والدین نوجوانان بسیار اغلب نگران نحوه برخورد با نوجوانان عصبانی خود هستند. آنها با رفتارهای خصمانه و کنترل ناپذیر نوجوانان خود مواجه می‌شوند و این وضعیت ممکن است آنها را گیج و ناامید کند. درک این وضعیت برای والدین بسیار مهم است، زیرا ممکن است نسبت به این سوال دچار سختی شوند: چرا نوجوانانمان همیشه عصبانی هستند و به توصیه‌های ما گوش نمی‌دهند؟
یکی از عوامل اصلی تغییرات و نوسانات در خلقی نوجوانان، تغییرات هورمونی است. در این دوران از رشد، سطح هورمون‌ها در بدن نوجوانان به شدت افزایش می‌یابد و این تغییرات هورمونی می‌تواند تاثیرات مختلفی بر رفتار آنها داشته باشد. همچنین، نوجوانی یک دورهٔ تحولی بزرگ برای شخصیت و هویت است. آنها در حال جستجو برای تعیین هویت و تقویت استقلال خود هستند. این فرآیند ممکن است با تعارض با انتظارات بزرگترها همراه شود و اغلب منجر به اصرار و عصبیت شود.
برای مدیریت نوجوانان عصبانی، والدین می‌توانند از روش‌های زیر استفاده کنند:
- 1. ارتباط مثبت: ایجاد و حفظ ارتباط با نوجوانان بسیار مهم است. والدین باید به آنها اجازه بدهند که احساسات خود را ابراز کنند و به آنها گوش فرا دهند.
- 2. تحقیق: تلاش برای درک عواملی که ممکن است رفتار نوجوان را تحت تاثیر قرار دهند، مفید است. ممکن است نوجوان با مشکلات مدرسه، دوستان، یا مسائل شخصی مواجه باشد.
- 3. ترتیب و مرزها: تعیین مرزها و ترتیب‌های واضح برای رفتار نوجوان مهم است. اعمال مرزهای مشخص می‌تواند به آنها کمک کند تا مسئولیت پذیرتر شوند.
- 4. آموزش مهارت‌های انضباطی: آموزش مهارت‌های مدیریت هیجان و انضباطی به نوجوانان کمک می‌کند تا با عصبیت و افسردگی بهتر کنترل داشته باشند.
- 5. نمونه‌گیری از رفتار مثبت: والدین می‌توانند با نمونه‌گیری از رفتارهای مثبت و احترام‌آمیز نشان دهند که چگونه با عصبانیت و خشم بهتر مقابله کنند.
- 6. مشورت حرفهای: در صورتی که مشکلات نوجوان به شدت تاثیر گذار باشند، مشاوره حرفهای می‌تواند به والدین و نوجوانان کمک کند.
به طور کلی، درک نوجوانان و ارائه حمایت والدینه در این دوران مهم است. والدینی که با تحولات نوجوانی آشنا هستند و به نوجوانان فرصت برای ابراز احساسات و تجربیات خود می‌دهند، ممکن است بهترین پاسخ را دهند.
همچنین بخوانید: چگونه با یک نوجوان ناسپاس رفتار کنیم
چرا نوجوانان اینقدر عصبانی هستند؟
مشاوره آنلاین با بهترین متخصصان روانشناسی و روانپزشکی
خشم شامل پاسخ عاطفی به تهدید، توهین، ناامیدی یا بی عدالتی است.
دو دلیل اصلی برای خشم نوجوانان وجود دارد.
علت بیولوژیکی
دورهٔ نوجوانی به تغییرات سریع در رشد جسمانی و توسعهٔ مغزی همراه است. این تغییرات سریع می‌توانند به افزایش پرخاشگری و رفتارهای خشمگین در نوجوانان منجر شوند. بسیاری از والدین عموماً
رفتار پرخاشگرانه نوجوانان را به عوامل هورمونی مرتبط با خشم مرتبط می‌کنند، اما واقعیت این است که هورمون‌ها تنها یک جزء از معادلات پیچیده دوران نوجوانی هستند. در واقعیت، تغییرات رفتاری نوجوانان بیشتر به عوامل گوناگون دیگر نیز وابسته است.
باید تاکید کرد که سطح هورمون‌ها در طول دوران نوجوانی در حال افزایش است، اما این سطح ها به تنهایی نمی‌توانند تمام تغییرات رفتاری نوجوان را توضیح دهند. نوجوانی یک دورهٔ پیچیده است که شامل عوامل متعددی نظیر تحولات جسمانی، شخصیتی، اجتماعی، و خانوادگی می‌شود. این تغییرات به عنوان یک پروسهٔ تکاملی در نوجوانی نقش مهمی ایفا می‌کنند.
