همه ما به عنوان والدین در تلاش برای انجام بهترین کارها برای فرزندانمان هستیم، اما توصیه‌ها و منابع متعددی وجود دارند که گاهاً می‌توانند موجب تعارض شوند و والدین را در معرض گمراهی بگذارند. توصیه‌ها و راهنمایی‌ها ممکن است متناقض باشند و تصمیم‌گیری را سخت کنند.
در دوران فعلی همه‌گیری، والدین با تحدید زمان و انرژی بیشتری برای مراقبت از فرزندان خود مواجه هستند. تصمیم‌گیری‌های جدیدی باید بگیرند و مسئولیت‌های پیچیده‌تری دارند. از والدین در مورد تعامل با فرزندان، مدیریت آموزش از راه دور، و تصمیم‌گیری‌های مختلف خواسته می‌شود.
در این شرایط، مهم است که والدین به ایجاد تعادل در اولویت‌ها، توجه به تکالیف و مسئولیت‌ها، و درک نیازهای فرزندان، اعضای خانواده و خودشان تمرکز کنند. از منابع و توصیه‌ها کمک بگیرید، اما همچنان به تصمیماتی که بهترین منافع فرزندان شما را تأمین می‌کند پایبند بمانید.
تسخیر اصول
نگرش سالم شما نسبت به خواب، غذا و نظم و انضباط از مهمترین راه ها بر فرزندان شما تأثیر می گذارد.
چگونه یک نوزاد را بخوابانیم
از ابتدا باید در نظر داشت که الگوهای خواب نوزادان بسیار متفاوت از بزرگ‌ترها است، و والدین نیز نیاز دارند که نحوه مدیریت شب‌های بی‌خوابی نوزادان را در نظر بگیرند. دو دیدگاه اصلی در مورد خواب نوزادان وجود دارد – آموزش نوزادان برای خودکاری به خواب و یا به او اجازه دادن تا بخواهد تا خواب برود. افرادی که به آموزش خواب اعتقاد دارند، احتمالاً اجازه می‌دهند که نوزاد برای مدت کوتاهی بگرید و در طی چند شب آرامش را خود آموزش دهد. این می‌تواند با دو رویکرد اصلی انجام شود:
- 1. انقراض تدریجی: این روش به نوزاد اجازه می‌دهد کمی بگرید و بین دوره‌هایی که مشخص شده است، تا خواب برود.
- 2. کاهش زمان خواب: والدین ممکن است زمان خواب را به تدریج افزایش دهند تا نوزاد خسته‌تر شود و به خواب برود.
بسیاری از والدین به گزارش کرده‌اند که این روش‌ها بهبود الگوهای خواب نوزادان خود را ارتقا داده‌اند. اما وجود دارند والدینی که از ایده اجازه دادن به نوزاد برای گریه کردن در شب به دلیل دلایل مختلفی ناراحتی می‌کنند.
مهم است به یاد داشت که هیچ استراتژی یک اندازه برای همه نیست و برخی از نوزادان ممکن است به هر حال کم خوابی داشته باشند. والدین باید از اهمیت خواب برای کودکان خود آگاه باشند و هنگامی که به مشکلات خواب مواجه می‌شوند، از منابع معتبر مثل پزشکان کودکان یا مشاوران خواب کمک بگیرند.
زمان خواب
با پیشرفت سن و رشد کودکان، نیاز به ترتیب و قوانین واضح‌تر برای خواب اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. ایجاد روال‌های منظم قبل از خواب و الگوهای خواب ثابت می‌تواند به کودکان کمک کند تا به یک مهارت مهم برای زندگی مستقل بزرگ‌تر شوند. همچنین، خواب کافی به طور منظم و استراحت کافی به عملکرد تحصیلی کودکان در دوره‌های دبستانی و رفتار اجتماعی آنها کمک می‌کند.
یکی از مسائل مهم در این مرحله، مدیریت استفاده از دستگاه‌ها و صفحه‌نمایش‌ها در ساعات قبل از خواب است. برای کودکان و نوجوانان، مهم است که دستگاه‌های الکترونیکی را خاموش کنند و به جای آن، قبل از خواب با صدای بلند بخوانند یا به روتوال‌های آرام‌بخش خود بپردازند. اتاق خواب باید آرامش و ارامش ارائه دهد.
