چگونگی وادار کردن کودکان به انجام کارهای بدون دعوا

وادار کردن کودک برای انجام کارهای خانه بدون دعوا می‌تواند یک فرآیند طولانی و پیچیده برای والدین باشد،تعدادی راه حل موثر برای این مسئله وجود دارد.

در بسیاری از خانواده ها از کودکان انتظار می رود که کارهای معمولی را انجام دهند. والدین دوست دارند با استفاده از نمودار کارهای روزمره یا فهرست کارهای روزمره، کارهای روزمره را به فرزندانشان محول کنند.
از زمانی که جولی لیثکات هیمز، رئیس سابق دانشگاه استنفورد، در سخنرانی خود در TED از آن حمایت کرد، “آنها را وادار به انجام کارهای خانه کنید” یک نکته والدین است که در اینترنت پخش می شود. در سخنرانی، هنگامی که او کلمه “کارهای کار” را ذکر کرد، صدای تشویق مشتاقانه به راه افتاد.Lythcott-Haims گفت:

“موفقیت حرفه ای در زندگی …. بر اساس مطالعه گرانت هاروارد، از انجام کارهای خانه ناشی می شود، و هر چه زودتر شروع کنید، بهتر است که آستین های خود را بالا بزنید و فکر کنید.

از آن زمان، ایده «بچه ها را وادار به انجام کارهای خانه کنید» مانند آتش سوزی گسترده شده است.
واقعا درسته؟ در حالی که منطقی است، چیزی با من درست نمی شود. من کنجکاو بودم. من داده های مطالعه گرانت هاروارد را جستجو کردم.

مطالعه گرانت هاروارد در مورد انجام کار بدون دعوا

مشاوره آنلاین با بهترین متخصصان روانشناسی و روانپزشکی

دریافت نوبت

از یافتن هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط کارهای روزمره با موفقیت در آن مطالعه، شگفت زده شدم. در هیچ اطلاعات مربوط به آن مطالعه اشاره نشده است که من بتوانم روی آن بگذارم.
آیا ممکن است رئیس سابق استنفورد بیشتر از من به داده ها دسترسی داشته باشد؟ شاید…
اما نکته ای که در مورد فرهنگ آکادمیک «انتشار یا نابود کن» وجود دارد – اگر کشف بزرگی مانند این واقعا وجود داشت، محققان همه آن را بررسی می کردند و برای اثبات یا رد آن، مطالعات چپ و راست طراحی می کردند.
با این حال، من نتوانستم هیچ مطالعه ای را پیدا کنم که این ادعا را تأیید کند. تنها مطالعه ای که یافتم و نزدیک به آزمایش این ایده بود، خلاف آن را نشان داد.
توجه: یک مقاله تحقیقاتی منتشر شده توسط دانشگاه مینه سوتا وجود دارد که ارتباط بین انجام وظایف خانگی و تأثیر مثبت آینده را نشان می دهد و این تحقیق به طور گسترده در اینترنت گزارش شده است. با این حال، این مقاله منتشر شده توسط دانشگاه مورد بررسی قرار نگرفت و در زمان نگارش این مقاله تنها 12 بار مورد استناد قرار گرفت. در Parenting for Brain، ما تلاش می‌کنیم که فقط مطالعات تحقیقاتی را بگنجانیم که توسط همتایان بررسی شده، در یک مجله معتبر منتشر شده و حداقل 50 بار توسط سایر مطالعات تحقیقاتی منتشر شده مورد استناد قرار گرفته‌اند.
آیا این بدان معناست که بچه های ما نباید کارهای خانه را انجام دهند؟ نه، من هم آن را توصیه نمی کنم.
ما به عنوان والدین باید فرزندانمان را برای انجام کارهای خانه تشویق کنیم ، نه اینکه آنها را مجبور به انجام کارهای خانه کنیم .

چرا کارها مهم هستند

اگرچه هیچ مدرک تحقیقی مبنی بر اینکه انجام کارهای خانه منجر به موفقیت در زندگی می شود وجود ندارد، آموزش انجام دادن کارهای خانه ارزش خود را دارد.
انجام کارهای خانه فرصت هایی را برای کودکان فراهم می کند تا به شیوه های معناداری در خانواده شرکت کنند و به آنها کمک کنند.
داشتن مسئولیت‌های اخلاقی و احساس موفقیت می‌تواند منبع قدرتی برای کودکان باشد تا انعطاف‌پذیری خود را تقویت کنند . آنها همچنین اتکا به خود را افزایش خواهند داد و مسئولیت پذیری را یاد خواهند گرفت.
با این حال، واداشتن بچه‌ها به انجام آن‌ها، مزایای کارهایی را که فکر می‌کردیم به دست می‌آورند، از بین می‌برد. ما باید به فرزندانمان انگیزه بدهیم که کارهای خانه را انجام دهند نه اینکه آنها را انجام دهیم.

چگونه بچه ها را برای انجام کارهای روزمره تشویق کنیم

در اینجا دو نوع انگیزه اصلی والدین برای ایجاد انگیزه در فرزندان برای انجام کارهای خانه آورده شده است.

