کتک زدن چیست؟
کتک زدن نوعی تنبیه است که در آن از نیروی فیزیکی برای ایجاد درد به کسی استفاده می شود. این می تواند شامل ضربه زدن، سیلی زدن، شلاق زدن و غیره باشد.
کتک زدن بچه ها به منظور ایجاد ترس، درد و تهدید آسیب به کودک به منظور تغییر رفتار کودک است.
5 نکته که قبل از ضربه زدن باید در نظر بگیرید
علیرغم هشدارهای آکادمی اطفال آمریکا (AAP) و انجمن روانشناسی آمریکا (APA) در مورد اثرات بالقوه مضر کتک زدن، بسیاری از والدین آمریکایی هنوز از این نوع تنبیه بدنی برای تنبیه فرزندان خود استفاده می کنند.
موضوع تنبیه بدنی کودکان معمولاً بحث‌های شدیدی را بین والدین، مربیان، دانشمندان و پزشکان اطفال برمی‌انگیزد.
تنبیه کودکان می تواند یک تجربه بسیار چالش برانگیز برای والدین باشد. وقتی فرزندتان محدودیت‌ها را امتحان می‌کند، بدرفتاری می‌کند یا عصبانی می‌شود، دانستن اینکه چه کاری باید انجام دهید دشوار است.
برخی از ما با آموختن اینکه کتک زدن یک روش ضروری یا مؤثر برای نظم و انضباط است بزرگ شدیم. بنابراین، استفاده از آن هنگام انضباط طبیعی است. دیگران ممکن است احساس کنند که هیچ چیز دیگری که امتحان کرده‌اند کار نمی‌کند و بنابراین به انضباط بدنی روی می‌آورند.
اگر از کتک زدن برای نظم و انضباط استفاده می کنید یا در نظر دارید از آن استفاده کنید، در اینجا 5 نکته وجود دارد که باید بدانید.
- کتک زدن یک اقدام انضباطی ناکارآمد است و حتی ممکن است در دراز مدت باعث مشکلات رفتاری بیشتری شود.
- شما را از ایجاد رابطه نزدیک با فرزندتان باز می دارد.
- رابطه نزدیک والدین و فرزند یکی از قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های موفقیت کودک در آینده است .
- برای رشد مغز و سلامت روان کودک شما مضر است.
- با پیامدهای منفی در بهزیستی کودک همراه است.
1. آیا کتک زدن کار می کند؟
اکثریت قریب به اتفاق والدین به استفاده از کتک زدن روی می آورند، زیرا آنها در نهایت تلاش می کنند فرزندان خود را وادار به رفتار کنند. برخی از والدین بر این باورند که تنبیه شدید فرزندانشان باعث می‌شود فرزندانشان تشخیص دهند که رفتار آنها غیرقابل قبول است و بنابراین باعث می‌شود آنها دست از کار بکشند. مشکل این است که استفاده از تنبیه بدنی برای تنبیه مؤثر نیست.
مطالعات تنبیه بدنی نشان می‌دهد که کتک زدن ممکن است رفتار را در کوتاه‌مدت تغییر دهد – مانند اینکه اگر فرزندتان را بکوبید، ممکن است در آن لحظه رفتار خود را تغییر دهد – اما در دراز مدت موثر نیست. حتی به‌عنوان یک راه‌حل کوتاه‌مدت، ضربه زدن مؤثرتر از یک تایم‌اوت نشان داده نشده است.
دهه‌ها تحقیق نشان می‌دهد که کتک زدن راه‌حل مؤثری برای مشکلات رفتاری کودکان نیست.
کتک زدن ممکن است باعث شود کودکان کمتر مطیع شوند و به مرور زمان رفتار پرخاشگرانه‌تری از خود نشان دهند، به ویژه در مواردی که والدین به طور معمول پسری را کتک می زنند.
به عبارت دیگر، کتک زدن ممکن است رفتار کودکان را بدتر از کودکانی کند که اصلاً کتک نمی‌خورند.
2. کتک زدن به رابطه والدین و فرزند آسیب می زند
چرا والدین بچه دار می شوند؟
بسیاری از ما خواهان روابط نزدیک و مرتبط با فرزندانمان هستیم، اما کتک زدن دقیقاً اثر معکوس دارد.