همچنین، در مرحله نوجوانی، ساعت بیولوژیکی کودکان تغییر می‌کند و بدن آنها تمایل به بیدار ماندن دیرتر و خوابیدن دیرتر دارد. این مسئله با زمان شروع زودهنگام مدارس تضاد ایجاد می‌کند. با این وجود، حفظ “بهداشت خواب” به عنوان یک عادت خانوادگی مهم می‌تواند به نوجوانان کمک کند تا به ساعت‌های موقت مدرسه عادت کنند. با توجه به اهمیت حفظ سلامت و شادی در زندگی، توجه والدین به خواب به عنوان یک جزء اساسی از روزمره خانواده پیام مهمی را به نوجوانان ارسال می‌کند.
چگونه به کودک خود غذا بدهید
بی‌شک، غذا دادن به فرزندان برای والدین یکی از وظایف اساسی و مهم ترین مسائل است. در ادامه متن شما بازنویسی شده و تصویر کلی از مسائل مرتبط با تغذیه کودکان ارائه شده است:
“غذا دادن به فرزندان یکی از وظایف اساسی و حیاتی برای والدین است. این وظیفه در طول دوران شیردهی نیز تصمیماتی خود را دارد. ممکن است سوالاتی در ذهن والدین شیرده پیش بیاید: “آیا باید غذاهای تند بخورم؟” یا “آیا همه نیازات نوزاد را با شیردهی برطرف کنم؟” در حال حاضر، پزشکان اطفال شیرده را برای شش ماه اول توصیه می‌کنند و سپس با ادامه شیر مادر، تغذیه غذاهای جامد را معرفی کنند.
مادران شیرده مستحق حمایت هستند و این حمایت نه تنها در جامعه به طور کلی بلکه در محیط کار نیز باید فراهم شود. به عنوان والدین، شما باید کاری انجام دهید که برای خانواده‌تان مناسب باشد، و اگر شیردهی انحصاری با شیر مادر انجام نشد، تلاش کنید تا حد امکان به کودکتان تغذیه صحیح ارائه دهید. با رشد کودکان، تصمیم‌گیری‌ها و انتخاب‌ها زیاد می‌شوند. از 6 تا 18 ماهگی، وقت خوبی است تا طیف گسترده‌ای از غذاها به کودکان معرفی شود و با تکرار طعم‌ها، آنها رشد کنند.
توجه به نیازها و ویژگی‌های خاص کودکان در تغذیه بسیار مهم است. برخی از کودکان حریص و همه‌چیزخوار هستند، در حالی که دیگران حساس به طعم‌ها هستند. اجازه دهید کودک خود تا حد امکان خودش را تغذیه کند و با بازی و آشنایی با غذاها، طعم‌ها و متغیرهای مختلف، یاد بگیرد. همچنین، از ابتدا توجه به جنبه‌های اجتماعی غذاخوردن داشته باشید تا کودکان با تماشای دیگر اعضای خانواده در حال خوردن غذاهای سالم و برقراری ارتباط اجتماعی، تربیت شوند. از کودکان خواسته شود که هنگام تماشای تلویزیون یا صفحه نمایش غذا نخورند و غذا را به طور آگاهانه تجربه کنند.
به عنوان والدین، نگران وزن کودکان و عادات تغذیه‌شان هم می‌شوید. به فرزندتان کمک کنید تا غذاهای واقعی و سالم را به جای تنقلات فرآوری شده بخورند. از غذاها در زمان مناسب و به میان‌وعده‌های غذایی ارائه شود. آموزش به کودکان که غذا را نباید “چرید” یا “نوشیدن جرعه‌جرعه” کنند و بلکه برای رفع گرسنگی غذا بخورند، بسیار مهم است. همچنین، بهتر است از پاداش یا مجازات در ارتباط با غذاخوردن کودکان استفاده نشود تا آنها احساس فشار نکنند. ایجاد یک محیط مثبت و آموزنده برای تغذیه کودکان بسیار اساسی است.”
همچنین بخوانید: فرزندپروری: اصولی که باید در تربیت فرزند رعایت کنیم!
چند نکته برای امتحان:
بچه‌های کوچک را به موضوع “خوردن رنگین کمان” و تجربه انتخاب و تهیه غذا با رنگ‌های مختلف ترغیب کنید. می‌توانید به این ترتیب علاقه آنها به غذاهای سالم و متنوع را تشویق کنید:
“خوردن رنگین کمان” یک ماجراجویی طعم‌ها برای بچه‌ها می‌تواند باشد. ابتدا با کودکان به فروشگاه محلی یا بازار کشاورز بروید تا مخزن ایده‌های غذایی‌شان را به روز کنند. از آنها خواهش کنید که رنگ‌های مختلف را انتخاب کنند، مثلاً کدو سبز نارنجی، فلفل قرمز، ذرت زرد و هر چیز سبز دیگر. این تجربه انتخاب غذاها به کودکان احساس استقلال می‌دهد.
