بر اساس گزارش اداره عدالت و پیشگیری از بزهکاری نوجوانان (OJJDP)، اصطلاح “کودک فراری” به جوانانی اطلاق می‌شود که بدون اجازه خانه را ترک کرده و برای مدتی از خانواده و محیط زندگی خود فاصله می‌گیرند. با این حال، باید توجه داشت که برخی از این افراد در واقعیت پرت‌شدگان هستند؛ به ایشان گفته می‌شود که خانه را ترک کنند و یا از بازگشت به خانه توسط والدین یا نظارت‌کنندگان خود ممانعت شود.
همچنین بخوانید: نوجوان من دیگر با من صحبت نمی کند
چرا نوجوانان فرار می کنند
در اینترنت، افسانه‌های زیادی در مورد دلایل فرار نوجوانان از خانه وجود دارند. بسیاری از این افسانه‌ها تصویری اشتباهی از نوجوانان ارائه می‌دهند، که آنها را به عنوان افرادی سرکش و نافرمان ترسیم می‌کنند که فقط به دلیل عدم تمایل به رعایت قوانین خانوادگی خود یا به دنبال ماجراجویی هستند. این پیشنهادات به واقعیت پایبند نیستند.
پیشنهاد میکنم مقاله ۵ اصل مهم در مراقبت جنسی کودکان را بخونید.
در سال 1986، اداره عدالت و پیشگیری از بزهکاری نوجوانان (OJJDP) یک مطالعه در تورنتو، کانادا، انجام داد تا علت‌های فرار نوجوانان از خانه را بررسی کند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهند که دلایل فرار نوجوانان بسیار پیچیده‌تر از افسانه‌های اینترنتی است. از جمله نتایج این مطالعه عبارتند از:
- 1. فیزیکی و آزار جسمی: 73 درصد از نوجوانان فراری گزارش دادند که مورد ضرب و شتم فیزیکی قرار گرفته‌اند، و 43 درصد از آنها اعلام کردند که آزار جسمی از طرف افرادی که با آنها زندگی می‌کنند، دلیل اصلی فرار آنها بوده است.
- 2. حمله و تجاوز جنسی: 40 درصد از نوجوانان فراری گزارش دادند که مورد حمله یا تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند.
- 3. خانواده‌هایی با مشکلات: برخی از نوجوانان فراری خانواده‌هایی دوست داشتنی دارند، اما ممکن است با مشکلات سلامت روان، مصرف مواد مخدر، درگیری‌های خانوادگی یا دلایل دیگری مواجه شده باشند که از بازگشت به خانه ترسیم کنند.
- 4. احتیاج به کمک و امنیت: برای اکثر نوجوانان فراری، دلیل اصلی فرار این است که باور ندارند خانه می‌تواند آنها را از مشکلاتی که می‌خواهند از آن فرار کنند، محافظت کند. فرار تنها راهی بود که آنها می‌توانستند به آن فکر کنند.
با توجه به این نتایج، اهمیت دارد که نگرش‌ها و فهم عمومی در مورد نوجوانان فراری با توجه به واقعیت‌های موجود تصحیح شود. برای اطلاعات بیشتر و درک بهتر از نیازهای نوجوانان فراری، مطالعه مقاله‌ای در مورد 5 اصل مهم در مراقبت جنسی کودکان توصیه می‌شود. این اصول می‌توانند به خانواده‌ها و حرفه‌ای‌ها در ارتباط با نوجوانان فراری کمک کنند تا به آنها احترام بگذارند و از آنها مراقبت کنند.