وقتی فرزندتان را می زنید، اعتماد او را از بین می برید. اعتماد زمانی از بین می رود که شخصی که قرار است از شما محافظت کند به شما آسیب جسمی وارد کند. کودکانی که کتک خورده اند، احتمالاً از والدین خود دوری می کنند و مشکلات خود را پنهان می کنند، حتی زمانی که بیشتر به کمک نیاز دارند.
رابطه والد-فرزندی خاص است، اما تفاوت چندانی با هر رابطه دیگری ندارد، زیرا بچه ها هم آدم هستند.
به عنوان یک فرد، آیا افرادی را دوست دارید یا به آنها اعتماد دارید که به شما صدمه می زنند و می خواهید با آنها رابطه نزدیک داشته باشید؟
ارتباط قوی بین کتک زدن و ایجاد پرخاشگری کودک، به ویژه خشونت کودک به والدین وجود دارد. یک مطالعه نشان می دهد که خشونت کودک به والدین تنها زمانی رخ می دهد که تنبیه بدنی کودکان وجود داشته باشد8.
بنابراین کتک زدن والدین به کودک می‌تواند منجر به ضربه زدن کودک به والد شود که بعداً زمانی که آنها قوی‌تر شدند – نتیجه‌ای غیرمنتظره.
تنبیه شدید می تواند به رابطه شما با فرزندتان آسیب برساند تا حدی که قابل ترمیم نباشد.
3. اثرات کتک زدن بر مغز و سلامت روان کودک
طبق یک مطالعه جدید از دانشگاه هاروارد، کتک زدن می تواند به سلامت روان کودکان ما آسیب برساند و واکنش مغز آنها را به تهدیدات محیطی تغییر دهد، به روشی مشابه با آزار فیزیکی.
یعنی تاثیرات منفی کتک زدن بر سیستم پاسخ به استرس کودک مشابه تاثیرات ناشی از کودک آزاری است.
نه تنها تنبیه شدید بیش از حد باعث رنج می شود، بلکه سابقه کتک زدن نیز می تواند به مغز کودک آسیب برساند.
استرس ناشی از کتک زدن باعث افزایش سطح کورتیزول در کودک برای مدت طولانی می شود. این قرار گرفتن مداوم در معرض کورتیزول با آسیب مغزی و کاهش اندازه مغز مرتبط است. محققان دریافتند کودکانی که به طور معمول کتک خورده اند، کاهش قابل توجهی در حجم ماده خاکستری در مغز دارند.
کتک زدن اثرات منفی عمیقی روی کودکان دارد. می‌تواند زخم‌ها و زخم‌هایی را که عمیق‌تر از پوست هستند به جای بگذارد. کودکان کتک خورده بیشتر به مشکلات روانی و مشکلات رشدی زیر مبتلا هستند.
- عزت نفس پایین
- افزایش خطر ابتلا به اختلالات روانی مانند افسردگی و سوء مصرف مواد
- خطر بیشتر آسیب رساندن به خود، خودکشی یا فرار
- اختلال در رشد شناختی
4. سلامت جسمانی ضعیف تر
استفاده از تنبیه بدنی برای انضباط، استفاده از ترس و تهدید برای آموزش است. تحت تهدید قرار گرفتن استرس زا است.
علاوه بر بیماری روانی، قرار گرفتن در معرض استرس طولانی مدت در اوایل دوران کودکی نیز با بسیاری از پیامدهای جسمی منفی در آینده مرتبط است. این کودکان بالغ تقریبا دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، اختلالات خودایمنی، مرگ و میر زودرس و به طور کلی وضعیت رفاهی بدتری هستند.
مهم نیست که فرد ضرب و شتم را چگونه تعریف می کند یا معتقد است که کودک آزاری است یا خیر، تحقیقات رو به رشدی بین ضرب و شتم و پیامدهای مضر متعدد در طول زمان ارتباط قوی پیدا می کنند.
5. کتک زدن چه درسی می دهد
کتک زدن علاوه بر بی اثر بودن و مضر بودن برای سلامتی و رابطه، درس اشتباهی به کودکان می دهد.
هدف والدین این است که به فرزندان خود بیاموزند که مطیع و خوش رفتار باشند.
با این حال، درسی که کودکان می‌آموزند این است که خشونت وسیله قابل قبولی برای حل مشکلات است و افراد قوی‌تر این حق را دارند که به افراد ضعیف‌تر دیکته کنند. و یاد نمی گیرند که چگونه رفتار مخرب را به رفتار مناسب تبدیل کنند.
