گریه یک واکنش طبیعی انسانی به طیف وسیعی از احساسات است، از غم و اندوه گرفته تا شادی و هیجان. گریه والدین جلوی بچه‌ها نیز امری طبیعی است، اما آیا این کار خوب یا بد است؟
گریه والدین جلوی بچه‌ها: فرصتی برای یادگیری یا تهدیدی برای امنیت؟
گریه والدین جلوی بچه‌ها می‌تواند هم فرصتی برای یادگیری و هم تهدیدی برای امنیت باشد.
از یک سو، گریه والدین می‌تواند به کودکان کمک کند تا احساسات خود را بهتر درک کنند و یاد بگیرند که گریه کردن اشکالی ندارد. کودکان از طریق مشاهده رفتار والدین خود، یاد می‌گیرند که چگونه با احساسات مختلف خود مانند غم، شادی، خشم و ترس کنار بیایند. اگر کودکان ببینند که والدینشان در شرایط دشوار، مانند مرگ یکی از عزیزان، بیماری یا از دست دادن شغل، گریه می‌کنند، می‌فهمند که این احساسات طبیعی هستند و می‌توان با آنها کنار آمد.
از سوی دیگر، گریه والدین می‌تواند باعث نگرانی و ترس کودکان شود. کودکان ممکن است فکر کنند که گریه والدین به این معناست که اتفاق بدی افتاده است یا آنها در خطر هستند. اگر کودکان به طور مکرر شاهد گریه والدین خود باشند، ممکن است اعتماد به نفس خود را از دست بدهند و احساس کنند که نمی‌توانند از عهده مشکلات زندگی برآیند.
در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان برای کنار آمدن با گریه والدین آورده شده است:
به کودکان خود اجازه دهید که احساسات خود را بیان کنند. اگر آنها نگران یا ترسیده هستند، به آنها گوش دهید و به آنها اطمینان دهید که احساسات آنها طبیعی هستند.
به کودکان خود کمک کنید تا یاد بگیرند که چگونه با احساسات خود کنار بیایند. به آنها بیاموزید که چگونه می‌توانند از راه‌های سالم، مانند صحبت با یک بزرگسال مورد اعتماد یا انجام فعالیت‌های آرامش‌بخش، با احساسات خود کنار بیایند.
در نهایت، تصمیم اینکه آیا گریه والدین جلوی بچه‌ها خوب است یا بد، به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سن کودک، توانایی او در درک احساسات، و شرایطی که گریه در آن اتفاق می‌افتد.
اگر نگران تأثیر گریه والدین خود بر کودکان هستید، می‌توانید با یک متخصص روانشناسی مشورت کنید.
چگونه به بچه‌ها یاد دهیم که گریه والدین طبیعی است؟
گریه یک واکنش طبیعی انسان به طیف وسیعی از احساسات است، از جمله غم، شادی، خشم و ترس. کودکان از طریق مشاهده رفتار والدین خود، یاد می‌گیرند که چگونه با احساسات خود کنار بیایند. اگر کودکان ببینند که والدینشان گریه می‌کنند، می‌فهمند که گریه کردن اشکالی ندارد و یک راه طبیعی برای بیان احساسات است.
همچنین بخوانید:
برای اینکه به بچه‌ها یاد دهیم که گریه والدین طبیعی است، باید نکات زیر را رعایت کنیم:
- با کودکان خود در مورد احساسات خود صحبت کنید. به آنها بگویید که چرا گریه می‌کنید و چه احساسی دارید. این کار به آنها کمک می‌کند تا یاد بگیرند که هر احساسی، حتی احساسات منفی، طبیعی است.
به عنوان مثال، اگر شما در حال تماشای یک فیلم غم‌انگیز هستید و شروع به گریه می‌کنید، می‌توانید به فرزند خود بگویید: «من دارم گریه می‌کنم چون این فیلم خیلی غم‌انگیزه.» یا اگر شما در حال صحبت در مورد یک اتفاق ناخوشایند هستید و شروع به گریه می‌کنید، می‌توانید به فرزند خود بگویید: «من دارم گریه می‌کنم چون ناراحتم.»
- به کودکان خود اطمینان دهید که آنها در امنیت هستند. به آنها بگویید که شما هنوز هم آنها را دوست دارید و از آنها مراقبت می‌کنید. این کار به آنها کمک می‌کند تا احساس امنیت کنند و بدانند که گریه والدین به معنای این نیست که آنها در خطر هستند.
به عنوان مثال، اگر شما در حال دعوا با همسر خود هستید و شروع به گریه می‌کنید، می‌توانید به فرزند خود بگویید: «من دارم گریه می‌کنم چون ناراحتم. اما این دعوا ربطی به تو نداره. من هنوز هم تو رو دوست دارم و از تو مراقبت می‌کنم.»
- گریه خود را کنترل کنید. اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید جلوی گریه خود را بگیرید، به مکانی خصوصی بروید تا گریه کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا از ناراحت کردن کودکان خود جلوگیری کنید.
البته، گاهی اوقات ممکن است نتوانید جلوی گریه خود را بگیرید. در این صورت، سعی کنید به طور مستقیم به کودک خود توضیح دهید که چرا گریه می‌کنید و به او اطمینان دهید که او در امنیت است.
