تشویق کودک به انجام تکالیف می‌تواند برای بسیاری از والدین چالش برانگیز باشد، اما با توجه به چندین روش می‌توانید کودک خود را تشویق کنید.
“چگونه کودک را برای انجام تکالیف تشویق کنیم” تقریباً در حال حاضر در ذهن همه والدین است. وادار کردن بچه ها به انجام تکالیف همیشه دردناک نیست. در واقع، می تواند کاملاً سرگرم کننده باشد!
در این مقاله، راز انگیزه دادن به فرزندتان را برای انجام تکالیف نه تنها بلکه عشق به تکالیف را به اشتراک می گذارم. بله درست خواندید می توان عاشق انجام کارهای مدرسه بود. نیازی به فریاد زدن، جیغ زدن، تهدید یا گریه نیست.
چرا بچه ها از تکالیف متنفرند؟
بیایید با مهدکودک ها شروع کنیم.
برای بسیاری از کودکان، مهد کودک اولین تجربه رسمی آنها در مدرسه است.
مهدکودک در دهه گذشته تغییرات زیادی کرده است.مهدکودک‌ها که زمانی مکانی برای اجتماعی شدن و بازی بودند، اکنون بر اهمیت یادگیری خواندن، شمارش، نشستن و گوش دادن به معلمان تأکید می‌کنند.
رفتن از بازی تمام روز در خانه به رفتار یا بی حرکت ماندن در یک محیط ساختاریافته برای ساعت‌ها در یک زمان، انتقال سختی است.
برای اضافه کردن به آن، بسیاری از مهدکودک ها نیز تکالیف را به این کودکان کوچک اختصاص می دهند و زمان بازی در دسترس آنها را کاهش می دهند.
جای تعجب نیست که برخی از مهدکودک ها انگیزه ای برای انجام تکالیف ندارند.
انگیزه تکلیف
به یاد دارید زمانی که کودک شما هنوز یک کودک نوپا بود، به هر چیزی و همه چیز وارد می شد؟
آنها کنجکاو بودند و مشتاق بودند تا در مورد همه چیز اطراف خود بیاموزند.آنها یادگیرندگان پرشوری بودند .
کودکان به طور طبیعی عاشق یادگیری هستند، اگر ما محیط مناسب را فراهم کنیم و به آنها انگیزه مناسب بدهیم.
مشکل اینجاست…
وقتی کلمه “انگیزه” را می شنوید، در مورد آن چه فکر می کنید؟
اگر به اسباب‌بازی‌ها، پول، زمان iPad، امتیاز، برچسب‌ها و غیره فکر می‌کنید، تنها نیستید.
پاداش ها (و گاهی اوقات تنبیه ها) انگیزه های بسیاری برای والدین هستند.
والدین آنها را دوست دارند زیرا آنها تقریباً بلافاصله کار می کنند.شما جایزه را ارائه می دهید و کودک برای دریافت آن موافقت می کند. مشکل حل شد.
ساده و موثر.
اما خیلی زود متوجه نتایج ناخواسته ای خواهید شد.
به عنوان مثال.
چند سال پیش، پس از یک سخنرانی، زن و شوهری به پروفسور مارک لپر مراجعه کرد و به او در مورد سیستم پاداش هایی که برای پسرشان تنظیم کرده بودند، گفتند که رفتار بسیار بهتری را در میز شام ایجاد کرده بود. آنها گزارش دادند: “او صاف می نشیند و نخود و کلم بروکسل خود را می خورد و واقعاً رفتار خوبی دارد.” تا اینکه، یعنی اولین باری که خانواده در یک رستوران خوب شام خوردند. کودک به اطراف نگاه کرد، یک لیوان کریستالی را از روی میز برداشت و پرسید: “چند امتیاز را نباید انداخت؟” دکتر لپر می گوید که یک مثال خوب از اثرات مضر اتکای بیش از حد بر پاداش ها برای شکل دادن به رفتار کودکان است.
مارک لپر: انگیزه درونی، انگیزه بیرونی و فرآیند یادگیری نوشته کریستین وان دیولد لوسکین، مدرسه مهد کودک بینگ در دانشگاه استنفورد
این مثال بسیار نادر است.در واقع، زمانی که کودک صرفاً با یک پاداش بیرونی انگیزه می گیرد، بسیار رایج است.
