والدین نادری وجود دارند که در بعضی مواقع ممکن است با تحمل عصبانیت‌های مرتبط با غذا یا حتی عادات نادرست تغذیه کودکان خود روبرو شوند. اما والدین کودکان در طیف اوتیسم و به عبارت دقیق‌تر، والدینی که مسئول تغذیه آنها هستند – اغلب با مشکلات بسیار بزرگتر و پیچیده‌تری در زمینه تغذیه مواجه می‌شوند. دکتر استفانی لی، یک روانشناس بالینی در موسسه ذهن کودک، با بسیاری از خانواده‌ها همکاری می‌کند تا به مواجهه با مشکلات مرتبط با تغذیه کودکان اوتیستیک کمک کند.
هدف اصلی از کار با کودکانی که دارای رفتارهای غذایی سفت و سخت هستند، این است که در نهایت کودکان بتوانند طیف گسترده‌ای از غذاهای سالم را مصرف کرده و با فرهنگ خانواده خود همسو باشند، در حالی که مشکلات خانگی مرتبط را کاهش دهند.
درک عمیق از علل ممکن در پس این رفتارهای غذایی سفت و سخت، گام اول در این راه است. این به کودکان امکان می‌دهد تا با راحتی بیشتری غذاهای جدید را تجربه کرده و زمان و مکان مصرف غذا را برای همه افراد در خانواده بهتر واحد کنند.
همچنین بخوانید: 7 گام برای فرزندپروری انعطاف پذیر
رد کردن مشکلات GI
زمانی که یک کودک در طیف اوتیسم با مسائل مرتبط با تغذیه روبرو است، اولین اقدام والدین باید مشاوره با یک تخصصی در زمینه گوارش کودکان باشد که می‌تواند علل ارگانیک را بررسی و رد کند. دکتر جوزف لوی، یک پزشک متخصص در زمینه گوارش کودکان در بیمارستان NYU Langone، که با کودکان اوتیستیک کار می‌کند، تأکید می‌کند که این کودکان ممکن است مشکلات گوارشی رایج دوران کودکی را تجربه کنند، اما به دلیل ناتوانی در بیان درد و عدم توانایی در بومی سازی احساسات خود، والدین باید فعالانه به دنبال منابع ناراحتی کودکشان بگردن.
در زیر تعدادی از مشکلات گوارشی رایج که ممکن است کودکان توانایی در خوردن را تحت تأثیر قرار دهند، آورده شده است:
- 1. رفلاکس اسیدی: این اختلال رایج در دوران کودکی است، اما در کودکانی که در طیف اوتیسم قرار دارند، تغییرات رفتاری مانند پریدن، وحشی شدن یا گریه کردن ممکن است با بازگشت اسید معده به گلوی کودک در ارتباط باشد.
- 2. یبوست: این مشکل ممکن است به دلیل محدودیت‌های در رژیم غذایی یا تاخیر در ترازوالت رفتن (که در کودکان مبتلا به اوتیسم رایج است) ایجاد شود. این وضعیت می‌تواند تجربه خوردن غذا را برای کودکی که احساس سیری یا درد معده دارد، ناخوشایند کند.
- 3. اوزینوفیلیک ازوفاژیت (EoE): این اختلال آلرژیک بلع است که باعث می‌شود کودک احساس کند که در حال بلعیدن یا خفگی است. EoE اغلب توسط غذاها تحریک می‌شود و می‌تواند منجر به درد و ناراحتی شود که تقریباً به طور قطعی به مشکلات رفتاری در کودکان اوتیستیک منجر می‌شود.
- 4. مشکلات مرتبط با اسهال: این مشکل ممکن است به علت رژیم غذایی کودک مربوط باشد، اما ممکن است ناشی از سوء جذب برخی از قندها یا انتقال سریع محتوای گوارشی از طریق دستگاه گوارش باشد که به معنای نداشتن زمان کافی برای سفت شدن مدفوع است.
پیشنهاد میشه مقاله ( خلق و خوی کودک خود را بررسی کنیم و 9 ویژگی مزاج شناسی کودک ) را بخوانید.
مشکلات رفتاری در زمان صرف غذا
همچنین بخوانید:
رفتارهایی که ممکن است در زمان تنظیم و مصرف غذا برای کودکان اوتیستیک و خانواده‌هایشان ایجاد شود، شامل موارد زیر می‌شود:
- 1. مشکلات حسی مرتبط با غذا: کودکان در طیف اوتیسم اغلب دارای حساسیت‌های خاص نسبت به طعم، بافت و حالت غذاها هستند. برخی از آنها غذاهای نرم و مایل به ماست، سوپ یا بستنی را ترجیح می‌دهند، در حالی که دیگران به طعم و بافت غذاهای ترد مانند چیتوس یا حتی هویج علاقه دارند. این موضوع ممکن است باعث محدودیت‌های قابل توجهی در خصوص غذاهای مختلفی که کودکان تمایل به مصرف دارند شود.
- 2. ضعف حرکتی عضلانی دهان: کودکانی که تمایل زیادی به مصرف غذاهای نرم دارند و تقریباً انحصاری آنها را می‌خورند، ممکن است عضلانی‌های دهان خود را برای جویدن غذاهای سخت‌تر مانند استیک یا همبرگر به میزان کافی تقویت نکرده باشند. این وضعیت می‌تواند باعث خستگی در هنگام خوردن غذاهای سخت و ناخوشایندی از آنها شود، که در نتیجه به ورود به یک دایره بد تبدیل می‌شود.
