عصبانیت‌های کودک 6 ساله می تواند والدین آنها را ناامید، غرق شده و درمانده کند. برخی از والدین نگران هستند که این ممکن است نشانه ای باشد که مشکلی در فرزندشان وجود دارد. در کودکان مدرسه‌ای، عصبانیت یا طغیان‌های خشمگین شایع‌ترین مسائل رفتاری کودک برای والدینی است که به دنبال درمان روانپزشکی هستند.
کج خلقی بخشی طبیعی از رشد کودک است. با این حال، کودکان 6 ساله با کج خلقی شدید که تا دوران کودکی ادامه دارد، در معرض خطر ناسازگاری و حتی اختلالات روانی در مراحل بعدی زندگی قرار دارند.
آیا عصبانیت‌های کودک 6 ساله طبیعی است؟
این طبیعی است که کودکان شش ساله گهگاهی دچار عصبانیت شوند. با این حال، اگر کودک مکرراً عصبانیت‌های خشن از خود نشان دهد، رفتارهای آسیب‌رسان به خود داشته باشد، نسبت به اشیاء پرخاشگر باشد یا به سختی بهبود یابد، جای نگرانی است.
در مطالعات، خشونت و عصبانیت های مکرر نشان دهنده تمایلات مخرب بود، در حالی که خودآزاری و پرخاشگری نسبت به اشیاء در کودکان افسرده بیشتر بود.
چند نفر از عصبانیت در روز طبیعی است؟
هیچ پاسخ مستقیمی برای این سوال وجود ندارد. طغیان کودک خشمگین سه بار در هفته عواقب بسیار متفاوتی نسبت به عصبانیت انفجاری یک بار در هفته دارد که نیاز به تخلیه کلاس دارد.
به جای قضاوت از روی فراوانی کج خلقی، شدت، مدت، سایر رفتارهای همراه (مانند پرخاشگری، رفتار آسیب زننده به خود، و غیره) و پیامدها (مانند تعلیق در مدرسه، اختلال در زندگی خانوادگی و غیره) را در نظر بگیرید.
با توجه به این دلایل، علیرغم اینکه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) نقاط برش کج خلقی را در اختلالات مختلف فهرست کرده است، اما برای ارزیابی تعداد طبیعی کج خلقی در روز به مدت شش سال دقیق نیستند.
مهم است که نه تنها بین دفعات از دست دادن عصبانیت کودک، بلکه بین کارهایی که آنها انجام می دهند و مدت زمانی که عصبانیتش طول می کشد، تمایز قائل شویم.
علاوه بر این، شدت و فراوانی کج خلقی با افزایش سن کاهش می یابد. اگر فرکانس به جای کاهش، افزایش یابد، ممکن است نشان دهنده یک مشکل باشد.
چه زمانی برای نگرانی
در اینجا برخی از عواملی که باید هنگام ارزیابی جدی بودن مسائل عصبانیت فرزندتان در نظر بگیرید آورده شده است.
تحریک پذیری
برخی از کودکان واکنش پذیرتر هستند. آنها به راحتی و به سرعت عصبانیت خود را از دست می دهند. برای برانگیختن پاسخ عصبانیت فقط به مقدار کمی محرک نیاز است. این بچه ها فیوز کوتاهی دارند.
تمایزی بین “اغلب از دست دادن عصبانیت” و “کج خلقی” وجود دارد. با وجود از دست دادن لحظه ای عصبانیت، برخی از کودکان واکنش پذیر ممکن است خود را به خوبی آرام کنند.
در یک مطالعه، مشخص شد که تحریک پذیری در بین کودکان در جمعیت سالم بیشتر از نمونه بالینی است.
بنابراین، از دست دادن خلق و خوی اغلب به خودی خود ممکن است نشان دهنده آسیب شناسی روانی نباشد. تأثیر آن به کارهایی که کودکان تحریک‌پذیر انجام می‌دهند بستگی دارد، نه اینکه چقدر زود تحریک‌پذیر هستند.
شدت
روانشناسان کودک دریافته اند که درجات مختلف خشم و غم دو مورد از احساسات اصلی مرتبط با عصبانیت هستند.