پس از حذف پاداش، کودک دیگر علاقه ای به ادامه رفتار نخواهد داشت.
راه درست برای ایجاد انگیزه در فرزندانمان چیست؟
پاسخ انگیزه درونی است .
انگیزه درونی به درگیر شدن در یک فعالیت برای لذت خالص آن اشاره دارد.
این لذت از درون فرد سرچشمه می گیرد و یک رضایت روانی ناشی از انجام وظیفه است، نه از یک نتیجه بیرونی .
به عبارت دیگر، برای اینکه فرزندتان را وادار به انجام تکالیف کنید، ابتدا به او کمک کنید از انجام آن لذت ببرد .
آنقدرها هم که به نظر می رسد دیوانه نیست.
مایه تاسف است که به تکالیف “کار” می گویند.ما دوست داریم کار را از بازی جدا کنیم.بنابراین به طور طبیعی، ما احساس می کنیم که تکالیف مشقت بار است.
اما لازم نیست که باشد.
تکالیف ابزاری برای یادگیری و آشنایی کودکان با دانش تدریس شده در کلاس است.
برای لذت بردن از تکالیف، کودک باید از یادگیری لذت ببرد .
چگونه یک کودک را برای انجام تکالیف تشویق کنیم؟
برای ایجاد انگیزه در کودکان ، ابتدا طرز فکر خود را تغییر می‌دهیم ، از طرز فکر کاری به ذهنیت یادگیری .
هدف از رفتن به مدرسه ورود به دانشگاه، یافتن شغل خوب، کسب درآمد پایدار و غیره نیست.
البته، همه آنها فوق‌العاده هستند، اما این یک طرز فکر کارآمد است – شما همه این کارها را به دلایلی غیر از لذت بردن از خود یادگیری انجام می‌دهید.
رفتن به مدرسه در مورد یادگیری ، کسب دانش، کشف موضوعات جدید و رشد به عنوان یک فرد است.
در ایالات متحده، متوسط سالهای مورد انتظار برای تحصیل 16.7 سال است.
اگر کودکی مدرسه را دوست نداشته باشد، 16.7 سال بدبختی خواهد بود.
شما این را برای فرزندتان نمی خواهید.
اما خبر خوب اینجاست.
اگر بتوانید زودتر مداخله کنید، مانند مهدکودک یا حتی قبل از مهدکودک، فرزندتان شروع خوبی خواهد داشت.
بنابراین، خود را متقاعد کنید که از طرز فکر کاری به ذهنیت یادگیری تغییر دهید.
انتزاعی به نظر می رسد، اما در اینجا 7 مرحله ملموس برای حرکت به سمت آن هدف وجود دارد.
1. به بچه‌ای که تکالیفش را انجام می‌دهد به‌عنوان «وظیفه» فرزندتان تلقی نکنید.
وقتی شما آن را «شغل» می‌نامید، به این مفهوم اشاره می‌کنید که همه چیز کار خواهد بود و سرگرمی نیست.انجام این کار باعث می شود کودک احساس بدی داشته باشد، حتی اگر اینطور نیست.
2. به فرزندتان نگویید «تا زمانی که تکالیف خود را تمام نکنید، نمی توانید بازی کنید».
همچنین بخوانید:
باز هم با قرار دادن تکالیف در مقوله ای جدا از بازی، می گویید که نمی تواند لذت بخش باشد.اهمیت بازی را نمی توان نادیده گرفت. پس آن را حساب کنید.
به فرزندتان بگویید که می تواند هر دو را انجام دهد (البته فقط بازی های فیزیکی سالم مانند بسکتبال یا دوچرخه سواری، اما تماشای iPad را ندارد).
آنها می توانند ترتیب انجام آنها را تعیین کنند به شرطی که هر دو را تا پایان روز انجام دهند.
تعجب خواهید کرد – دادن استقلال به کودک در برنامه تکالیف خود یکی از بزرگترین انگیزه ها است.
3. از “بدون تکلیف” به عنوان پاداش استفاده نکنید
من یک بار شنیدم که برخی از معلمان به دانش آموزان با رفتار خوب “امشب بدون تکلیف” به عنوان پاداش می دهند.
