تنظیم قوانین مربوط به مدیریت زمان صفحه نمایش برای کودکان ممکن است چالش‌برانگیز باشد. اطلاع داشته باشید که هیچ روشی کاملاً درست و اشتباه برای این کار وجود ندارد، اما می‌توانید از نکات زیر برای کمک به شما در این زمینه استفاده کنید:
- 1. تعیین مقادیر معقول: مقرر کردن زمانی که کودکان می‌توانند در روز صفحه نمایش را مشاهده کنند، مهم است. این مقادیر باید با توجه به سن، مسئولیت‌های مدرسه و تعهدات خانوادگی متغیر باشند.
- 2. همراهی و حمایت: به جای تعیین قوانین تنها، به کودکانتان کمک کنید تا خودشان تصمیم‌گیری مناسب را برای مدت زمان صفحه نمایش خود بگیرند. این به آنها کمک می‌کند تا مسئولیت‌پذیری یاد بگیرند.
- 3. ساختار زمانی: ایجاد یک برنامه زمانی معقول برای روزی که شامل فعالیت‌های مختلف مثل تحصیل، ورزش، تفریح، و وقت صفحه نمایش است، می‌تواند کمک کند. این برنامه به کودکان اجازه می‌دهد تا زمان معینی برای تفریح داشته باشند.
- 4. قدردانی از تفریح آفلاین: تشویق کودکان به انجام فعالیت‌های خارج از صفحه نمایش مثل خواندن کتاب، بازی در فضای باز، یا هنر و صنایع دستی می‌تواند موثر باشد.
- 5. نمایش نقدها: به کودکانتان بیاموزید که نقدها و تجربیات دیگران در مورد صفحه‌نمایش‌ها می‌توانند مفید باشند و آنها را در تصمیم‌گیری‌های خود متوجه کنند.
- 6. قدرت مثال‌زدن: خود شما به عنوان والد نیز باید الگویی مثال‌زننده برای مدیریت زمان صفحه نمایش باشید. با تعهد به محدود کردن زمانی که خودتان صفحه نمایش را مشاهده می‌کنید، به کودکان الگویی قوی می‌دهید.
در نهایت، مهمتر از همه این است که با کودکان خود در مورد مدیریت زمان صفحه نمایش بازیابی کنید و با آنها در این مسیر همراهی کنید. این می‌تواند به آنها کمک کند تا مهارت‌های مدیریت زمان مفیدی را یاد بگیرند و از صفحه نمایش‌ها بهره‌وری کنند.
با سلامتی شروع کنید
وقتی به نقشی که زمان صفحه نمایش در زندگی فرزندتان ایفا می‌کند فکر می‌کنید، شروع به شمارش ساعت‌های تلویزیون یا TikTok می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد. اما دکتر دیوید اندرسون، روانشناس بالینی با دکترای روانشناسی از موسسه ذهن کودک، توصیه می‌کند که به جای تمرکز بر روی زمان مصرف شده در صفحه نمایش، به سلامت کلی فرزندتان و نحوه گذراندن وقتشان به طور کلی فکر کنید.
دکتر اندرسون پیشنهاد می‌دهد که والدین از ایده “چک لیست رشد” استفاده کنند تا بررسی کنند که آیا کودک در فعالیت‌های مهم برای رشد سالمشان درگیر است یا خیر. آیتم‌های دقیق این چک لیست می‌توانند بسته به شرایط خانواده متفاوت باشند، اما ایده این است که فعالیت‌هایی را فهرست کنید که فرزندتان برای شاد و سالم ماندن باید وقت بگذارد. سعی کنید از خود بپرسید:
- – آیا کودک من به اندازه کافی می‌خوابد و یک رژیم غذایی تا حدودی متعادل دارد؟
- – آیا آنها هر روز به نوعی ورزش می‌کنند؟
- – آیا آنها زمان با کیفیتی را با خانواده می‌گذرانند؟
- – آیا آنها با دوستان در تماس هستند؟
- – آیا آنها روی مدرسه و انجام تکالیف سرمایه‌گذاری می‌کنند؟
- – آیا آنها برای سرگرمی‌ها و برنامه‌های فوق برنامه‌ای که برایشان مهم است وقت می‌گذارند؟
دکتر اندرسون تأکید می‌کند که: “اگر نگرانی این است که فرزند شما بیش از حد از صفحه نمایش استفاده می‌کند، مهم این نیست که واقعاً چقدر زمان دارد. این در مورد این است که آیا او در تعامل‌های مهمی که برای رشد و توسعه او ضروری هستند، شرکت می‌کند یا خیر.”