چند نمونه از نحوه صحبت با کودکان در مورد گریه والدین
اگر کودک شما در مورد گریه شما سؤال می‌پرسد، به طور مستقیم و صادقانه به سؤالات او پاسخ دهید. به عنوان مثال، اگر کودک شما می‌پرسد «چرا گریه می‌کنی؟»، می‌توانید بگویید «من ناراحتم چون مادربزرگم فوت کرد.»
اگر کودک شما نگران یا ترسیده است، به او اطمینان دهید که او در امنیت است. به عنوان مثال، می‌توانید بگویید «من هنوز هم تو را دوست دارم و از تو مراقبت می‌کنم.»
اگر کودک شما در مورد گریه خود احساس خجالت می‌کند، به او بگویید که گریه کردن اشکالی ندارد. به عنوان مثال، می‌توانید بگویید «همه گریه می‌کنند. گریه کردن یک راه طبیعی برای بیان احساسات است.»
با رعایت این نکات، می‌توانید به کودکان خود کمک کنید تا احساسات خود را بهتر درک کنند و یاد بگیرند که گریه کردن اشکالی ندارد.
گریه والدین، فرصتی برای آموزش
گریه والدین، مانند گریه هر انسان دیگری، راهی برای بیان احساسات است. والدین نیز مانند هر انسان دیگری، ممکن است احساس غم، اندوه، خشم، یا هر احساس دیگری را تجربه کنند. اگر والدین این احساسات را سرکوب کنند، ممکن است عواقب منفی برای آنها و فرزندانشان داشته باشد.
گریه والدین می‌تواند فرصتی برای آموزش فرزندان باشد. کودکان از طریق مشاهده رفتار والدین خود، یاد می‌گیرند که چگونه احساسات خود را بیان کنند. اگر والدین به فرزندان خود نشان دهند که اشکالی ندارد که احساسات خود را بیان کنند، فرزندان نیز یاد می‌گیرند که با احساسات خود به شیوه‌ای سالم و سازگار کنار بیایند.
نمونه از نحوه استفاده از گریه والدین به عنوان فرصتی برای آموزش فرزندان
- اگر والدین در حضور فرزندان خود گریه می‌کنند، می‌توانند به آنها توضیح دهند که چرا گریه می‌کنند. این کار به فرزندان کمک می‌کند تا احساسات والدین خود را درک کنند و یاد بگیرند که همه افراد گاهی اوقات احساس غم، اندوه، یا خشم می‌کنند.
- اگر والدین در مورد احساسات خود با فرزندان خود صحبت می‌کنند، می‌توانند به آنها یاد بدهند که چگونه احساسات خود را به شیوه‌ای سالم بیان کنند. به عنوان مثال، والدین می‌توانند به فرزندان خود یاد دهند که اگر احساس غم می‌کنند، می‌توانند با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده صحبت کنند، یا اینکه می‌توانند در مورد احساس خود بنویسند.
- اگر والدین به فرزندان خود نشان می‌دهند که چگونه با احساسات خود کنار بیایند، فرزندان نیز یاد می‌گیرند که چگونه با احساسات خود به شیوه‌ای سالم کنار بیایند. به عنوان مثال، والدین می‌توانند به فرزندان خود نشان دهند که چگونه با انجام فعالیت‌های آرامش‌بخش، مانند گوش دادن به موسیقی یا پیاده‌روی، با احساسات خود کنار بیایند.
البته، مهم است که والدین هنگام گریه در حضور فرزندان خود، به نکاتی توجه کنند تا به فرزندان خود آسیب نرسانند. به عنوان مثال، والدین باید از گریه‌های طولانی و شدید خودداری کنند، و همچنین باید از بیان احساسات منفی خود به فرزندان خود به شیوه‌ای توهین‌آمیز یا مخرب خودداری کنند.
پدر و مادرهای قوی، گریه می‌کنند
پدر و مادرهای قوی، گریه می‌کنند، زیرا آنها انسان هستند. انسان‌ها، چه بزرگسال باشند و چه کودک، احساسات مختلفی را تجربه می‌کنند. این احساسات می‌تواند شامل غم، اندوه، خشم، شادی، و غیره باشد. اگر والدین این احساسات را سرکوب کنند، ممکن است عواقب منفی برای آنها و فرزندانشان داشته باشد.
گریه، یکی از راه‌های بیان احساسات است. وقتی کسی گریه می‌کند، در واقع در حال تخلیه احساسات خود است. گریه می‌تواند به شخص کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد و با احساسات خود کنار بیاید.
پدر و مادرهای قوی، اجازه می‌دهند تا احساسات خود را بیان کنند. آنها می‌دانند که اشکالی ندارد که گریه کنند. گریه، نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه قدرت است.
گریه والدین می‌تواند فرصتی برای آموزش فرزندان باشد. کودکان از طریق مشاهده رفتار والدین خود، یاد می‌گیرند که چگونه احساسات خود را بیان کنند. اگر والدین به فرزندان خود نشان دهند که اشکالی ندارد که احساسات خود را بیان کنند، فرزندان نیز یاد می‌گیرند که با احساسات خود به شیوه‌ای سالم و سازگار کنار بیایند.
شاید برای شما هم مفید باشد
