بیش فعالی یا ADHD یکی از شایع ترین اختلالات عصبی رشدی دوران کودکی است. معمولاً برای اولین بار در دوران کودکی تشخیص داده می‌شود و اغلب تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در توجه، کنترل رفتارهای تکانشی مشکل داشته باشند (ممکن است بدون فکر کردن به نتیجه عمل کنند)، یا بیش از حد فعال باشند.
بیش فعالی چیست؟
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک مشکل رفتاری است که می‌تواند خفیف تا شدید باشد. ADHD یا همان بیش فعالی انواع مختلفی دارد، بسته به اینکه آیا عدم توجه (مشکلاتی در تمرکز) مسئله اصلی است یا بیش فعالی-تکانشگری (بسیار فعال بودن مشکل در متمرکز ماندن). کودکان مبتلا به اختلال توجه و بیش فعالی (ADHD)، بی‌قراری، تکانشگری و یا بی‌توجهی مداوم را از خود نشان می‌دهند. این ویژگی‌ها در بیش از یک محل و شرایط مشاهده می‌شوند؛ به طور مثال، در مدرسه و در خانه.
این علائم همچنین در بیش از یک فعالیت مشاهده می‌شوند؛ به طور مثال، در کارهای مدرسه و در روابط. آن‌ها در سطحی بالاتر از آنچه که متناسب با سن انتظار می‌روند رخ می‌دهند و باعث بروز اختلال و مشکلات چشمگیری در زندگی روزمره‌ی کودک می‌شوند. برای برخی از کودکان، بیش فعالی می‌تواند مشکلات جدی را به وجود آورد، به خصوص اگر درمان آن به موقع و زود هنگام شروع نشده باشد. بنابراین در این خصوص، تشخیص زود هنگام بسیار مهم است.
اگر درمان روانشناختی و حتی گاهی اوقات نیز دارویی آغاز شود، می‌تواند زندگی و آینده فرزند شما را تا حد زیادی بهبود بخشد. علائم بیش فعالی کودکان علائم بیش فعالی کودکان ویژگی‌های اصلي اختلال توجه و بیش فعالی شامل عدم توجه، بيش فعالی و تکانشگری و تحریک پذیری می‌باشد. این علائم در اوایل زندگی کودک ظاهر می‌شود. از آنجا که بسیاری از کودکان عادی ممکن است این علائم را البته در سطح پایین‌تر داشته باشند، یا علائم ممکن است در اثر اختلال دیگری ایجاد شود، باید تشخیص این اختلال در کودک توسط یک متخصص ماهر از طریق معاینه کامل و ارزیابی مناسب انجام شود.
شاید برای شما هم مفید باشد