محدودیت های معقول تعیین کنید
پس از بررسی چک لیست رشد، ممکن است تصمیم بگیرید که باید محدودیت‌های جدیدی برای زمان تماشای صفحه نمایش کودکان خود تعیین کنید یا در مورد محدودیت‌هایی که کنار گذاشته‌اند، جدی بگیرید. اما قوانین برای مفید بودن نیازی به سفت و سخت بودن یا شدید بودن ندارند. می‌توانید از تکنیک‌های زیر برای تعیین مرزهای سالم و به حداقل رساندن تعارضات استفاده کنید:
- 1. با شفقت شروع کنید: زمان بدون ساختار صفحه نمایش منبع مهمی از آرامش و سرگرمی برای بسیاری از کودکان است. به فرزندان خود اطلاع دهید که نیازهای آنها را درک می‌کنید، یک راه ساده برای کاهش استرس برای همه است. می‌توانید به بچه‌هایتان بگویید: “ببینید، من می‌دانم که به استراحت نیاز دارید.” دکتر اندرسون می‌گوید: “من می‌دانم که شما باید آرام باشید.” به آنها اجازه دهید بدانند که بخش خاصی از زمان نمایش آنها متعلق به آنهاست تا کاری را که دوست دارند انجام دهند.
- 2. به عنوان جایزه، زمان بیشتری را برای صفحه نمایش ارائه دهید: سعی کنید از زمان اضافی صفحه نمایش به عنوان انگیزه ای برای رفتار خوب استفاده کنید. اگر این مسیر را می‌روید، حتماً به فرزندتان بگویید که دقیقاً چه چیزی برای کسب وقت اضافی لازم است. برای مثال، آماده شدن برای رختخواب بدون شکایت ممکن است روز بعد ده دقیقه اضافی برای آنها به همراه داشته باشد. شما و فرزندانتان حتی می‌توانید هدف را با هم بنویسید و آن را در جایی برجسته به عنوان یادآوری پست کنید.
- 3. جایگزین‌های طوفان فکری: اگر در زمان‌های تعیین‌شده صفحه نمایش خود را کنار بگذارید، احتمالاً فرزندانتان بدون دعوا همین کار را انجام می‌دهند. به‌علاوه، وقفه‌ای از فناوری این مزیت را به شما می‌دهد که به شما کمک می‌کند میزان دریافت رسانه‌های خود را محدود کنید و لحظاتی را با بچه‌هایتان حفظ کنید.
- 4. بر اتصال تاکید کنید: دکتر اندرسون می‌گوید: “آکادمی اطفال آمریکا توصیه می‌کند که برای بچه‌های زیر دو سال، به‌جز فیس‌تایمینگ با اقوام، از نمایشگر استفاده نکنید.” فیس تایم با خانواده ممکن است منبعی برای ارتباط شما باشد، و همچنین ممکن است راهی برای حفظ روابط، به‌ویژه برای بچه‌های جوان باشد. تنظیم کردن فرزندانتان برای گپ زدن با اقوام نیز می‌تواند به شما فرصتی دهد تا استراحت کنید یا کارهای دیگری را انجام دهید که می‌تواند برای کل خانواده مفید باشد.
در دوره بمانید
هنگامی که یک سیستم را راه‌اندازی کردید، ممکن است متوجه شوید که بچه‌هایتان به آن فشار می‌آورند. دکتر اندرسون می‌گوید: “شاید آنها در چند روز اول بدخلقی باشند. آنها هزار بار از شما می‌پرسند و عصبانی می‌شوند. این همان چیزی است که به آن انفجار انقراض می‌گویند.” دکتر اندرسون توضیح می‌دهد که طبیعی است که کودکان مرزهای جدیدی را آزمایش کنند تا ببینند آیا آنها محکم هستند یا خیر، اما اگر بتوانید به برنامه خود پایبند باشید و برای چند روز آزار آنها را تحمل کنید، احتمالاً وقتی بچه‌ها به روال‌های روتین جدید خود عادت می‌کنند، پس زدن محو می‌شود. تا جایی که می توانید از استثناء کردن قوانین برای یک یا دو هفته اول پس از تنظیم آنها اجتناب کنید.