یک تفسیر مناسب تر برای رفتار پرخاشگرانه نوجوانان این است که آنها ممکن است شبیه یک ماشین با گازهای کاربردی ولی بدون ترمز باشند. در این دوره، احساسات آنها شدید و آنها ممکن است دشواری در تنظیم احساسات خود داشته باشند. خشم و عصبیت برای آنها آسان‌تر است و معمولاً وقتی ناراحت می‌شوند، سختی در کنترل این احساسات را تجربه می‌کنند.
در این دوران، بخش‌های مختلف مغز نوجوان با سرعت‌های متفاوتی رشد می‌کنند. به عنوان مثال، بخش عاطفی مغز یکی از اولین قسمت‌هایی است که در طول سال‌های نوجوانی رشد می‌کند، در حالی که قشر پیشانی مغز (که برای کنترل تفکر و اختیار ضروری است) در میان آخرین قسمت‌ها قرار دارد. این تفاوت در رشد مغز ممکن است رفتار نوجوانان را تحت تأثیر قرار دهد و موجب رفتارهای خشمگین و پرخاشگری شود.
با این حال، ارتباط مؤثر با نوجوانان، ایجاد مرزها و ترتیب‌های مناسب، و تربیت مهارت‌های مدیریت هیجانی می‌توانند به والدین کمک کنند تا با رفتارهای پرخاشگرانه نوجوانان بهتر مقابله کنند. همچنین، تقویت نهادهای اجتماعی و حمایت از نوجوانان در مدارس و اجتماع نیز می‌تواند در کاهش رفتارهای خشمگین و پرخاشگری مفید باشد.
علت عاطفی
نوجوانان یکی از گونه‌هایی هستند که برای والدین اغلب چالش‌ها و ابهاماتی به همراه دارند. در طول دوران نوجوانی، والدین ممکن است با تغییرات رفتاری و عاطفی نوجوانان مواجه شوند که ممکن است از دید والدین نامنطقی و سرکشانه به نظر بیایند. برخی از دلایل رایج که والدین به خشم نوجوان خود نسبت می‌دهند، عباراتند از:
- 1. سرکشی نوجوان: نوجوانان ممکن است در تلاش برای استقلال و تعیین هویت خود به نظر برخوردار از سرکشی بیایند.
- 2. غیر منطقی بودن: نوجوانان گاهی اوقات تصمیمات و رفتارهای غیرمنطقی به نظر می‌آیند. این ممکن است به علت تجربیات محدود و توانایی محدود در تصمیم‌گیری باشد.
- 3. عدم توانایی در پذیرش واقعیت: نوجوانان ممکن است به دلیل ناپذیرفتن تغییرات واقعیت‌های زندگی عصبانی شوند.
- 4. سختی: دوران نوجوانی ممکن است برای نوجوانان خود سختی‌هایی داشته باشد، و این سختی‌ها ممکن است به رفتارهای خشمگین منجر شود.
- 5. سعی در فشار روی والدین: برخی از نوجوانان تلاش می‌کنند تا از طریق فشار یا اصرار به تمایلات خود از والدین خود حمایت جلب کنند.
- 6. تأثیر هورمون‌ها: تغییرات هورمونی در دوران نوجوانی ممکن است بر رفتار نوجوانان تأثیر گذار باشند، اما تنها یکی از عوامل موثر است.
در دوران نوجوانی، تغییرات مغزی و رشد شخصیتی نوجوانان به آنها امکان تجربه تازگی، استقلال‌خواهی، مشارکت اجتماعی و اکتشاف را می‌دهد. این تغییرات ممکن است نوجوانان را ریسک‌پذیرتر و به فشارهای همسالان حساس‌تر کنند، و اغلب منجر به ناامیدی‌ها و افزایش احساسات منفی گردد. این احساسات منفی می‌توانند احساسات قوی‌تری را در نوجوانان ایجاد کنند، که ممکن است به رفتارهای خشمگین و پرخاشگری منجر شوند.
با درک عمیق‌تری از تغییرات روان‌شناختی و شخصیتی که در دوران نوجوانی رخ می‌دهد، والدین می‌توانند راه‌های موثرتری برای مدیریت رفتارهای نوجوانان پیدا کنند و از آنها حمایت کنند. ایجاد ارتباط باز و فهم عمیق از تجربیات نوجوانان می‌تواند به والدین در این مسیر کمک کند.
خشم نوجوان چه تأثیراتی دارد؟
عصبانیت مکرر نوجوان می‌تواند به طور قابل توجهی فشار و تنش به خانواده وارد کند. اعضای خانواده ممکن است ناامید شوند و ندانند چه عواملی باعث افزایش این خشم می‌شود. این وضعیت می‌تواند حس این را به آنها دهد که درگیر یک موقعیت ناکنترلی هستند و وقتی به شیوه‌ای واکنش نشان می‌دهند که اغلب منجر به تشدید خشم می‌شود، همه چیز از کنترل خارج شود.