در خانه، بچه‌ها را در تهیه غذاهایی که با این مواد تازه تهیه می‌کنند، شرکت دهید. آنها می‌توانند در شستن و برش مواد مختلف کمک کنند. به آنها اجازه دهید تا در انتخاب نحوه تزئین بشقاب‌های غذا هم دست داشته باشند.
همچنین، تغذیه بچه‌ها با تنقلات ساده معتقد به چیزهای خاصتر را تشویق کنید. مثلاً، کره بادام زمینی می‌تواند تقریباً روی هر چیزی قرار بگیرد. همچنین، سس گوجه‌فرنگی روی اسفناج یا دیگر مواد تازه قرار داده شود.
بعضی از کودکان تقریباً هر چیزی را می‌پسندند اگر در یک کوفته یا روی پاستا باشد. این موارد را به عنوان یک فرصت برای ارائه غذاهای مختلف و سالم به آنها ببینید.
اگر فرزندتان یک مواد را رد می‌کند، به تدریج چند جایگزین مناسب پیدا کنید. همچنین، از فرصت‌های موجود در رستوران‌ها برای انتخاب غذاهای ساده برای کودکان استفاده کنید. تمرین تقویت تشویق به مزه‌کردن غذا را ادامه دهید. اگر کودک شما یک ماده را نخورد، تلاش کنید تا چند بار دیگر به او ارائه دهید. همیشه در نظر داشته باشید که تا زمانی که کودک در حال رشد است، این یک فرآیند تدریجی است. به عنوان والدین، مهمترین مسئله این است که تشویق و حمایت از تغذیه سالم و متنوع کودکانتان را ادامه دهید.”
چگونه انضباط کنیم
کودکان کوچک در واقعیت به تازگی به دنیا آمده‌اند و نیاز به راهنمایی و تربیت دارند. والدین نقش مهمی در ارتقاء رفتارهای مثبت کودکان ایفا می‌کنند. این نکات می‌توانند به والدین در تربیت کودکان کمک کنند:
- – اهمیت صبر و سازگاری: تربیت کودکان نیازمند صبر و سازگاری است. بچه‌ها در مراحل اولیه زندگی خود در حال یادگیری از دنیای اطراف هستند، و والدین باید به آنها اجازه بدهند تا با خطاها و مواجهه با موقعیت‌های مختلف تجربه کسب کنند. تایم اوت می‌تواند مفید باشد، اما باید با تعقیب و تشویق مهارت‌ها و رفتارهای مثبت ترکیب شود.
- – حواس‌پرتی: حواس‌پرتی به نیازها و احساسات کودکان و فرزندتان می‌تواند بهترین راهی باشد تا ارتباط بهتری با آنها برقرار کنید. شنیدن و درک نیازها و احساسات کودکان می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس کودکان کمک کند.
- – تشویق به رفتارهای مثبت: به جای تنبیه، سعی کنید به کودکانتان رفتارهای مثبت را تشویق کنید. پاداشهای مثبت می‌توانند به عنوان انگیزه‌دهنده برای رفتارهای خوب کودکان مورد استفاده قرار بگیرند.
- – انعطاف‌پذیری: والدین باید آماده باشند تا در مواقعی که به اندازه کودکان از کنترل خارج شده‌اند، انعطاف نشان دهند. این اجازه می‌دهد تا کودکان از تجربیات خود یاد بگیرند.
- – ستایش و تشویق: به جای تنبیه، سعی کنید کودکان را برای رفتارهای خوب ستایش کنید. این کمک می‌کند تا احساس موفقیت و تشویق به رفتارهای مثبت در آنها تقویت شود.
- – مراقبت از خود: به عنوان والدین، مراقبت از خود و مدیریت استرس خود نیز بسیار مهم است. وقتی به نیازهای خودتان توجه کنید، می‌توانید بهترین والدین برای فرزندانتان باشید.
در کل، تربیت کودکان نیازمند تعامل مثبت، توجه به نیازها و حواس‌پرتی به رفتارها و احساسات آنها است. انعطاف‌پذیری و تشویق به رفتارهای مثبت می‌تواند به والدین در تربیت کودکان کمک کند.