همچنین بخوانید:
همچنین ببینید: چگونه در نوجوانی با والدین سختگیر رفتار کنیم؟
وقتی نوجوان فراری شما به خانه می آید چه باید کرد؟
وقتی نوجوان فراری شما به خانه می‌آید، باید به نحوی عمل کنید که او احساس امنیت و پشتیبانی کند. در ادامه، تعدادی از مراحل و نکات مهم برای رفتار با نوجوان فراری آورده شده‌اند:
1. به او خوش آمدید بگویید:
وقتی نوجوان فراری به خانه بازمی‌گردد، مهم است که به او خوش آمدید بگویید تا احساس اهمیت و پذیرش کند. این لحظه می‌تواند تأثیر زیادی بر روی ارتباط شما با نوجوان داشته باشد. در ادامه، توضیحات بیشتری در مورد چگونگی به او خوش آمد گفتن آورده شده است:
- 1. به وی لبخند بزنید: وقتی نوجوان به خانه می‌آید، با یک لبخند و روحیه‌ی خوب او را به استقبال بیاورید. این نشان می‌دهد که شما خوشحال از بازگشت او هستید.
- 2. برای بغل و بوسه آماده شوید: اگر نوجوان شما با دسته‌های باز به خانه باز می‌گردد، آماده بغل و بوسه باشید. این نشان می‌دهد که شما از حضور او خوشحالید و او را دوست دارید.
- 3. با کلام به او خوش آمد بگویید: با دقت و با مهربانی به نوجوانتان خوش آمد بگویید. مثلاً می‌توانید بگویید: “خوش آمدی به خانه عزیزم، ما از آمدنت خوشحالیم.”
- 4. احترام به حریم شخصی: ممکن است نوجوان شما در این لحظه به تنهایی بخواهد بود و از تماس بدنی اجتناب کند. در این صورت، احترام به حریم شخصی او را رعایت کنید.
- 5. به او فرصت دهید تا بگوید: اگر نوجوان احتیاج دارد که در مورد دلایل فرارش برای شما توضیح دهد، به او فرصت دهید تا حرف بزند. گوش دادن به او و توجه به دلایل او مهم است.
- 6. عرض حمایت و کمک: به نوجوانتان بگویید که برای حمایت و کمک در دسترس هستید و به او قول دهید که در رفع مشکلاتش به او کمک خواهید کرد.
- 7. نشان دادن عشق بی‌قید و شرط: از اهمیت و بی‌قید و شرط دوست داشتنش به وی خبر دهید. او باید احساس کند که شما در هر شرایطی به او عشق دارید.
- 8. استفاده از زبان غیرکلامی: علاوه بر کلام، از زبان بدنی نیز برای نشان دادن دلیل دوستی و خوش‌آمدگویی خود استفاده کنید.
با این اقدامات، شما می‌توانید نشان دهید که نوجوانتان به خانه بازگشته به دلیل عشق و پشتیبانی شما خوش آمده است و شما برای او وجود دارید.
2. به او فضایی امن بدهید:
ایجاد یک فضای امن و مطمئن برای نوجوان بسیار مهم است. وقتی نوجوان به خانه بازگشته، می‌توانید با رعایت این نکات به او کمک کنید تا احساس امنیت کند:
- 1. عدم فشار بر او: از نوجوان خود فشار نیاورید تا توضیح دهد که چرا فرار کرده است. به او فرصت دهید تا در زمان مناسب خود توضیح دهد.
- 2. حفظ حریم شخصی: احترام به حریم شخصی نوجوان بسیار مهم است. اگر او نمی‌خواهد اطلاعات خصوصی‌اش را با دیگران به اشتراک بگذارد، باید این احترام را رعایت کنید.
- 3. بی‌پایان گوش دادن: به نوجوان خود فرصت دهید تا به آرامی دلایل فرارش را توضیح دهد. شنیدن احساسات و تجربیات او بدون انقضاء و ترتیبات خاصی بسیار ارزشمند است.
- 4. نشان دادن درک و تفهیم: به وی بگویید که شما درک می‌کنید که زندگی نوجوانی گاهی مشکلات دارد و شما برای او در این مواقع هستید. تاکید کنید که شما او را تایید می‌کنید.
- 5. پذیرش بدون انتقاد: اجتناب کنید او را انتقاد کنید یا جرم‌زنی کنید. این ممکن است او را ترغیب به به اشتراک گذاری تجربیات نکند.