خشم نوجوانان علاوه بر ایجاد شکاف در خانواده، بر خود نوجوانان نیز تأثیر منفی می‌گذارد. نوجوانانی که به طور مکرر خشم را تجربه می‌کنند، بیشتر درگیر رفتارهای ناسالم مانند سوء مصرف مواد هستند و اختلالات خوردن می‌توانند داشته باشند. همچنین، آنها در معرض خطر مشکلات روانی مانند افسردگی و خودکشی قرار می‌گیرند.
علائم هشدار دهنده مشکلات جدی می‌تواند شامل
علائم افسردگی باشد.
افسردگی نوجوانان یک مسئله جدی در حوزه سلامت روان است که نباید ساده‌گرفته شود. مرگ ناشی از خودکشی دومین عامل مرگ و میر در میان نوجوانان 15 تا 19 ساله در ایالات متحده است. یک مطالعه نشان داد که نوجوانان خودکشی در کنترل خشم و غم و اندوه در مقایسه با همتایان غیرخودکشی مشکل دارند و اغلب گزارش می‌دهند که قبل از اقدام به خودکشی، خشم شدیدی تجربه کرده‌اند.
مسائل مرتبط با خشم همچنین می‌توانند به بیماری‌های مرتبط با استرس مثل بیماری‌های قلبی عروقی و مشکلات اجتماعی منفی منجر شوند. بنابراین، مدیریت خشم برای نوجوانان ضروری است. والدین و خانواده می‌توانند با ارائه حمایت و راهنمایی به نوجوانان کمک کنند تا مهارت‌های مدیریت خشم را یاد بگیرند و به طور سالم با احساسات خود کنار بیایند. در صورت نیاز، مشاوره روانی و حمایت حرفهای نیز می‌تواند کمک کننده باشد.
نحوه برخورد با نوجوان عصبانی
اجازه ندهید ترس یا بدبینی به یک پیش‌بینی خودشکوفایی تبدیل شود. دوران نوجوانی برای والدین چالش‌برانگیزی است و اغلب تمایل دارند به بدترین سناریوها فکر کنند. بسیاری از بزرگسالان معمولاً نگرش‌های منفی یا کلیشه‌ای را نسبت به نوجوانان بیان می‌کنند که ممکن است به آنها آسیب بزند. نظرات دیگران در مورد ما می‌توانند نگرش و رفتار ما را تشکیل دهند.
وقتی والدین فکر می‌کنند که عصبانیت فرزندشان نتیجهٔ عمدی است یا نوجوانان را به خاطر درگیری سرزنش می‌کنند، دعوا و اشتباهات افزایش می‌یابد. پیام‌های منفی که نوجوانان در مورد اینکه چه کسی هستند و چه انتظاری از آنها می‌رود، جذب می‌کنند و ممکن است آنها را به سمت تجربیات منفی سوق دهند.
تجربه زندگی در دوران نوجوانی مغز و زندگی آیندهٔ نوجوان را به شکلی عمیق شکل می‌دهد. اهمیت دارد که ترس و بدبینی جامعه شما را به بیراهه نکشاند. فرزندپروری یک نوجوان ممکن است چالش‌برانگیز باشد، اما همچنین می‌تواند یکی از لذت‌بخش‌ترین تجربیات زندگی باشد.
وقتی نوجوانتان عصبانی است به هرج و مرج نپیوندید
کج خلقی را به یک دعوای تمام عیار تبدیل نکنید. کمک به نوجوانان برای بازیابی کنترل مهمتر از پیروزی در مبارزه است. حتی زمانی که نوجوانان از کنترل خارج شده‌اند، باید آرام بمانیم. وقتی فرزندانمان عصبانی و بی‌احترامی می‌کنند، عصبانی شدن برای ما نیز آسان است. این یک واکنش طبیعی است که ممکن است به چرخه منفی منجر شود.
به جای ناراحت شدن، سعی کنید بگویید: “من دوست ندارم وقتی از دست من عصبانی می‌شوی، اما می‌دانم چرا. هر چه باشد، دوستت دارم.” این نحوه ابراز عشق و حمایت می‌تواند به نوجوان کمک کند که از خشم خود کنترل بیشتری داشته باشد و احساس کند که تا زمانی که خانواده پشتیبان او هستند، می‌تواند با موقعیت‌هایی که با آنها مواجه می‌شود، برخورد کند.
