آیا نمودار رفتاری در اصلاح رفتار نامطلوب کودکان مؤثر است؟ آیا والدین باید از نمودار کارهای روزمره استفاده کنند یا برای انجام کارهای خانه به کودکان پول بدهند؟ در این مقاله، مطالعاتی را بررسی خواهیم کرد که می‌توانند به این سؤالات پاسخ دهند و بهترین راه برای ایجاد انگیزه در کودکان برای رفتار کردن را دریابیم.
نمودار رفتار چیست؟
نمودار رفتار نوعی تقویت مثبت است که برای تشویق کودکان به اتخاذ یک رفتار جدید استفاده می شود. هر زمان که کودک رفتار دلخواه خود را انجام دهد، یک امتیاز، یک برچسب یا یک نشان پاداش داده می شود. هنگامی که کودک تعداد از پیش تعیین شده امتیاز را ذخیره کرد، آن امتیازها را می توان با جایزه ای مانند یک اسباب بازی، کمک هزینه اضافی یا تاخیر در زمان خواب تعویض کرد.
نمودارهای رفتار که به عنوان یکی از ساده ترین ابزارهای اصلاح رفتار در نظر گرفته می شود، به طور گسترده توسط والدین در خانه و همچنین معلمان در کلاس های درس استفاده می شود. در کلاس های درس، معمولاً به آنها “سیستم های اقتصاد نشانه” می گویند. انواع مختلف نمودارهای رفتاری شامل نمودار کلیپ، نمودار رنگ رفتار و نمودارهای پاداش است.
استفاده از نمودار رفتار برای بهبود رفتار چالش برانگیز فرزندتان ساده است.
بستنی ات را با خواهرت به اشتراک گذاشتی؟ شما سه امتیاز کسب کرده اید.
تکالیف را به موقع تمام کردید ؟ تو یه ستاره داری
دادن امتیاز و ستاره برای تشویق رفتار مثبت نسبتاً بدون دردسر است و نتایج تقریباً فوری است.
فریاد زدن، نق زدن یا مشاجره به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
کودکان دوست دارند برای پاداش کار کنند و والدین از اثربخشی ظاهری آن لذت می برند.
بنابراین، باید از آن استفاده کنید؟
پسری که “کار درست” را انجام داد
یک بار با پسر بچه ای در مورد یک سناریوی فرضی صحبت کردم.
از او پرسیدم اگر یک اسکناس صد دلاری در خیابان دید، آن را برمی داشت و در جیب خودش می گذاشت؟
او به طور واقعی پاسخ داد: “البته که نه.”
من که تحت تأثیر پختگی او قرار گرفته بودم، علت را از او پرسیدم.
او پاسخ داد: «چون در صورت گرفتن پول دیگران به زندان خواهی رفت.»او وجود دارد، پسری که کار درست را انجام می دهد، اما به دلیلی غیر از «دلیل درست».
فرار از زندان همچنان دلیل خوبی است، اما آیا نباید از گرفتن پول دیگران اجتناب کنیم زیرا گرفتن اموال دیگران بدون اجازه آنها اشتباه است؟
در اینجا یک مثال دیگر است.چند سال پیش، پس از یک سخنرانی، زوجی به پروفسور مارک لپر (روانشناس مشهور جهان) مراجعه کرد و به او در مورد سیستم پاداش هایی که برای پسرشان تنظیم کرده بودند، گفتند که رفتار بسیار بهتری را در سر میز شام ایجاد کرده بود. آنها گزارش دادند: “او صاف می نشیند و نخود و کلم بروکسل خود را می خورد و واقعاً رفتار خوبی دارد.” تا اینکه، یعنی اولین باری که خانواده در یک رستوران خوب شام خوردند. کودک به اطراف نگاه کرد، یک لیوان کریستالی را از روی میز برداشت و پرسید: “چند امتیاز را نباید انداخت؟” دکتر لپر می گوید که یک مثال خوب از اثرات مضر اتکای بیش از حد بر پاداش ها برای شکل دادن به رفتار کودکان است.
مارک لپر: انگیزه درونی، انگیزه بیرونی و فرآیند یادگیری نوشته کریستین وان دیولد لوسکین، مدرسه مهد کودک بینگ در دانشگاه استنفورد
مانند بسیاری از چیزها در فرزندپروری، کاری که انتخاب می کنیم می تواند تأثیر عمیق و گاهی ناخواسته ای بر فرزندان ما داشته باشد.
