تایم اوت در مفهوم عمومی یک مدت زمان است که برای انجام یک فعالیت مشخص در نظر گرفته می‌شود و پس از سپری شدن آن، فعالیت مورد نظر قطع می‌شود.
در چند دهه اخیر، استفاده از زمان استراحت برای کودکان به روشی فزاینده برای مقابله با رفتارهای نامناسب در کودکان تبدیل شده است.در اینجا خبر خوب در مورد استفاده از وقفه ها وجود دارد: علم به عنوان روشی موثر برای اصلاح رفتار کودک نوپا از آن پشتیبانی می کند. خبر بد؟ اکثر مردم این کار را اشتباه انجام می دهند.
آیا باید از Time-Out استفاده کنید
پنج دهه تحقیق نشان می دهد که استفاده از زمان استراحت برای انضباط یک تکنیک انضباطی اثبات شده است. اما به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر در رسانه‌ها بسیار ضعیف شده است.برخی معتقدند که تنبیه کودک نوپا بی اثر است زیرا رفتار بهتری را به کودکان آموزش نمی دهند. با این حال، دادن وقت استراحت برای کودکان نوپا هنوز یک تکنیک رشته کودک نوپا است که رسما توسط آکادمی اطفال آمریکا (AAP) توصیه می شود.
چرا اختلاف نظر وجود دارد؟
دلیل آن این است که 85 درصد از والدین به اشتباه از زمان استراحت استفاده می کنند و استفاده نادرست می تواند به کودکان آسیب برساند.
Time Out چیست؟
نام کامل تایم اوت از تقویت مثبت تایم اوت است . این روشی است که در آن کودک برای مدت کوتاهی از محیطی که رفتار بد را تقویت می کند حذف می شود و در فضای امنی قرار می گیرد که تقویت کننده نیست.
روانشناسان کودک این استراتژی را در دهه 1950 اختراع، آزمایش و اصلاح کردند. در طول دهه 1960 تا 1980، تحقیقات زیادی به اثبات این موضوع اختصاص داشت که می تواند رفتار ناخواسته را متوقف کند.
متأسفانه آموزش کافی یا اطلاعات صحیح همیشه در دسترس نیست. بیشتر والدین به والدین دیگر، اینترنت، کتابهای والدین یا حدس و گمان متکی هستند. با گذشت زمان، تایم اوت افزایش یافته و شامل عناصر نامناسبی می شود که به سختی شبیه روش اصلی هستند.
مراحل صحیح برای تایم اوت
1. اخطار بدهید
اولین قدم این است که قانون را مشخص کنید. به فرزندتان بگویید اگر رفتار نامطلوبی انجام دهد، تایم اوت خواهد گرفت. اما اگر آنها را متوقف کنند یا رفتار مورد نظر را انجام دهند، نتیجه دیگری خواهند داشت. به آنها بگویید این تنها هشدار است.
2. وارد تایم اوت شوید
هنگامی که یک هشدار داده می شود، اگر رفتار نادرست ادامه یابد، باید فوراً یک تایم اوت اتفاق بیفتد. دلیل را به وضوح بیان کنید. اجازه “شانس دوم” یا مذاکره را ندهید. در غیر این صورت، فرار از تایم اوت به تقویت رفتار نامناسب کمک می کند.
3. مکانی آرام برای استراحت
فضای استراحت باید دارای تقویت های اجتماعی، حسی، مادی، اسباب بازی یا فعالیت کمی باشد. مطالعات نشان می دهد که هر چه مکان استراحت بیشتر تحریک کننده باشد، اثربخشی آن کمتر است.
4. در تایم اوت بمانید
اگر کودک از ماندن در محل استراحت امتناع کرد، به آرامی او را به عقب هدایت کنید. ممکن است مجبور شوید این کار را چند بار انجام دهید، اما ثابت قدم و مهربان باشید. شما می توانید در کنار آنها بمانید تا مطمئن شوید که در آنجا می مانند اما با آنها تعامل ندارید.