من وحشت کردم.
تکالیف برای تمرین آموخته هایمان در مدرسه است.
به ما کمک می کند بهتر بفهمیم و به خاطر بسپاریم.
این یک تنبیه یا شکنجه نیست که برای احساس بهتر نیاز به “شکستگی” داشته باشید.
به فرزندتان این تصور را ندهید که تکالیف چیزی است که می خواهید از آن دور شوید.
4. نق نق زدن، رشوه و زور نزنید
نق نزنید و فرزندتان را مجبور به انجام تکالیف نکنید، چه از طریق پاداش یا تنبیه.“اما پس چگونه بچه ها را وادار به انجام تکالیف کنیم؟” والدین تعجب می کنند.فرزندتان را مجبور به انجام تکالیف نکنید . دوره زمانی.اجبار یا رشوه دادن فقط نتیجه معکوس خواهد داشت و انگیزه درونی فرزند شما را کاهش می دهد.انگیزه انجام تکالیف باید از درون خود کودک ناشی شود.
5. اجازه دهید فرزندتان با عواقب طبیعی روبرو شود
اما وقتی فرزندم از انجام تکالیف امتناع می کند چه باید کرد؟ بسیاری از والدین ناامید می پرسند.
وقتی فرزندتان از انجام تکالیف مدرسه امتناع می کند، به او اجازه دهید… بعد از اینکه توضیح دادید چرا انجام تکالیف برای یادگیری مهم است و اگر این کار را انجام ندهد چه اتفاقی ممکن است در مدرسه بیفتد.
آنها را از طریق پیامدهای طبیعی انجام ندادن تکالیف راهنمایی کنید – آنها اطلاعات را به خوبی حفظ نمی کنند و باید هر پیامد طبیعی را در مدرسه بپذیرند. آنها باید به معلم توضیح دهند که چرا تکالیف انجام نشده است و ممکن است زمان استراحت و غیره را از دست بدهند (اما ابتدا تأیید کنید که مدرسه از تنبیه بدنی یا سایر انواع تنبیه ظالمانه استفاده نمی کند).
صبر کن… چی؟!
به نظر شما باید اجازه بدهم فرزندم شکست بخورد؟خوب، انجام ندادن تکالیف در پایه های پایین پایان کار تحصیلی فرزند شما نیست.
به این فکر کنید، شما نمی توانید از طریق دانشگاه به فرزند خود زور یا رشوه بدهید.
اکنون به آنها کمک کنید هدف از یادگیری و انجام تکالیف را درک کنند .
شما به آنها کمک می‌کنید تا تصمیم درستی بگیرند و به آنها اجازه می‌دهید زودتر عواقب طبیعی را بفهمند و با آن روبرو شوند.
6. تکالیف را با فرزندتان انجام دهید
به فرزندتان نگویید که تکالیف مهم است، با عمل خود به او نشان دهید.تکالیف را با آنها انجام دهید.
شما به فرزندتان می گویید که برای این کار آنقدر ارزش قائل هستید که حاضرید برای انجام آن با هم وقت بگذارید. علاوه بر این، مشارکت والدین با عملکرد بهتر مدرسه همراه است.
7. انجام تکالیف را سرگرم کننده و مثبت کنید
راه های زیادی برای سرگرم کردن تکالیف بچه ها وجود دارد.بیایید نگاهی به دو روشی که استفاده کرده‌ام و نتایج آن بیندازیم.می توانید آنها را امتحان کنید یا خودتان اختراع کنید.
روش 1: از انجام تکالیف به عنوان “پاداش” استفاده کنید (کودکان کوچکتر مانند مهدکودک ها)
صبر کنید، شما گفتید که استفاده از پاداش چند لحظه پیش خوب نبود.حالا شما می گویید «از تکالیف به عنوان پاداش استفاده کنید»؟خوب، من گفتم که پاداش ها بد هستند، زیرا شما به این معناست که فعالیتی که می خواهید فرزندتان را به انجام آن تشویق کنید، به خوبی پاداش نیست.اما در اینجا، من از تکالیف به عنوان پاداش استفاده می کنم.من به فرزندم نشان می دهم که انجام تکالیف آنقدر خوب است که او باید “آن را به دست آورد”.