اقتصاد رمزی

میخواهید در مورد چگونگی وادار کردن کودکان به انجام کارهای بدون دعوا مشاوره داشته باشید؟

همین حالا مشاوره بگیر

دریافت مشاوره تلفنی و آنلاین

اقتصاد نشانه یک سیستم مدیریت رفتار است که از نشانه‌ها برای تقویت یک رفتار هدفمند استفاده می‌کند و توکن‌ها را می‌توان با پاداش‌ها مبادله کرد.
والدین اغلب برای کارهای خانه به بچه ها پول می دهند که نمونه ای از اقتصاد رمزی است.

اقتصاد توکن شامل این بخش‌های ضروری است:

• توکن ها – یک تقویت مثبت که برای پیگیری کارهای انجام شده استفاده می شود. معمولاً در نمودارهای پاداش به شکل امتیاز یا ستاره طلایی می آیند.
• رفتارهای هدف – فهرستی از کارهایی که می تواند توسط والدین تعیین شود یا توسط کودک انتخاب شود.
  قوانین – نحوه کسب یا از دست دادن توکن ها.
• پاداش – پاداش چیزی است که برای کودک ارزشمند است، مانند پول، زمان تماشای صفحه، زمان خواب بعداً یا اسباب‌بازی‌هایی که می‌توان با آنها ژتون‌ها را تعویض کرد.
• روش تبادل – نحوه مبادله توکن ها برای پاداش.
  استفاده از سیستم پاداش نشانه ای در بین والدین محبوب است زیرا طراحی و اجرای آنها نسبتاً ساده است. این یک راه موثر برای دریافت کمک از کودکان با انتظارات روشن و اتلاف زمان کمتر در جنگ قدرت است.
  علاوه بر این، هم با بچه‌های بزرگ‌تر و هم با بچه‌های کوچک‌تر، سریع به نتیجه می‌رسید. اگر پاداش چیزی باشد که کودک واقعاً می‌خواهد، احتمالاً فوراً از آن پیروی می‌کند.
  با این حال، این روش انگیزشی دو اشکال عمده دارد.
  اولاً، چنین سیستم سختی دلیلی را تغییر می دهد که چرا کودکان باید در خانه کمک کنند.
  استفاده از جوایز برای ایجاد انگیزه انگیزه بیرونی ایجاد می کند و به کارهای روزمره معنای کاملاً جدیدی می دهد. اکنون کودکان کارهایی را برای پاداش انجام می دهند، نه به این دلیل که احساس مسئولیت می کنند یا می خواهند به عنوان بخشی از خانواده مشارکت کنند.
  دوم این که باعث می شود کودکان نوعدوست کمتری داشته باشند.

از آنجایی که کودکان انتظار دارند برای کارشان جبران شود، کمتر به دیگران کمک می کنند بدون اینکه پاداشی دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که کودکانی که برای انجام کارهای خانه کمک هزینه دریافت می‌کنند، کمتر به دیگران کمک می‌کنند «رایگان».

رویکرد رابطه ای

راه دیگری برای ایجاد انگیزه در کودکان برای انجام کارهای خانه، ایجاد یک رابطه قوی با آنهاست.
بر اساس تئوری خود تعیینی، خویشاوندی، احساس ارتباط با دیگران، انگیزه درونی ایجاد می کند .
کودکانی که به طور ذاتی برای انجام کارهای خانه انگیزه دارند، آنها را بدون هیچ پاداشی انجام می دهند.
ایده داشتن بچه هایی که می خواهند کارهای خانه را انجام دهند یک رویا نیست. همانطور که بسیاری از والدین سال های اولیه را به یاد می آورند، زمانی که فرزندانشان نوپا بودند، از تظاهر به انجام کارهای خانه لذت می بردند. آنها همچنین از کمک به والدین بدون درخواست لذت می بردند.
کودکان خردسال به طور طبیعی نوع دوست هستند. در نوزادان 14 تا 18 ماهه، محققان دریافته اند که آنها به صورت خودجوش و بدون انتظار پاداش به دیگران کمک می کنند.
چه چیزی می تواند باعث شود که یک کودک نوپا وقتی بزرگتر می شود مایل به کمک نباشد؟
یکی از دلایل احتمالی این است که وقتی به آنها برای انجام کاری که قبلاً از آن لذت می‌بردند پاداش یا امتیاز می‌دهیم، انگیزه درونی آنها را کاهش می‌دهیم. روانشناسان این را اثر توجیه بیش از حد می نامند .
احتمال دیگر این است که رابطه والد-کودک رو به وخامت گذاشته باشد و کودک کمتر احساس نزدیکی به والدین کند. کودکانی که والدین آنها به شدت تنبیه می کنند، بیشتر در معرض ایجاد روابط ضعیف هستند.
در اینجا چند گام عملی برای تقویت رابطه خود در هنگام انجام کارهای خانه آورده شده است.