سطوح شدت اغلب با نوع رفتار در ارتباط است.ناله و گریه بیان غم و اندوه است. جیغ زدن، لگد زدن و کتک زدن مشخصه سطح بالایی از عصبانیت در کودکان است. فریاد زدن و پرتاب کردن نشان دهنده سطح متوسطی از عصبانیت است. مهر زنی به تنهایی پایین ترین سطح است.
مدت زمان
همچنین بخوانید:
مدت زمان کج خلقی نشان دهنده توانایی کودک در تنظیم احساسات خود است. کسانی که مهارت‌های عاطفی سالمی دارند می‌توانند به تدریج خود را در حالت عصبانیت آرام کنند.
دنبال چه چیزی میگردی
شرایط بالینی مهم یا نگران کننده شامل موارد زیر است. کج خلقی‌هایی که مکرر هستند، به‌طور غیرمعمول ظاهر می‌شوند یا اغلب با سطوح بالای خشم یا پرخاشگری همراه می‌شوند، عموماً از نظر بالینی مهم در نظر گرفته می‌شوند.
هنگامی که کودک به جای آرام شدن تدریجی، تا زمانی که خسته شود عصبانی می شود، آن را نیز شدید می دانند. چنین کودکانی در معرض خطر بیشتری برای داشتن مشکلات بالینی جدی هستند.
کج خلقی که شامل رفتارهای آسیب زننده به خود مانند ضربه زدن به خود، ضربه زدن به سر، تنفس نگهدارنده و گاز گرفتن خود بدون در نظر گرفتن دفعات، مدت، شدت یا زمینه است، باید بسیار جدی در نظر گرفته شود.
کج خلقی عملکرد روزانه کودک یا خانواده را مختل می کند. به عنوان مثال، داشتن عصبانیت های روزانه، حتی اگر خفیف باشد، غیر معمول است.
برای کمک بیشتر در مورد اختلال رفتاری در کودکان، این راهنمای گام به گام را بررسی کنید
چگونه با عصبانیت‌های کودک 6 ساله مقابله کنیم
اگر نگران کج خلقی فرزندتان هستید، حتی اگر معیارهای شدید را نداشته باشد، از یک ارائه دهنده سلامت روان کمک حرفه ای بخواهید. فقط یک متخصص آموزش دیده می تواند تعیین کند که آیا کودک شما به کمک پزشکی نیاز دارد یا خیر.
در همین حال، زمینه، فرکانس، شدت، مدت و نوع رفتارهای نمایش داده شده در زمان عصبانیت را دنبال کنید تا هنگام ملاقات با روانشناس در میان بگذارید.
والدین همچنین می توانند کارهای زیر را انجام دهند تا به فرزندان خود کمک کنند تا مهارت های هیجانی خود را برای جلوگیری یا تنظیم عصبانیت ایجاد کنند.
اولویت
اولویت دادن به آموزش مهارت های تنظیم هیجانی یک گام مهم در مقابله با عصبانیت‌های کودک 6 ساله است.
از آنجایی که عصبانیت در دوران کودکی با اختلالات سلوک در مراحل بعدی زندگی همراه است، والدین اغلب نگران نظم و انضباط در هنگام بروز عصبانیت هستند.
با این حال، کودکان به دلیل عدم کنترل عاطفی، بدون توجه به نظم و انضباط بودن یا نه، عصبانیت دارند.
انضباط سخت به کودک کمک نمی کند تا خودتنظیمی را بیاموزد، اما بیشتر به اختلالات روانی منجر می شود. ابتدا روی آن تمرکز کنید. این به معنای نادیده گرفتن نظم نیست . اولین قدم این است که به آنها یاد دهید چگونه آرام شوند. هنگامی که آنها آرام هستند، بر اهمیت حکومت خود تأکید کنید و به آنها کمک کنید تا راه حل هایی برای نیازهای خود ایجاد کنند.
اگر میخواهید مکانیسم‌های خودآرام‌بخشی سالم را به کودک خود آموزش دهید، این فرآیند را نمی‌توان میانبر کرد.