وقتی به بچه‌ها برای ترک رفتار بد پاداش می‌دهیم، اساساً به آنها رشوه می‌دهیم تا همانطور که ما می‌خواهیم رفتار کنند.
بچه ها با خوشحالی از این کار پیروی می کنند زیرا آنها جایزه را می خواهند، نه به این دلیل که می خواهند رفتار کنند.
نمودارهای رفتاری برای کودکان کار می کنند، اما فقط در سطح رفتار در کوتاه مدت.
ارزش ها و درسی که به فرزندانمان می دهیم را فراموش می کنیم که عبارتند از:
همچنین بخوانید:
ما فقط زمانی رفتار می کنیم که بتوانیم از آن سود ببریم.
نمودار کار (نمودار مسئولیت برای کودکان)
نمودار کار نوع خاصی از نمودار رفتاری است که بر وادار کردن کودکان به انجام کارهای خانه تمرکز دارد . کودکان معمولاً از امتیازات یا کمک هزینه برای رعایت قوانین استفاده می کنند.
باور عمومی این است که کودکان با انجام این وظایف، مسئولیت پذیری را یاد می گیرند.در حالی که هیچ مطالعه ای برای حمایت از این فرض پیدا نشده است، چندین مطالعه اثرات جانبی منفی وادار کردن کودکان به انجام کارهای خانه با استفاده از مشوق های بیرونی را نشان داده اند.
در یک مطالعه، محققی از کودکانی که منتظر زمان داستان بودند، خواست تا در ساختن اسباب‌بازی‌های کاغذی برای برخی از کودکان فقیر و بیمار در بیمارستان که هیچ چیز برای بازی کردن با آنها در هنگام بیماری نداشتند کمک کنند.
به برخی برای کمک وعده پاداش داده شد و برخی نشد.
پس از دو دقیقه، به آنها گفته شد که می‌توانند «کمی بیشتر به بچه‌های بیمارستان کمک کنند» یا زمانی که محقق برای گرفتن نوار داستان رفت، با بازی‌های دیگری بازی کنند.
هیچ جایزه ای برای این دوره ارائه نشد. کودکان می توانند با انتخاب خود تصمیم بگیرند که این کار را انجام دهند.
نتایج نشان داد که کودکانی که در ابتدا به آنها وعده پاداش داده شده بود، در دوره اول اسباب‌بازی‌های کمتری ساختند و در دوره دوم که هیچ پاداش دیگری ارائه نشد، کمتر به ساخت اسباب‌بازی‌ها ادامه دادند.
این اصلاً تعجب‌آور نیست زیرا آزمایش‌های مشابه بارها و بارها در زمینه‌های دیگر تکرار شده‌اند و ثابت می‌کنند که پاداش‌های بیرونی می‌توانند انگیزه درونی و کیفیت کار را تضعیف کنند.
اما آنچه شگفت‌انگیزتر است این است که محققان همچنین دریافتند کودکانی که با انجام کارهای خانه در خانه پاداش دریافت می‌کنند، در صورت انتخاب آزادانه، کمتر به ساخت اسباب‌بازی‌های بیشتری کمک می‌کنند.
در واقع، هر چه مادران بیشتر از پاداش‌های بیرونی برای ایجاد انگیزه در خانه استفاده می‌کردند، احتمال کمتری داشت که فرزندانشان در این آزمایش کمک کنند.
بنابراین استفاده از پاداش برای ایجاد انگیزه در کودکان نه تنها انگیزه درونی آنها را برای انجام یک کار خاص تضعیف می کند بلکه نوع دوستی آنها را نیز کاهش می دهد.
اقتصاد رمزی
استفاده از سیستم‌های اقتصاد نشانه‌ای گسترده است و عمدتاً برای جمعیت‌های اسیر و وابسته مانند بیماران در بیمارستان‌های روانپزشکی یا کودکان در مدرسه استفاده می‌شود.
بسیاری از مطالعات اثربخشی فوری آنها را ثابت کرده اند.
برخی حتی دریافتند که رفتار بهبود یافته مدت کوتاهی پس از حذف پاداش‌ها باقی مانده است.
با این حال، در سال 1972، اولین بررسی سیستماتیک تحقیق در مورد اقتصادهای رمزی چیز دیگری را نشان داد:
به طور کلی، حذف تقویت توکن منجر به کاهش پاسخ های مطلوب و بازگشت به سطح پایه یا نزدیک به پایه عملکرد می شود.