همچنین بخوانید:
ایده این است که این مکان بدون هیچ تقویت کننده ای “خسته کننده” باشد. اجازه ندهید تعاملات، فعالیت ها یا موادی که ممکن است به تقویت ناخواسته تبدیل شوند.
5. مدت زمان کوتاه (2-5 دقیقه)
یک باور رایج این است که طول زمان باید با سن کودک افزایش یابد (1 دقیقه در هر سال سن). با این حال، شواهد ثابتی برای حمایت از این ادعا وجود ندارد. مطالعات نشان می دهد که تایم اوت های 2 تا 5 دقیقه ای به اندازه موارد طولانی تر برای کودکان بزرگتر موثر است.
6. قبل از آزادی ساکت و آرام باشید
حتی اگر زمان تمام شده باشد، کودک باید قبل از رها شدن، چند ثانیه رفتار آرام و آرام از خود نشان دهد.
7. درخواست اصلی را دنبال کنید
قبل از پایان دادن به زمان، دستور اولیه را دوباره صادر کنید. کودک باید دستورالعمل پایان دادن به روش زمان‌اوت را دنبال کند تا برای فرار از دستور از زمان‌اوت استفاده نکند.
8. زمانی که فرزند شما در تایم اوت نیست
برای جلوگیری از رفتار غیرقابل قبول بعدی، تقویت مثبت یک عنصر کلیدی است. به رفتار خوب توجه موضعی کنید. یک محیط خانه پر از رابطه نزدیک والدین و فرزند، تعاملات مثبت و فعالیت های جالب فراهم کنید. هنگامی که آنها را در حال انجام کارهای خوب دستگیر می کنید، آنها را تحسین کنید.
اگر کودک در محیطی پر از تعاملات منفی یا کمبود محبت و فعالیت های سرگرم کننده زندگی می کند، تفاوت چندانی با قرار دادن کودک در تایم اوت یا نبودن ندارد و بنابراین تکنیک موثری در این زمینه نخواهد بود. رفتار نادرست دلسرد کننده.
اشتباهات رایج
از تایم اوت برای تنبیه استفاده کنید
یکی از رایج‌ترین سوء استفاده‌های نادرست از وقفه، تمرکز بر استفاده از آن به عنوان تنبیه است – یک پیامد منفی غیرطبیعی که به کودک تحمیل می‌شود تا احساس بدی به او بدهد.
تایم اوت به عنوان یک مجازات در نظر گرفته نشده است. این یک ابزار اصلاح رفتار است که به کودک یاد می دهد تصمیمات رفتاری خوبی بگیرد. کودک یاد می گیرد که تصمیمی بگیرد که پیامد خاصی دارد. هر بار هشدار دادن به کودک فرصتی برای انتخاب خوب می دهد.
با این حال، هنگامی که کودکان خردسال بدرفتاری می‌کنند یا عصبانی می‌شوند ، مراقبان ناامید اغلب کنترل احساسات خود را مشکل می‌کنند. آنها از زمان عصبانیت برای تنبیه استفاده می کنند.
تایم اوت زمانی به مجازات تبدیل می شود که با خصومت، فریاد زدن، تن صدای ترسناک، طولانی مدت یا تحقیر، مانند استفاده از یک صندلی شیطون یا ایستادن در گوشه ای از زمان در مقابل تمام کلاس انجام شود. هیچ یک از این روش ها به کودک شما نمی آموزد که چگونه رفتار مناسبی داشته باشد.
استفاده از صندلی های تایم اوت برای کودکان نوپا برای شرمساری یا تحقیر کودک بسیار مضر است زیرا شرم و تحقیر با خطر بیشتر افسردگی در نوجوانان مرتبط است.