چگونه آن را کسب کنیم؟می توانید چیزهای مختلفی را امتحان کنید.ما از «اگر رفتار کنی، می‌توانی تکالیف را با من انجام دهی» استفاده کردیم.
اگر رفتار نکنید، نمی توانید تکالیف را انجام دهید.»ما از پیش دبستانی شروع کردیم و خیلی خوب کار کرد.والدینی که این را امتحان کرده اند، نتایج خوبی در ایجاد انگیزه در فرزندان خود برای انجام تکالیف نیز گزارش می دهند.
اما برخی از آنها نگرانی هایی دارند…
برخی از والدین از این ایده ناراحت هستند زیرا به نظر دستکاری می شود.
به این دلیل که این والدین به این ایده که تکالیف می تواند سرگرم کننده باشد اعتقاد ندارند.
بنابراین احساس می کنند که دارند به کودک دروغ می گویند.
اما من واقعاً مشق شب را دوست دارم! (بله، من رسماً یک آدم نادان هستم)
بنابراین من هیچ مشکلی ندارم که به فرزندم کمک کنم تا مثل من عاشق تکالیف باشد.
اگر خودتان قانع نشده اید، ممکن است نخواهید این روش را امتحان کنید. یا اگر فرزند شما بزرگتر است و قبلاً از تکالیف متنفر است، کارساز نخواهد بود.
با این حال، اگرچه من به طور کلی با استفاده از اقدامات دستکاری موافق نیستم، اما این روش خاص را برای کودکان مضر نمی بینم حتی اگر والدین خودشان مشق شب را دوست نداشته باشند.
روش 2: انجام تکالیف را به یک بازی و یک فعالیت پیوندی تبدیل کنید
وقتی دخترم پیش دبستانی بود، کتاب های رنگارنگ مشق شب را خریدم و با هم انجام دادیم.
گاهی اوقات به نوبت می‌رفتیم – او یک مشکل را انجام می‌داد و من مشکل بعدی را انجام می‌دادم و غیره.
با هم مسابقه می‌دادیم تا ببینیم چه کسی صفحه را سریع‌تر تمام می‌کند.
گاهی عمداً اشتباه می کردم تا دخترم به جواب های اشتباه اشاره کند.در واقع برای او بسیار قدرتمند و راضی کننده بود که بتواند اشتباهات مامان را بگیرد!
زمانی جشن گرفتیم که هر دو به پایان رسیدیم یا پاسخ های درست را گرفتیم.
خیلی سرگرم کننده بود و بچه من از انجام این کار بسیار لذت برد.
زمانی که او مهدکودک را شروع کرد، از قبل عاشق مشق شب بود.
در مهدکودک، من نمی توانستم تکالیف او را انجام دهم، زیرا، خوب، این تکالیف اوست.
بنابراین من کتاب های مشق شب را خریدم که شبیه کتاب هایی بود که او از مدرسه آورده بود. سپس من مشکلات را در کنار او انجام دادم همانطور که او مشکلات خود را انجام داد.
ما هنوز مسابقه می دادیم، جشن می گرفتیم و از انجام آن لذت می بردیم.
نتیجه؟
در آغاز سال مهدکودک به دخترم دو کتاب مشق شب داده شد تا به خانه ببرد. معلم هر هفته تکالیف را از روی کتاب ها تعیین می کرد. قرار بود برای کل سال تحصیلی از آنها استفاده شود. اما مهدکودک من آنقدر از انجام تکالیف خوشش می آمد که همه آنها را در یک ماه تمام کرد! نیازی به فریاد زدن، جیغ زدن، تهدید یا گریه نیست.
آخرین کلمه در مورد ایجاد انگیزه در کودک برای انجام تکالیف
وادار کردن فرزندتان به انجام تکالیف تنها اولین قدم در ایجاد یک عادت یادگیری خوب است. تمام کردن تکالیف یا گرفتن نمرات خوب هدف از رفتن به مدرسه نیست. عشق به یادگیری را در اوایل به کودک خود تلقین کنید و فرزندتان مادام العمر سود خواهد برد.
شاید برای شما هم مفید باشد