به عبارت دیگر، زمانی که پاداش ها متوقف می شوند، افراد به روشی که قبل از شروع عمل می کردند، باز می گردند.
در مدارس، پس از حذف پاداش‌های احتمالی، علاقه برخی دانش‌آموزان به رفتار خاص حتی به زیر سطح قبل از شروع تمرین کاهش یافت.
با پاداش دادن به کودکان برای اتخاذ یک رفتار مطلوب، نشان می دهیم که خود این رفتار ذاتاً نامطلوب است یا نیازی به رشوه دادن به آنها نداریم.
با استفاده از یک سیستم نشانه، نه تنها کودکان را بی انگیزه می کنیم تا رفتار جدید را به طور طبیعی با حذف نشانه ها اتخاذ کنند، بلکه ناخواسته مشکلات دیگری نیز ایجاد می کنیم.
به عنوان مثال، در یک برنامه بعد از مدرسه، به دانش آموزان برای رفتار خوب در کلاس یا عملکرد خوب در آزمون ها امتیاز داده می شود. در پایان هر هفته، امتیازها با هم جمع می شوند و دانش آموزی که بیشترین امتیاز را کسب کند، می تواند جایزه ای را از روی انبوه انتخاب کند. سپس دانش آموزی که دومین امتیاز بالاتر را دارد می تواند انتخاب کند و به همین ترتیب تا زمانی که همه جایزه بگیرند.
به نظر می رسد یک موقعیت برد-برد باشد زیرا کودکان انگیزه خوبی برای انجام کار دارند و هر کودک یک جایزه دریافت می کند. بنابراین هیچ کس کنار گذاشته نمی شود.
اما آیا این است؟
این چیزی است که من از دانش آموزان شنیدم.
وقتی یک دانش آموز کلاس اولی بیشتر از دوستانش امتیاز می گیرد، دوستان غمگین می شدند و باعث می شدند این دختر به خاطر ناراحت کردن دوستانش احساس گناه کند. وقتی این دانش آموز امتیاز کمتری نسبت به سایر دانش آموزان دریافت می کرد، برخی از آنها او را اذیت می کردند. «من امتیاز بیشتری نسبت به شما دارم» واقعاً می تواند به احساسات کودک آسیب برساند، به خصوص برای بچه های کوچکتر.
بنابراین این اقتصاد رمزی ساده نه تنها تأثیری مشکوک بر بهبود یادگیری دارد، بلکه تنش های اجتماعی زیادی را در بین کودکان به ویژه کودکان حساس تر ایجاد می کند .
در مدرسه، گرفتن امتیاز از نمودار رفتار برای رفتار منفی نیز می تواند به منزله شرمساری عمومی از کودک در مقابل کل کلاس باشد.
جایگزینی برای نمودارهای رفتاری
بنابراین اگر نتوانیم برای از بین بردن رفتار بد به این ابزارهای رفتاری تکیه کنیم والدین چه باید بکنند؟خوب، ما می‌توانیم به بچه‌ها از راه درست انگیزه بدهیم ، یا برخی از آن به عنوان راه سخت یاد می‌کنند .
چرا سخته؟زیرا زمان، تلاش و صبر می طلبد.
این فوری نیست و بنابراین هیچ رضایت فوری برای والدین وجود ندارد .
آیا صبر و استقامت دو ارزشی نیست که ما می خواهیم فرزندانمان هم یاد بگیرند؟
چه راهی بهتر از الگوسازی از طریق آموزش صبورانه و مداوم ما برای آموزش آنها؟
ممکن است برای برخی از والدین سخت باشد، زیرا به نظر می رسد برخی از کودکان بیش از حد لجباز یا با اراده هستند و از یادگیری رفتار خودداری می کنند.
اما بیایید به عنوان مثال ریاضی را در نظر بگیریم.
دانش آموزان کلاس سومی می دانند که چگونه جمع، تفریق، ضرب و تقسیم را انجام دهند، اما آیا انتظار دارید که آنها بدانند چگونه حساب را انجام دهند؟نه، درسته؟!
برای تسلط بر مهارت های ریاضی عمیق تر، زمان، تمرین و یادگیری مستمر نیاز است.
فقط به این دلیل که آنها عملیات ریاضی پایه را می دانند به این معنی نیست که می توانند بلافاصله بر حساب دیفرانسیل و انتگرال مسلط شوند.در مورد رفتار کودک هم همینطور است.
