با فرزندتان و همه اطرافیانتان خواهید شد.
هنگامی که ذهنیت مثبتی را اتخاذ می کنید، قدرت ایجاد پویایی خانواده شادتر و سالم تر را دارید.
بدون موفقیت یک شبه
هیچ یک از موارد فوق یک شبه رفتار سرکش را برطرف نمی کند. رفتار نوجوان شما یک شبه شکل نگرفت، بنابراین اجرای یک راه حل نیز فوراً به نتیجه نمی رسد.صبر و ثبات کلید اصلی است.
اگر متوجه شدید که استراتژی های پیشنهادی برای شما کارساز نیستند، در جستجوی کمک حرفه ای درنگ نکنید. یک متخصص سلامت روان می تواند به شما در شناسایی ریشه مشکل کمک کند و حمایت و راهنمایی مناسبی را که در موقعیت خاص خود نیاز دارید ارائه دهد.
همچنین بخوانید:چرا دوره ی نوجوانی اهمیت دارد؟
افکار نهایی
پدر و مادر کردن یک نوجوان سفری چالش برانگیز است و می تواند احساس سختی کند. با اتخاذ این استراتژی های همدلانه و حفظ دیدگاه مثبت، می توانید این مرحله را با اعتماد به نفس بیشتری طی کنید و محیطی پرورشی برای رشد و شکوفایی فرزندتان ایجاد کنید.
شاید برای شما هم مفید باشد