درس دیگری که این روش نظم و انضباط می آموزد این است که یک عمل خاص را به دلیل ترس از مجازات انتخاب کنید نه به این دلیل که کار درستی است.
در نتیجه، کودکان کتک خورده احتمال بیشتری دارند:
- افزایش پرخاشگری را در طول زمان نشان دهید
- دیگران را مورد آزار و اذیت قرار دهید یا از سوی دیگران مورد آزار و اذیت قرار بگیرید، به خصوص در مورد ضرب و شتم پسر
- همدلی و توسعه استدلال اخلاقی کمتری را نشان دهید
- به مرور زمان رفتارهای بزهکارانه و ضد اجتماعی داشته باشید
- در بزرگسالی درگیر روابط توهین آمیز شوید
- یک چرخه بین نسلی خشونت ایجاد کنید
آیا این یک بحث واقعی است؟
همیشه طرفداران استفاده از خشونت برای آموزش رفتار صحیح به کودکان، به ویژه آنهایی که از نسل های قبل هستند، وجود خواهند داشت.
به عنوان مثال، یک روانشناس رشد کودک، کریستوفر جی فرگوسن، داده های تحقیقاتی را با کنترل رفتارهای قبلی کودک به طور متفاوت در مطالعات فردی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد تا به این نتیجه برسد که کتک زدن تاثیر کمی بر کودکان دارد.
کارشناسان دیگر، مانند الیزابت گرشاف از دانشگاه تگزاس در آستین و جورج دبلیو هولدن از دانشگاه متدیست جنوبی، مخالفت کردند و شواهد جدیدی برای حمایت از موضع خود یافتند.
با این وجود، حتی اگر پیامدهای نامطلوب نادیده گرفته می شد، شواهد همچنان نشان می دهد که سایر روش های غیر توهین آمیز، اشکال مؤثرتری از انضباط هستند.
به عنوان والدین، ما فقط رفتار را آموزش نمی دهیم. ما همچنین به فرزندان خود ارزش ها را آموزش می دهیم.
آیا استفاده از خشونت برای به دست آوردن آنچه می خواهیم همان ارزش هایی است که می خواهیم در فرزندان خود القا کنیم؟
آیا می‌خواهیم بچه‌هایی تربیت کنیم که معتقد باشند می‌توانند از قدرت و موقعیت برای خم کردن اراده افراد ضعیف به جای محافظت از آنها استفاده کنند؟
بر خلاف یک بحث، حمایت از تنبیه بدنی بیشتر یک موضوع کنترلی است، زیرا به والدین احساس رضایت می‌کند که در کنترل هستند، که از قضا سعی می‌کنیم به فرزندان خود بیاموزیم که دست از کار بکشند.
والدینی که در کودکی مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند، به احتمال زیاد طرفدار کتک زدن فرزندان خود هستند. یعنی کودکانی که هیچ کنترلی بر زندگی خود نداشتند به گونه ای بزرگ می شوند که خواهان کنترل کامل بر فرزندان خود هستند. چرخه سوء استفاده از این طریق شروع می شود.
راه هایی برای انضباط بدون کتک زدن
بین کتک زدن و اعتقاد به رویکرد منفی به نظم همبستگی بالایی وجود دارد.
والدینی که کتک می زنند معمولاً وقتی بچه هایشان بد رفتار می کنند، باور ندارند که انتخاب دیگری دارند.مدافعان کتک زدن اغلب می گویند یا تلویحا می کنند که هیچ کتک زدن مساوی است با “عدم انضباط” یا سهل انگاری . این نمی تواند دور از واقعیت باشد. اگر والدین آماده شنیدن آنها باشند، روش‌های انضباطی بسیار دیگری و بهتر وجود دارد.
وقتی می گوییم کودک بدرفتاری می کند، فرض را بر این می گذاریم که او می داند این کار اشتباه است و این یک عمل عمدی از سوی آنهاست. چنین فرضی احتمالاً والدین را به این باور می رساند که فقط یک رویکرد منفی مؤثر خواهد بود.
کودکان خردسالی که رفتارهای منفی از خود نشان می دهند، اغلب به دلیل ناآگاهی یا عدم کنترل هیجانی و هیجانی این کار را انجام می دهند . ناعادلانه است که به آنها برچسب “بد” یا “بدرفتاری” برای چیزهایی که هنوز نمی توانند کنترل کنند، بزنیم.