همچنین بخوانید: نگرش نوجوان
سعی نکنید با آنها استدلال کنید
این وسوسه‌آور است که با یک نوجوان عصبانی استدلال کنید و سعی کنید آنها را درک کنید. با این حال، زمانی که فردی عصبانی است، خواه بزرگسال، نوجوان یا کودک نوپا باشد، هورمون‌های استرس به شناخت او آسیب می‌زند. در چنین مواقعی، باید به جای مغز منطقی فرد، به مغز عاطفی او متوسل شوید. ارائه دلایل فقط باعث ناراحتی آنها می‌شود.
همدردی کنید و احساسات آنها را توصیف کنید
همدلی و هماهنگی با احساسات آنها بهترین راه برای رسیدن به مغز عاطفی و آرام کردن خشم آنهاست. اما زمانی که خودتان ناامید هستید، انجام آن دشوار است. بنابراین دومین کاری که باید انجام دهید این است که احساس آنها را توصیف کنید. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
- – “تو خیلی عصبانی هستی چون در مورد موهایت نظر دادم.”
- – “شما احساس بی‌انصافی می‌کنید که نمی‌توانید تا دیروقت با دوستان بیرون بمانید.”
- – “وقتی گفتم باید اول تکالیفت را انجام می‌دادی، ناراحت شدی.”
- – “وقتی خواهرت نگذاشت کاپشنش را قرض کنی، ناراحت شدی.”
سپس از آنها بخواهید در مورد احساسات خود بیشتر به شما بگویند. به آنها کمک کنید به جای حمله به فردی که باعث عصبانیت آنها شده است، در مورد احساسات خود صحبت کنند. بیان احساسات در تنظیم خشم موثر است، به خصوص زمانی که رویدادها را در زمان گذشته قرار می‌دهد و شامل برخی از احساسات مثبت می‌شود.
از دیدگاه آنها بازنویسی کنید
پس از گوش دادن فعالانه به روایت آنها، آن را با استفاده از کلمات خود ترجمه کنید، اما این کار را از دیدگاه آنها انجام دهید. بر آنچه که آنها احساس می‌کنند و آنچه برای آنها مهم است تمرکز کنید.
نکته کلیدی در اینجا این است که این کار را از دیدگاه آنها انجام دهید، نه از دیدگاه شما، حتی اگر با دیدگاه آنها موافق نباشید، زیرا هدف کمک به آنها برای بازیابی کنترل شناختی است. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
- – “حرفهای من خیلی دردناک بود، انگار به احساسات تو اهمیت نمی‌دادم.”
- – “برادر کوچکت خیلی به تو بی‌احترامی کرد. او اهمیتی نمی‌داد که تو قرار است به مدرسه دیر بیایی.”
- – “بابا سرت داد زد و این احساس وحشتناکی داشت. وقتی فقط طرف ماجرا را توضیح می‌دادی، نمی‌فهمید چرا او این کار را کرد.”
آرام ماندن، همدلی، هماهنگی و روایت کردن، اغلب تنها چیزی است که برای آرام کردن یک نوجوان عصبانی نیاز دارید.
یک خانواده حمایت کننده و مرتبط ایجاد کنید
علاوه بر مقابله با عصبانیت در هنگام ظهور، در وهله اول با تبدیل شدن به یک والدین حامی از بروز آن جلوگیری کنید. یک مطالعه نشان می‌دهد که حمایت اجتماعی از سوی خانواده و معلمان با خشم کمتری در نوجوانان همراه است. به‌علاوه، نوجوانان وقتی احساس می‌کنند که خانواده متحد است، خشم کمتری نشان می‌دهند.
با فشار دادن مرزها و کاوش در ناشناخته‌ها، نوجوانان می‌توانند ویژگی‌های شخصیتی مهمی را ایجاد کنند که می‌تواند منجر به یک عمر ماجراجویی و هدف شود. والدین اغلب برای محافظت از فرزندان خود مرزهایی ایجاد می‌کنند. با این حال، اگر موضوعی خطری برای ایمنی یا سلامتی ایجاد نمی‌کند، چرا اجازه ندهید که آنها خودشان کاوش کنند و تصمیم بگیرند، در حالی که شما راهنمایی می‌کنید؟ تجربه پیامدهای طبیعی می‌تواند بهترین معلم برای نوجوان شما برای یادگیری علت و معلول باشد. زمانی را برای ارتباط با فرزندتان اختصاص دهید و به جای بحث و جدل از استقلال او حمایت کنید.
کارگاه جامع ارتباط والدین با کودکان
کسانی که بیش‌ترین استفاده را از این دوره می‌برند:
- والدین کودکان 5 تا 12 سال
- مربیان کودک
- علاقه¬مندان و فعالان حوزه¬ی کار با کودک
- طول مدت دوره: 20 ساعت به صورت 10 جلسه¬ی 2 ساعته
- دوره به صورت آنلاین، به شکل تعاملی و فعالیت محور برگزار خواهد شد.
- در طول دوره تیم آموزش با والدین به صورت مجازی در ارتباط خواهند بود