1. کارها را سرگرم کننده کنید

یکی از راه‌های عالی برای ایجاد انگیزه در بچه‌های کوچک‌تر، مانند کودکان دو تا پنج ساله، پیدا کردن یک راه سرگرم‌کننده برای انجام کارهای متناسب با سن در خانه است.
می توانید با هم این کار را انجام دهید و به آنها کمک کنید تا آن را سرگرم کننده کنند. مسابقه بدهید و ببینید چه کسی می‌تواند سریع‌ترین اسباب‌بازی‌ها را برمی‌دارد، بیشتر برگ‌ها را چنگک می‌زند، میز را زیباتر می‌چیند، یا خواربارفروشی‌ها را مرتب کنار می‌گذارد.

2. کارت های کاری را کنار بگذارید

در اینجا مشکلی وجود دارد که وقتی شما کارها را با نمودار کارهای روزمره یا برنامه کاری انجام می دهید: فرزند شما فقط کارهای محول شده را انجام می دهد و نه بیشتر.
به عنوان یک خانواده، ما باید مایل باشیم که وقتی دیگر اعضا عقب می مانند، مریض می شوند، یا خیلی شلوغ یا خسته هستند، حاضر شویم و به آنها کمک کنیم. بخشی از زندگی در خانواده است.
اما وقتی چک لیستی وجود دارد، اگر برای کارهای اضافی به کمک نیاز دارید، ممکن است فرزندتان بگوید: «این در لیست کارهای من نیست. مسئولیت من نیست.» احتمالاً بحثی در مورد “انصاف” یا مذاکره در مورد اینکه چه کسی چه چیزی را دریافت می کند وجود خواهد داشت . تبدیل به جنگ قدرت می شود.
هنگامی که اعضای خانواده به نیکل و سکه می گویند که چه کارهایی از وظایف آنهاست یا نیست، انسجام خانواده ضعیف می شود.
به جای محول کردن کارهای خانه، به آنها اجازه دهید انتخاب کنند و کارهای خانه انتخابی می تواند هر روز متفاوت باشد. گاهی بیشتر. گاهی کمتر.
روانشناسان دریافته اند که وقتی کودکان استقلال انتخاب داشته باشند، به احتمال زیاد انگیزه درونی آنها افزایش می یابد.
بچه ها یاد می گیرند که در یک خانواده صمیمی، ما به یکدیگر کمک می کنیم. اینها تعهدات متقابل و فرصت هایی برای یادگیری مهارت های جدید هستند، نه فقط کارهایی که برای کسب درآمد انجام می دهیم.

3. وقتی فرزندتان گهگاه نه می گویند، او را مجبور به انجام کارهای روزمره نکنید

اگر می‌خواهید کودکتان در مواقعی که احساس خوبی ندارید به او کمک کنید، زمانی که نمی‌خواهد کارهای خانه را انجام دهد نیز به او کمک کنید.
نوع دوستی و رفتار مفید متقابل هستند. به این ترتیب می توان روابط قوی را با هم به عنوان یک خانواده ایجاد کرد. به کودک خود نشان دهید که چگونه پشت یکدیگر باشد. و نشان دهید که خانواده شما «همه به خاطر خودشان نیستند». در عوض، شما یک تیم هستید.
اگر کودک آنقدر به خانواده اهمیت نمی دهد که بدون پاداش یا تنبیه کمک کند، نحوه وادار کردن او به انجام کارهای خانه باید کمترین نگرانی والدین باشد.
مطالعه گرانت هاروارد در واقع نشان می‌دهد که بهترین پیش‌بینی‌کننده موفقیت بزرگسالان جوان داشتن یک رابطه صمیمانه و صمیمانه در دوران کودکی است، نه انجام کارهای خانه. اگر چنین رابطه والدین و فرزندی ندارید ، دیگر نگران این نباشید که چگونه آنها را وادار به انجام کارهای خانه کنید و شروع به کار روی رابطه خود کنید تا یک دلبستگی ایمن ایجاد کنید .

4. از آنها تشکر کنید

قدردانی واقعی خود را وقتی فرزندانتان انجام می دهند نشان دهید، و بچه های شما نیز یاد خواهند گرفت که از تلاش شما در تربیت آنها قدردانی کنند.
مانند کمک به دیگران، قدردانی نیز متقابل است. اگر نمی‌خواهید فرزندتان شما را بدیهی بگیرد، به او نشان دهید که او را هم بدیهی نمی‌دانید. به آنها نشان دهید که چگونه از دیگران قدردانی کنند. گاهی اوقات، اشاره به کارهایی که هر یک از اعضای خانواده انجام می دهند و تشکر از آنها نیز کمک می کند.
در رویکرد رابطه‌ای، اهمیت کارها به این نیست که بچه‌ها آن‌ها را انجام می‌دهند یا نه، بلکه در چرایی انجام آن‌ها است.

اشکالات
اشکال این روش این است که مدتی طول می کشد تا موثر واقع شود. والدین باید صبور باشند و برای بهبود روابط خود با فرزندان تلاش کنند.
این روش برای والدینی ایده آل است که بیشتر به رشد شخصیت فرزندشان و بهبود روابطشان اهمیت می دهند تا صرفاً انجام دادن کارهای خانه.