همچنین بخوانید: اثرات استرس بر رشد کودک
معضلات اجتماعی
قلدری
شما می‌توانید به فرزندانتان کمک کنید تا در مواجهه با قلدری یا تعارض‌هایی که در میان همسالانشان پیش می‌آید، مهارت‌های اجتماعی مثبت و راه‌حل‌محوری را توسعه دهند. این مهارت‌ها به آنها کمک می‌کنند تا از تعارض‌ها عبور کنند و به بهترین شکل ممکن با دیگران ارتباط برقرار کنند. در اینجا تعدادی راهنمایی برای والدین به منظور کمک به کودکان در مدیریت تعارض‌ها و قلدری آورده شده است:
- 1. بحران حل‌شده: به کودکان بیاموزید که چگونه مشکلات خود را به طور صلح‌آمیز حل کنند. این مهارت آنها را در مدیریت تعارض‌ها مؤثر می‌کند.
- 2. خودآگاهی: به آنها بیاموزید که احساسات و واکنش‌های خود را در موقعیت‌های مختلف درک کنند و به خوبی از احساسات خود آگاه باشند.
- 3. مهارت‌های ارتباطی: به کودکان بیاموزید چگونه به دیگران احترام بگذارند و به خوبی با همسالان خود ارتباط برقرار کنند.
- 4. ایجاد خودکنترلی: کمک به فرزندانتان برای تقویت مهارت‌های خودکنترلی و توانایی مدیریت احساسات تا در مواجهه با وضعیت‌های تعارضی ساختارمندتری داشته باشند.
- 5. حمایت: به فرزندانتان اطمینان دهید که همیشه می‌توانید به عنوان والدین پشتیبانی کنید و در مواجهه با مشکلات ایشان پشتیبانی کنید.
- 6. تشویق به گزارش: به کودکان بگویید که هر زمان که با قلدری یا تعارض مواجه شوند، باید از آن به عنوان یک موقعیت برای یادگیری و بهبود استفاده کنند.
- 7. مدل‌سازی نقش: به عنوان والدین، نقش مثبتی در ارتباط با دیگران از جمله همسالان خود نشان دهید تا کودکان از شما الگو بگیرند.
به این ترتیب، شما می‌توانید به فرزندانتان کمک کنید تا مهارت‌های اجتماعی لازم برای مدیریت تعارض‌ها و مواجهه با قلدری را توسعه دهند و از تجربه‌های اجتماعی خود بهره‌برداری کنند.
همچنین بخوانید: بازگشت به بایدها و نبایدهای مدرسه
اخلاق
بی شک، تربیت کودکان به عنوان افراد خوب و مسئول مهمترین وظیفه والدین است. نه تنها از نظر معنوی و اخلاقی، بلکه از نظر اجتماعی و روانی نیز این وظیفه بسیار مهم و ویژه است. این مسئله نیازمند توجه والدین به چند اصل اساسی است:
- 1. الگوی مثبت: به عنوان والدین، شما باید به عنوان الگوی مثبت برای کودکان خود عمل کنید. نحوه‌ی رفتار، اختیارات معنوی، و ارزش‌هایی که شما به آنها پایبندید، برای کودکان الهام‌بخش است. بنابراین، تمامیت و اصولی که در زندگی روزمره اعمال می‌کنید، تأثیر بسزایی در شخصیت و ارزش‌های کودکان دارد.
- 2. مشارکت مذهبی: اگر به دین خاصی پایبند هستید، شرکت در فعالیت‌های مذهبی می‌تواند به کودکانتان در درک و ارتباط با اعضای جامعه‌تان کمک کند. این مشارکت می‌تواند زمینه‌ای برای آموزش اختیارات معنوی و ارزش‌های دینی فراهم کند.
- 3. رسوم خانوادگی: رسوم و آداب خانوادگی نیز نقش مهمی در شکل‌گیری ارزش‌ها و اختیارات معنوی دارند. برگزاری جشن‌ها و تعطیلات مذهبی به عنوان رویدادهای خانوادگی می‌تواند زمینه‌ای برای آموزش و تأمل در ارزش‌های مذهبی فراهم کند.
- 4. مهارت‌های اجتماعی: به کودکانتان مهارت‌های اجتماعی و اختیارات معنویی آموزش دهید. آنها باید بیاموزند چگونه با دیگران احترام‌آمیز و مسئولانه برخورد کنند، همدلی کنند و به دیگران کمک کنند.
- 5. مشارکت اجتماعی: کودکان را تشویق به مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و داوطلبی کنید. این تجربه‌ها به آنها کمک می‌کند تا ارتباط با جامعه و ارزش‌های مشترک را تجربه کنند.