- 6. اعتماد به او: نشان دهید که به او اعتماد دارید و در او اعتقاد دارید. این می‌تواند او را تشویق کند تا به شما به عنوان یک منبع پشتیبانی بیشتر اعتماد کند.
- 7. بی‌قید و شرط دوست داشتن: به نوجوان بگویید که شما به او عشق دارید بدون قید و شرط. او باید احساس کند که در هر شرایطی شما او را دوست دارید.
این اقدامات می‌توانند نشان دهند که شما به نوجوانتان اعتقاد دارید و او را برای به اشتراک گذاری مسائل و مشکلاتش تشویق کنند. ایجاد فضای امن و ارائه حمایت و تفهیم از عوامل اصلی در کمک به نوجوان برای رفع مشکلات و عبور از دوران سخت نوجوانی هستند.
مطالعه کنید: سلامت روان نوجوانان: چگونه بفهمیم کودک شما چه زمانی به کمک نیاز دارد؟
3. گوش دادن به او:
بله، گوش دادن به نوجوان و اجازه دادن به او تا دلایل فرارش را بیان کند یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین قدم‌ها در پشتیبانی از او است. این نکته بسیار اهم است، زیرا به نوجوان این امکان را می‌دهد تا احساسات، ترسها، و تجربیاتش را به شما بیان کند. در ادامه توضیحات بیشتری در مورد چگونگی گوش دادن به نوجوان فراری و ایجاد ارتباط مؤثر آمده است:
- 1. فرصت برای صحبت کردن: نوجوان را تشویق کنید که به آرامی در مورد دلایل فرارش صحبت کند. با ایجاد فرصت برای صحبت کردن، او احساس می‌کند که شما به شنیدن او توجه دارید.
- 2. بدون انتقاد و ارزیابی: وقتی نوجوان صحبت می‌کند، اجتناب کنید او را انتقاد کنید یا ارزیابی کنید. این ممکن است او را ترغیب به به اشتراک گذاری تجربیاتش نکند. به او اطمینان دهید که شما به نظراتش احترام می‌گذارید.
- 3. پرسش‌های با احترام: اگر نوجوان به تنهایی دلایل فرارش را به شما نگفته است، می‌توانید به احترام و با توجه به حریم شخصی وی، سؤالات باز و تشویق کننده بپرسید. مثلاً: “چه چیزی تو را به فکر فرار از خانه انداخت؟”
- 4. توجه به عواطف: از نوجوان بپرسید که چگونه احساس می‌کند و چه ترسهایی دارد. اهمیت دادن به احساساتش می‌تواند به او کمک کند تا بازتریبی کند و مشکلات خود را بهتر مدیریت کند.
- 5. تشویق به تبادل حرف: تشویق کنید تا نوجوان با شما تبادل حرف کند. ایجاد دوسویه‌گویی و ارتباط مؤثر می‌تواند به او اعتماد به شما را افزایش دهد.
- 6. تایید احساسات: به نوجوان اطمینان دهید که احساساتش واقعی و مهم هستند. این تایید احساسات می‌تواند او را تشویق به بیان بیشتر احساسات کند.
- 7. توجه به پیشنهادات و راه‌حل‌ها: اگر نوجوان پیشنهادهایی برای رفع مشکلات خود ارائه می‌دهد، به او توجه کنید و سعی کنید به او در پیدا کردن راه‌حل‌ها کمک کنید.
- 8. اعطای زمان: برای مشاهده تغییرات و رفع مشکلات، به نوجوان زمان بدهید. تغییرات ممکن است زمان ببرد و شما به عنوان یک منبع پشتیبانی، باید صبور باشید.
توجه به احساسات و تجربیات نوجوان و گوش دادن به او می‌تواند به او کمک کند تا مشکلاتش را درک کرده و به راه‌حل‌های مؤثرتری دست پیدا کند. این ارتباط مؤثر می‌تواند نوجوان را در ارتقاء تعاملات خود با شما و دیگران یاری کند.
بخوانید: 7 نکته در مورد نحوه صحبت با نوجوانی که نمی خواهد صحبت کند.