همانطور که یک کودک نوپا راه رفتن را یک شبه یاد نمی گیرد، کودک یاد نمی گیرد همان لحظه ای که ما به او می گوییم رفتار کند. توسعه سیم کشی مغز بسیار دشوارتر و زمان برتر از ماهیچه های پا است. زمانی که کودکان نوپامان راه رفتن را یاد می گرفتند، صبور بودیم. زمانی که آنها یاد می گیرند چگونه رفتار کنند، باید صبورتر باشیم.
با وجود شواهد فزاینده مبنی بر مضر بودن کتک زدن و وجود راه‌های بهتری برای تنبیه، این به والدین بستگی دارد که ذهن خود را باز نگه دارند و باورهای خود را تنظیم کنند.
جایگزین های موثر برای کتک زدن
عبارتند از:
- در صورت امکان از محل ارتباط با فرزندتان شروع کنید. اگر می خواهند از قوانین شما پیروی کنند، باید به شما اعتماد کنند
- با استفاده از شیوه فرزند پروری گرم و پاسخگو ، خودتنظیمی را به فرزندتان بیاموزید .
- از تحسین به عنوان تقویت مثبت برای تشویق رفتار خوب در کودکان استفاده کنید
- همانطور که به فرزندتان آموزش می دهید محکم و ثابت باشید، اما گرم و محترمانه باشید
- تاکتیک های نظم و انضباط را منصفانه در نظر بگیرید و در مورد اینکه چه معنایی برای هر دوی شما دارد با فرزندتان بحث کنید
- کودکان خردسال با تاکتیک هایی مانند حذف شدن از موقعیتی که در آن رفتار نامناسبی انجام می دهند یا هدایت شدن به یک فعالیت متفاوت بهترین عملکرد را دارند.
- بچه های بزرگتر در شرایط ایمن، عواقب طبیعی را به خوبی تجربه می کنند
- نوجوانان با استفاده از انضباط استقرایی بهترین کار را با تدریس و استدلال می کنند
- انضباط هرگز نباید شامل شرمساری، توهین کلامی یا هر گونه رفتار تحقیرآمیز باشد
- به جای تنبیه، رفتار صحیح را برای تنبیه بیاموزید
- بپذیرید که کودکان افرادی با حقوق بشر، از جمله حق امنیت هستند
همچنین ببینید:در دعوای بچه ها چه کنیم؟
نظرات نهایی در مورد ضرب و شتم
رفتار نامناسب کودک اغلب می تواند باعث خشم والدین شود. آنها نمی دانند چرا کسی که دوستش دارند عمدا رفتار بدی از خود نشان می دهد. والدین اغلب به روش‌هایی روی می‌آورند که آشنا هستند یا از محل خشم یا ناامیدی ناشی می‌شوند.
اگر میخواهید بچه‌هایی سالم و شاد تربیت کنید که روابط نزدیکی با شما دارند، کتک زدن هرگز گزینه خوبی نیست.
اما اگر مطمئن نیستید که چگونه فرزندتان را به طور مؤثر تنبیه کنید، لازم نیست این کار را به تنهایی انجام دهید . اگر برای مرتب کردن احساسات خود و تغییر طرز فکرتان به حمایت نیاز دارید، درمان یک گزینه عالی است. متخصص اطفال یا روانشناس بالینی شما می تواند راه های مفیدی را برای تربیت دلسوزانه و موثر فرزندتان ارائه دهد.
سوالات متداول
چه زمانی کودک باید کتک بخورد؟
سن خوبی برای کتک زدن وجود ندارد. کودک هرگز نباید عمداً توسط والدین آسیب ببیند.
آیا کتک زدن در ایالات متحده قانونی است؟
قوانین ایالتی معمولاً کتک زدن را ممنوع نمی کنند. در ایالات متحده، اگر کتک زدن برای موقعیت موجه باشد و بیش از حد نباشد، قانونی تلقی می شود.
آیا کتک زدن سوء استفاده است؟
وقتی کتک زدن فراتر از حد معقول باشد، به خصوص وقتی که باعث کبودی یا خونریزی شود، قانوناً سوء استفاده تلقی می شود.
آیا هنوز مردم کتک می خوردند؟
در حالی که کتک زدن در بسیاری از کشورهای توسعه یافته غیرقانونی است، با وجود شواهد علمی فراوان علیه آن، هنوز در ایالات متحده یک عمل رایج است.
شاید برای شما هم مفید باشد