در اینجا چند نکته دیگر برای چسباندن قوانین جدید (یا بازگردانده شده) وجود دارد:
- 1. بحث نکنید: وقتی صحبت از زمان نمایش صفحه به میان می‌آید، احتمالاً بحث‌های مستدل و استدلال‌های دقیق برای بچه‌ها اهمیت چندانی ندارد. دکتر اندرسون می‌گوید: “واقعیت این است که والدین می‌خواهند محدودیت‌هایی تعیین کنند و بچه‌ها واقعاً دلیلی برای وجود این محدودیت‌ها نمی‌بینند. بنابراین درگیر بحث با بچه‌ها در مورد اینکه قانون چه باید باشد، نشوید. وقتی تنظیم شد، جای بحث نیست.
- 2. از سفر احساس گناه بگذرید: بچه‌ها اغلب به استدلال‌های آزموده‌شده و واقعی روی می‌آورند که ریس‌های قلب شما را می‌کشد: “همه دوستان من هر چقدر که می‌خواهند این بازی را انجام می‌دهند! آیا می‌خواهی من را کنار بگذارم؟” بدانید که قوانین شما به آنها آسیبی نمی‌زند و وقتی ببینند که شما تکان نمی‌خورید، این بحث‌ها را رها می‌کنند.
- 3. زمان مناسب را انتخاب کنید: تغییر قوانین در زمانی که سایر چیزها در حال تغییر هستند ممکن است پذیرش آن را برای کودکان آسان تر کند. به عنوان مثال، سعی کنید هفته اول بعد از تعطیلات مدرسه از نو شروع کنید – نه در چهارشنبه های شلوغ.
- 4. جمع آوری داده‌ها و ارزیابی مجدد: برای اینکه بچه‌ها و نوجوانان بزرگ‌تر قوانین جدیدی را برای زمان صفحه نمایش بپذیرند، مصالحه بر اساس خواسته‌های آنها می‌تواند مفید باشد – با این درک که با اجرای آزمایشی شروع می‌کنید. به عنوان مثال، نوجوان شما ممکن است قسم بخورد که استفاده از صفحه نمایش بعد از مدت زمان معینی بر خواب او تأثیر نمی گذارد یا اینکه تکالیف خانه با یک دوست در FaceTime آسان تر است. در مواردی مانند آن، می‌توانید نسخه آنها را امتحان کنید و برای چند هفته پی
گیری کنید که چگونه پیش می‌رود. آیا صبح ها به موقع از خواب بیدار می‌شوند؟ آیا همه تکالیف انجام می‌شود؟ آنچه را که می‌آموزید ببینید و سپس در صورت لزوم دوباره آن را تنظیم کنید. دکتر اندرسون می‌گوید: “اگر آنها بتوانند به شما نشان دهند که این اهداف برای سلامتی آنها هنوز قابل انجام است، حتی زمانی که آنها در این صفحه‌ها شرکت می‌کنند، عالی است.”
با بچه هایتان راحت باشید
نیازی به پایبندی به قوانین سفت و سخت برای کمال نیست و گاهی اوقات خم کردن آنها کاربردی ترین گزینه است. اگر قوانین آرام‌تر در اطراف صفحه نمایش به شما زمان می‌دهد تا کار کنید، ورزش کنید یا فقط برای خودتان وقت بگذارید، بد نیست بپذیرید که ممکن است در حال حاضر بهترین تصمیم باشد.
دکتر اندرسون مثالی می‌زند که میخواهید زمان تلویزیون فرزندتان را محدود کنید، حتی اگر یک قسمت دیگر به شما زمان تمرین بدهد. اگر به فرزندتان بگویید که نمی‌تواند این قسمت را ببیند، بداخلاق است و شما تمرین خود را انجام نمی‌دهید. او می‌گوید: «در این صورت، احتمالاً می‌توانید از نظر عاطفی بیشتر در دسترس باشید، اگر به فرزندتان زمان بیشتری برای صفحه نمایش بدهید، از خودتان مراقبت کنید و سپس دور هم جمع شوید.»
فکر کردن بر اساس نیازها و سطح استرس همه افراد (مخصوصاً خودتان!) می‌تواند به شما در تعیین محدودیت های واقع بینانه کمک کند که در عمل کارساز هستند. بنابراین، به میزانی که می‌توانید، از انعطاف در تعیین قوانین و محدودیت‌های خود بهره ببرید و آنها را با توجه به نیازها و وضعیت خود و فرزندتان تنظیم کنید.
شاید برای شما هم مفید باشد