4. تطهیر از انتقاد و جرم‌زنی:
تطهیر از انتقاد و جرم‌زنی از اهمیت بسیاری برخوردار است و به نوجوان کمک می‌کند تا احساس پذیرفته‌شدن و پشتیبانی داشته باشد. انتقاد و جرم‌زنی ممکن است به جای کمک به مسائل حل شده، او را بیشتر به فرار ترغیب کند. در نتیجه، این نکات مهم را در نظر داشته باشید:
- 1. تعداد زیادی از دلایل فرار برای نوجوانان وجود دارد: به یاد داشته باشید که نوجوانان ممکن است به دلایل مختلفی از خانه فرار کنند. این دلایل ممکن است مشکلات سلامت روانی، مصرف مواد مخدر، تجاوز جنسی، خشونت خانوادگی، یا مسائل دیگر باشند. به هر حال، اهمیت این دارد که به نوجوان اجازه داده شود تا دلایل خود را بیان کند.
- 2. تمرکز بر ارتباط و پشتیبانی: به جای انتقاد، تمرکز خود را بر روی ارتباط مؤثر با نوجوان قرار دهید. نشان دادن پذیرش و علاقه به گوش دادن به دلایل و تجربیاتش می‌تواند ارتباط شما با او را بهبود بخشد.
- 3. مشاوره حرفه‌ای اگر لزومی دارد: اگر فرار نوجوان از خانه به علت مسائل جدی تری اتفاق افتاده است، ممکن است نیاز به مشاوره حرفه‌ای داشته باشد. به او کمک کنید تا به منابع مشاوره دسترسی داشته باشد و در صورت لزوم با مشاوران حرفه‌ای صحبت کند.
- 4. تعامل سازنده: توجه به تعامل سازنده با نوجوان بهترین راه برای حل مشکلات و بهبود وضعیت اوست. از او بپرسید که چه اقداماتی می‌توانید همراها برای رفع مشکلات ایجاد کنید و به او اطمینان دهید که شما در این راه به او کمک خواهید کرد.
- 5. بی‌قید و شرط دوست داشتن: به نوجوان بگویید که شما به او عشق دارید بدون قید و شرط. این اعتقاد به او می‌تواند احساس ارزشمندیت و پذیرش ایجاد کند.
توجه به این نکات می‌تواند به ایجاد ارتباط مؤثر و ایجاد فضای امن برای نوجوان کمک کند تا مشکلات و مسائل خود را بهبود بخشد.
مطالعه کنید: 6 راهکار برای کاهش رفتار پرخطر در نوجوانان و پیش از نوجوانان
5. ارتباط با دیگر افراد خانواده:
ارتباط با دیگر اعضای خانواده در پشتیبانی از نوجوان می‌تواند بسیار مؤثر باشد. این تعامل می‌تواند احساس حمایت و تیمی بودن را تقویت کند و به نوجوان کمک کند تا با مشکلات و چالش‌هایش بهتر مقابله کند. در ادامه توضیحات بیشتری در مورد ارتباط با دیگر اعضای خانواده در پشتیبانی از نوجوان آورده شده است:
- 1. به اشتراک گذاری اطلاعات: اعضای خانواده می‌توانند اطلاعات و دانش خود را در مورد نوجوان به اشتراک بگذارند. این می‌تواند بهترین روش برای درک علل و دلایل فرار نوجوان باشد.
- 2. تبادل تجربیات: اعضای خانواده ممکن است تجربیات شخصی مشابهی داشته باشند. تبادل این تجربیات می‌تواند نوجوان را تشویق کند تا از تجربیات دیگران یاد بگیرد.
- 3. اعطای تایید: اعضای خانواده می‌توانند به نوجوان تایید دهند که او در این موقعیت مشکلاتی دارد و این تایید می‌تواند احساس تشویق و پذیرش او را تقویت کند.
- 4. تعهد به حمایت: اعضای خانواده می‌توانند تعهد کنند که در پشتیبانی از نوجوان نقش فعالی ایفا می‌کنند و در مسیر حل مشکلات او حضور دارند.