- 6. تأکید بر کاراکتر و اخلاق: مفاهیمی مانند راستی، صداقت، صداقت، و عدالت باید در تربیت کودکان تأکید شوند. باید به آنها آموزش داد که انتخاب‌های خود بر اساس اصول اخلاقی بگیرند.
- 7. تعامل و گفت‌وگو: با کودکانتان در مورد مسائل معنوی و ارزشی گفت‌وگو کنید و به انتظارات و سوالاتشان گوش کنید. تعامل با آنها و پاسخ به سوالاتشان به آنها کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از ارزش‌ها و معنویت داشته باشند.
اهمیت تربیت کودکان به عنوان افراد خوب و مسئول نمی‌تواند به خصوصیات مذهبی محدود شود و می‌تواند از جوانب مختلف زندگی شامل اختیارات معنوی، ارزش‌ها، اختیارات اجتماعی، و کاراکترهای اخلاقی متنوعی شامل شود. این تربیت می‌تواند به کودکان کمک کند تا در دنیای پیچیده امروزی به بهترین شکل ممکن رشد کنند.
فشار تحصیلی
همچنین بخوانید:
وقتی وقت به مدرسه رفتن فرزندانتان می‌رسد، والدین باید موارد زیر را در نظر داشته باشند:
- 1. تمرکز بر رشد و پیشرفت: به جای تمرکز بر توانایی‌های ثابت فرزندانتان، بر توسعه توانایی‌ها و مهارت‌هایشان تمرکز کنید. ایجاد انگیزه برای بهبود و یادگیری مهمتر از تبدیل کردن آنها به افراد هوشمند است.
- 2. تشویق به تلاش و پشتکار: والدین باید فرزندانشان را به کار سخت و پشتکار تشویق کنند. این ارزش‌ها مهمتر از هوش طبیعی هستند و به آنها کمک می‌کنند تا در مواجهه با چالش‌های تحصیلی بهتر عمل کنند.
- 3. دستاوردهای فرزندانتان را تقدیر کنید: وقتی کودکان موفقیتی کسب می‌کنند، به آنها تبریک بگویید و دستاوردهایشان را تحسین کنید. این اقدام به ایجاد اعتماد به نفس و انگیزه‌شان کمک می‌کند.
- 4. بازخورد مثبت: والدین می‌توانند بازخورد مثبت به فرزندانشان دهند. این بازخورد به آنها نشان می‌دهد که تلاش‌ها و پیشرفت‌هایشان ارزش دارد و ترغیب می‌شوند که بیشتر تلاش کنند.
- 5. ترکیبی از حمایت و مسائل مدرسه: وقتی فرزندان با مشکلات تحصیلی مواجه می‌شوند، والدین باید با معلمان و مشاوران مدرسه در تماس باشند تا بهترین راه حل‌ها را پیدا کنند. تعیین مشکل و ارتقاء راه‌های موثر برای حل آن بسیار مفید است.
- 6. ایجاد محیط پذیرا: والدین باید به فرزندانشان این پیام را بدهند که اگر در مسیر یادگیری مشکلاتی داشته باشند، از کمک دیگران استفاده کنند و از خود ناتوانی نشان ندهند. این ایجاد اطمینان در فرزندان شما راحتی می‌دهد تا درخواست کمک کنند.
- 7. ارزش‌گذاری از دیگران: کمک به فرزندانتان تا از دیگران الهام بگیرند و از دستاوردهای همکلاسی‌های خود تشویق کنند. این انگیزه‌شان را برای بهبود و پیشرفت افزایش می‌دهد.
- 8. اهمیت دادن به فرآیند یادگیری: به فرزندانتان بیاموزید که تمرکز بر فرآیند یادگیری مهمتر از نتیجه نهایی است. این کمک می‌کند تا درس‌ها را با علاقه بیشتری بخوانند.
- 9. توانایی مقابله با استرس: به فرزندانتان مهارت‌های مقابله با استرس و اضطراب را آموزش دهید تا در مواجهه با چالش‌ها و فشارهای تحصیلی بهتر عمل کنند.
به این توصیه‌ها عمل کنند و با توجه به نیازهای و مشکلات خاص فرزندانتان، راهنمایی کنید تا بهترین محیط یادگیری و پشتیبانی برای آنها ایجاد شود.
همچنین بخوانید: :صبح های مدرسه بدون استرس
شاید برای شما هم مفید باشد