نه تنظیم هیجان مدل
کودکان نوپا مهارت های خودتنظیمی و خودکنترلی را از طریق مشاهده و تعامل والدین و فرزند می آموزند. والدینی که هنگام استراحت، احساسات خشن یا خصمانه از خود نشان می‌دهند، رفتاری بی‌نظم را برای کودک الگوبرداری می‌کنند. بنابراین وقتی از تایم اوت به عنوان تنبیه استفاده می شود، تنها چیزی که کودک می آموزد، احساس انزوا، طرد شدن و بی نظمی عاطفی است.طرد و انزوا باعث ایجاد دردهای رابطه ای می شود. در اسکن‌های مغزی، دانشمندان دریافتند که وقتی کودک درد رابطه‌ای را تجربه می‌کند، نواحی مغز فعال‌شده همان مناطقی هستند که توسط درد فیزیکی فعال می‌شوند. ما می دانیم که حمله فیزیکی، مانند تنبیه بدنی، می تواند به ذهن در حال رشد آسیب برساند. بنابراین، زمانی که از تایم اوت ها به عنوان تنبیه استفاده می شود، درد ایجاد شده می تواند به مغز در حال رشد نیز آسیب برساند.
به کودک بگویید که به اشتباه خود فکر کند
مهلت دادن به این معنا نیست که به کودک زمان بدهید تا «تعمل کند» یا «درباره کاری که انجام داده فکر کند».هیچ کودک خردسالی هرگز پشیمان نمی شود یا عهد می بندد که دیگر بدرفتاری نکند.
در عوض، آنها احتمالاً عصبانی تر و مصمم تر هستند تا دفعه بعد گرفتار نشوند یا به دنبال انتقام گرفتن از شخصی هستند که آنها را به دردسر انداخته است.
مراقب راهنمایی های اینترنتی باشید
در یک مطالعه در سال 2015، امی درایتون و همکارانش بیش از 100 وب سایت اینترنتی معتبر را بررسی کردند. آنها دریافتند که هیچ وب سایتی حاوی اطلاعات کامل و دقیق در مورد استفاده از زمان استراحت نیست.
این یافته نگران کننده است زیرا بسیاری از والدین برای اطلاعات والدین به اینترنت وابسته هستند. از زمان انتشار آن مطالعه، چندین وب سایت توصیه ها و نکات خود را در مقالات خود به روز کرده اند، اما بسیاری از آنها هنوز اطلاعات متناقض یا نادرست را حفظ کرده اند که توسط مطالعه دیگری در سال 2018 تأیید شده است.
هنگامی که والدین ناامید اطلاعات نادرست را دنبال می کنند و به نتیجه مطلوب نمی رسند، ممکن است عصبانی تر شوند و به روش های خشن مانند فریاد زدن یا تنبیه بدنی متوسل شوند.
این روش ها به شدت با مشکلات رفتاری، مانند رفتار پرخاشگرانه، اختلال سلوک، یا اختلال نافرمانی مقابله ای و مشکلات درونی مانند اضطراب یا افسردگی مرتبط هستند.
افکار نهایی
اگر چه زمانی که از زمان استراحت برای بچه ها به درستی استفاده می شود یک استراتژی موثر است، اما این یک رشته تمام عیار نیست. والدین برای موقعیت های مختلف به ابزارهای انضباطی مختلفی نیاز دارند.
زمان استراحت همچنین بهترین راه برای مقابله با برخی مسائل کودک نوپا، مانند عصبانیت نیست.
استفاده از عوامل حواس پرتی برای تغییر مسیر یک عصبانیت در حال جوانه زدن، الگوبرداری از رفتار مناسب برای کودکان نوپا برای تقلید، آموزش مهارت های خودتنظیمی برای آرام کردن احساسات بزرگ، و استفاده از نظم القایی برای توضیح پیامدهای طبیعی ، همگی جایگزین های خوبی برای افزودن به کوله بار ترفندهای فرزندپروری هستند.
برای ایجاد انگیزه در کودکان به کمک نیاز دارید؟
آیا تایم اوت موثر است؟
تایم اوت زمانی موثر است که به درستی استفاده شود. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که 85٪ از والدین روش صحیح استراحت را نمی دانند و استفاده نادرست می تواند به کودکان آسیب برساند.
تایم اوت چقدر باید باشد؟
اگرچه 1 دقیقه در هر سال به طور گسترده در اینترنت منتشر می شود، مطالعات نشان می دهد که وقفه های 2 تا 5 دقیقه ای برای کودکان بزرگتر به اندازه موارد طولانی تر موثر است.
شاید برای شما هم مفید باشد