- 5. مشوره با مشاوران حرفه‌ای: اگر مسائل نوجوان به اندازه‌ای جدی هستند که نیاز به مشاوره حرفه‌ای دارند، اعضای خانواده می‌توانند با مشاوران حرفه‌ای مشوره کنند و در راه‌حل مشکلات شرکت کنند.
- 6. تحقیق و یادگیری: اعضای خانواده می‌توانند در مورد مسائل مشترک نوجوانان، مانند مسائل جوانان و مشکلات رفتاری، تحقیق کنند و چیزهای جدید یاد بگیرند تا بهتر بتوانند با نوجوانان ارتباط برقرار کنند.
- 7. تعامل با شفاهی و غیرشفاهی: تعامل با نوجوان می‌تواند شامل تعاملات شفاهی و غیرشفاهی باشد. به نوجوان فرصت دهید تا در مورد احساسات و تجربیاتش صحبت کند، و همچنین از زبان غیرکلامی نیز استفاده کنید.
اعضای خانواده می‌توانند به عنوان یک تیم پشتیبانی به نوجوان کمک کنند و به او اعتماد به نفس و امنیت ارائه دهند. این تعامل می‌تواند از نوجوان حمایت کند تا مشکلاتش را درک کند و به راه‌حل‌های مؤثرتری دست پیدا کند.
همچنین بخوانید: 7 نکته برای تربیت آسان نوجوانان
6. حفظ حریم شخصی:
حفظ حریم شخصی نوجوان یک مسئله بسیار حساس و مهم است. احترام به حریم شخصی او نه تنها نشان از احترام و اعتماد به او است، بلکه می‌تواند ارتباط بین شما و نوجوان را بهبود بخشد. در ادامه به برخی نکات مهم در حفظ حریم شخصی نوجوان اشاره شده است:
- 1. پرسش با احترام: اگر مایل به درک بیشتر موقعیت نوجوان هستید، می‌توانید به احترام و بدون اجبار سؤالات مشخصی از او بپرسید. مثلاً: “آیا می‌توانی تعدادی از دلایلی که تو را به فرار از خانه ترغیب کردند، به من بگویی؟”
- 2. احترام به انتخاب‌ها: اگر نوجوان تصمیم می‌گیرد که اطلاعات خصوصی‌اش را به اشتراک نگذارد، احترام به این انتخاب بسیار مهم است. نباید او را به اشتراک گذاشتن اطلاعات واجب کنید.
- 3. مطمئن شدن از امنیت: به نوجوان اطمینان دهید که اطلاعات خصوصی‌اش در امان است و دیگران به آن دسترسی ندارند. این می‌تواند احساس امنیتی ایجاد کند.
- 4. منابع معتبر و امن: اگر نوجوان نیاز به پیدا کردن منابع و اطلاعات دارد، به او کمک کنید تا به منابع معتبر و امن دسترسی داشته باشد.
- 5. پشتیبانی در مراجعه به منابع مشاوره: اگر نوجوان به مشاوره نیاز دارد، به او کمک کنید تا به منابع مشاوره معتبر دسترسی داشته باشد و اطلاعات خصوصی‌اش در این فرآیند حفظ شود.
- 6. مذاکره در مورد مسائل مهم: در مواردی که ممکن است اطلاعات خصوصی نوجوان مرتبط با مسائل مهمی مانند سلامت جسمی یا روانی باشد، می‌توانید با او در مورد معاهدات مشترک مذاکره کنید که حفظ حریم شخصی او را تضمین کند.
حفظ حریم شخصی نوجوان می‌تواند از او کمک کند تا احساس ارامی کند و به شما به عنوان یک منبع پشتیبانی بیشتر اعتماد کند. این نکات می‌توانند بهبود ارتباط و تعامل با نوجوان را تسهیل کنند.
مقاله در مورد 10 نکته در مورد نحوه برخورد با یک کودک سرکش بررسی کنید .
شاید برای شما هم مفید باشد