فقط به این دلیل که کودکان می توانند بیشتر کلمات ما را بفهمند و می توانند برخی از درخواست های ما را برآورده کنند، به این معنی نیست که می توانند بر تمام کنترل تکانه خود مسلط شوند و معنای پشت همه انتظارات رفتاری را درک کنند.
در واقع، بخش تصمیم گیری مغز آنها تا اواسط بیست سالگی به پایان نمی رسد.
بنابراین، کاملاً غیر منطقی است که انتظار داشته باشیم آنها بتوانند در سن 10 سالگی کاملاً رفتار کنند!
در اینجا چندین استراتژی اثبات شده برای آموزش به کودکان وجود دارد که چگونه بدون اشکالات رشوه دادن یا تنبیه رفتار کنند.
1. توضیح دهید
دو اصل مهم در مورد اینکه چرا باید رفتار کنیم یا کارهای خانه را انجام دهیم را توضیح دهید.
- رفتار – با دیگران کاری نکنید که نمی خواهید با شما رفتار کنند.
توضیح این یکی بسیار آسان است.به عنوان مثال ما لگد نمی زنیم زیرا هیچ کس دوست ندارد لگد شود.
- کارها – ما یک خانواده هستیم. در یک خانواده، همه ما از یکدیگر مراقبت می کنیم و به یکدیگر کمک می کنیم.
همه ما کارهایی را برای دیگران انجام می‌دهیم، مثلاً والدین برای همه غذا درست می‌کنند، بچه‌ها را پیاده به مدرسه می‌برند و بچه‌ها را برای قرار گذاشتن بازی می‌رانند و غیره.تصور کنید اگر همه ما فقط مراقب خودمان باشیم و به هم کمک نکنیم، چه اتفاقی برای خانواده می افتد؟یا اگر مامان و بابا همه کارهای خانه را انجام دهند باز هم انرژی کافی برای بازی با بچه ها خواهند داشت؟و اگر اکنون انجام این کارها را یاد نگیرید، آیا وقتی بزرگ شدید و تنها زندگی می کنید، می توانید از خود مراقبت کنید؟
2. انضباط مثبت
انضباط مثبت مبتنی بر احترام متقابل و دستورات مثبت است. با تمرکز بر نکات مثبت، کودکان هدایت می شوند تا رفتاری مناسب را جایگزین رفتار ضعیف کنند.
3. نظم و انضباط برای تدریس
انضباط یعنی تعلیم دادن، نه تنبیه کردن . وقتی با صبر و حوصله رفتار صحیح را به فرزندان خود آموزش می دهیم، به جای ارزش های رشوه گرفتن، ارزش های رفتار را به آنها القا می کنیم.
4. احترام مدل
بچه ها وقتی سرزنش می کنیم یا سخنرانی می کنیم نمی شنوند . آنها همچنین به تنبیه پاسخ خوبی نمی دهند. اما آنها می بینند که ما چه می کنیم. با احترام گذاشتن به همه، از جمله کودکان، ما الگو می‌گیریم که چگونه محترمانه رفتار کنیم .
برای ایجاد انگیزه در کودکان به کمک نیاز دارید؟
اگر به دنبال نکات اضافی و یک برنامه گام به گام واقعی هستید، این دوره آنلاین نحوه ایجاد انگیزه در کودکان مکانی عالی برای شروع است.
این به شما مراحلی را ارائه می دهد که برای شناسایی مسائل انگیزشی در فرزندتان نیاز دارید و راهبردی را که می توانید برای کمک به فرزندتان در ایجاد انگیزه شخصی و علاقه مند شدن به یادگیری اعمال کنید، ارائه می دهد.
هنگامی که این استراتژی مبتنی بر علم را بشناسید، ایجاد انگیزه در فرزندتان آسان و بدون استرس می شود.
نمودار نهایی افکار در مورد رفتار
همچنین بخوانید:
فرزندپروری سخت است . نمودار رفتار روزانه یا نمودار کارهای روزمره به نظر کمک بسیار مورد نیاز در فهرست طولانی وظایف والدین ما است. اما استفاده از میانبرها فقط فرزندان ما را کوتاه می کند. یادگیری ارزش های صحیح برای رسیدن به اهداف رفتاری ما بسیار ارزشمند است.
شاید برای شما هم مفید باشد