خودتنظیمی و تنظیم مشترک شما
هم‌تنظیمی زمانی اتفاق می‌افتد که والدین با کودکان ارتباط برقرار می‌کنند و از بدن تنظیم‌شده خود برای آرام کردن سیستم عصبی کودکان استفاده می‌کنند. برای اینکه هم‌تنظیمی کار کند، والدین باید احساسات خود را کنترل کنند.
داشتن توانایی خودتنظیمی در هنگام هرج و مرج برای آموزش کودکان به انجام همین کار بسیار مهم است.
بیشتر نوزادان و کودکان نوپا زمانی که با آرامش در آغوش گرفته می شوند، می توانند از طریق تنظیم مشترک آرام شوند. اما برخی از کودکان شش ساله ممکن است پذیرای در آغوش گرفتن نباشند.
می توانید برخی از موارد زیر را امتحان کنید تا ببینید کدام یک مناسب فرزندتان است.
- در اواسط عصبانیت کودک خود را استدلال نکنید و با او مذاکره نکنید
- در آغوش گرفتن
- دست زدن به پشت
- حضور و نشستن در کنار آنها
- همدلی کنید
- احساسات شدید آنها را تصدیق کنید
- دلیل ناراحتی آنها را تأیید کنید
- از آنها بخواهید که احساسات منفی خود را نام ببرند
- آموزش احساسات برای کمک به فرزندتان در پردازش احساسات
به قانون خود پایبند باشید
سعی نکنید کودک خود را با تسلیم شدن آرام کنید. تسلیم شدن ممکن است باعث تقویت منفی شود . این می تواند عادت بد را به کودک شما بیاموزد و منجر به عصبانیت بیشتر در آینده شود.
اگر عصبانیت ناشی از یک قانون، یک کار طاقت فرسا یا چیزی است که آنها نمی توانند داشته باشند، قاطع باشید.محکم و مهربان باشید . با مهربانی و آرامش مجدداً بیان کنید که چرا نمی توانند آنچه را که می خواهند داشته باشند.
حل مسئله
از این قسمت ها به عنوان لحظاتی قابل آموزش استفاده می کند. دانستن چگونگی حل خلاقانه مشکلات یک مهارت اساسی در زندگی است . این به آنها کمک می کند تا در طول زندگی با اعتماد به نفس، آرام تر و انعطاف پذیرتر باشند. جنبه های مختلف زندگی آنها بهبود خواهد یافت، از جمله کارهای مدرسه، مشاغل و روابط. در مورد راه های مختلفی بحث کنید که آنها می توانند نتیجه را بهبود بخشند یا موضوع را دوباره چارچوب بندی کنند.
خواب، گرسنگی، یا فروپاشی حسی
مواقعی وجود دارد که کودکان بدون دلیل آشکار عصبانی می شوند. اگر اینطور است، بررسی کنید که آیا آنها خسته، گرسنه یا بیش از حد حسی هستند. کودکان شش ساله ممکن است بدون اینکه بتوانند تشخیص دهند که چه چیزی آنها را ناراحت می کند عصبانی می شوند.
توجه مثبت
به رفتارهای مثبت آنها توجه کنید و آنها را تحسین کنید، در حالی که در مورد رفتارهای منفی آنها صحبت بزرگی نکنید.
تقویت افتراقی می تواند رفتارهای بد را منصرف کند در حالی که رفتارهای خوب را تقویت می کند.
تعمیر
در لحظات آرام‌تر، در صورتی که فرزندتان چیزهایی گفته یا انجام داده است که به دیگران آسیب رسانده است، به او کمک کنید تا آسیب‌هایش را جبران کند.
برای آموزش همدلی به فرزندتان توضیح دهید که چگونه اعمال آنها بر دیگران تأثیر می گذارد.
آنها را تشویق کنید که مسئولیت را بپذیرند و جبران کنند، مانند عذرخواهی یا در آغوش گرفتن ، اما آنها را مجبور نکنید.
شاید برای شما هم مفید باشد