- 3. مشکلات مرتبط با زمان و رفتارهای میز: بسیاری از والدین با چالش‌هایی روبرو هستند که نیاز به تشویق کودکان به میز نشستن برای خوردن یک وعده غذایی کامل دارند. با کودکان اوتیستیک، این چالش ممکن است بیشتر شدت یابد. علاوه بر این، مسئله ایمنی نیز در دستور کار قرار می‌گیرد.
دکتر لی توضیح می‌دهد: “سوال نه تنها این است که آیا فرزند شما به میز نشسته یا در مکان مورد نظر شما برای مصرف غذا می‌ماند، بلکه آیا او واقعاً دوست دارد بخورد؟” رفتارهای ناامن می‌توانند شامل پرتاب ظروف یا ایستادن و دویدن مکرراً از روی میز باشند.
چگونه این رفتارها تشدید می شود
والدین کودکان اوتیستیک به طور معمول به طیف وسیعی از نیازها و مسائل مختلف توجه می‌کنند، و بسیاری از این نیازها – از مسائل مربوط به گفتار و توالت گرفته تا مسائل مدرسه و رفتارها – اولویت‌های آنها هستند. مسائل مرتبط با تغذیه اغلب تا زمانی که به اندازه کافی شدید نباشند یا والدین قادر به تمرکز بر روی آنها نباشند، به تأخیر می‌افتد.
دکتر لی توضیح می‌دهد: “اگر کودک 10 غذا مصرف کند و این 10 غذا او را سالم نگه می‌دارد و او را اشباع می‌کند، والدین ممکن است از تغذیه کودک نگران نشوند.” اما نادیده گرفتن مسائل تغذیه ممکن است منجر به ایجاد مشکلات بیشتر شود. هر چه این رفتارهای منفی در زمان تغذیه بیشتر ادامه پیدا کنند، ریشه‌دارتر می‌شوند و درمان آنها نیاز به زمان و صبر بیشتر دارد. این به این معنا نیست که والدین باید تسلیم شوند، بلکه نشان‌دهنده ضرورت پیگیری و پشتکار در رسیدن به اهداف تغذیه‌ای موفقیت‌آمیز است.
همچنین بخوانید: معرفی علائم، نشانه‌های رفتاری و روش‌های درمان ADHD
تکنیک هایی برای مقابله با مشکلات زمان صرف غذا
تکنیک‌های رسیدگی به مسائل رفتاری مختلف در زمان صرف غذا مشابه هستند، اما باید به مراحل قابل کنترل تقسیم شوند. در زیر یک راهنمای عملی برای والدین آورده شده است که به والدین و فرزندانشان کمک می کند تا به اهداف خود برسند و استرس زمان صرف غذا را کاهش دهند.
مطالعه کنید: اثرات استرس بر رشد کودک
- اولویت‌بندی:
والدین بیایند به جای تلاش برای حل همه مشکلات مرتبط با تغذیه به صورت همزمان، اهداف خود را مشخص کنند. این اهداف ممکن است شامل افزایش تنوع در تغذیه کودک، افزایش مقدار مصرف غذا، یا تسهیل نشستن بهتر کودک پشت میز باشد. والدین باید هدف اصلی خود را مشخص کنند و برای رسیدن به آن اولویت قائل شوند. - از کوچک شروع کنید:
والدین می‌توانند با آغاز کار با کودکان از مقدار کمی از غذا یا آزمون کردن غذای جدید شروع کنند. به عنوان مثال، اگر کودک یک غذای جدید را امتحان می‌کند، از مقدار کمی شروع کرده و سپس تشویق کنند تا لقمات بیشتری بخورد. این نه تنها به کودک اعتماد به نفس می‌دهد، بلکه این فرصت را فراهم می‌کند که از تجربه‌ای موفق شروع کنند. - به شانس فشار نیاورید:
وقتی کودک پشت میز نشسته است، والدین نباید فشار زیادی به وی وارد کنند تا غذا بخورد. به کودک زمان کافی برای خوردن داده شود و از او انتظار داده نشود که در زمان کوتاهی مقدار زیادی از غذا بخورد. - از کودک در جایی که هستند ملاقات کنید:
والدین باید زمانی که غذاها را ارائه می‌دهند، به نیازها و وضعیت فعلی کودکان توجه داشته باشند. این ممکن است به معنای تهیه غذاها در مکانی آرام و مناسب یا تعیین زمان مناسب برای غذاخوردن باشد. - انتظارات را واضح بیان کنید:
والدین باید انتظارات خود را به کودکان شفاف بیان کنند. این ممکن است شامل انتظارات مرتبط با پایان وعده غذایی، تعیین معیارهای موفقیت و توجه به رفتارهای مثبت کودک باشد.
این تکنیک‌ها به والدین کمک می‌کنند تا به بهبود رفتارهای مرتبط با زمان صرف غذا برسند و به تحقق اهداف تغذیه‌ای خود برسند.
تعریف تحسین عمومی:
تحسین عمومی به معنای ارتقاء رفتارهای مثبت کودکان است و از والدین یا مراقبان خواسته می‌شود که با دقت و واقعیت تحسین و ستایش نسبت به رفتارهای خوب کودکان خود عمل کنند. تحسین عمومی معمولاً شامل بیان نقاط مثبت رفتار کودک در زمان صرف غذا است.
نمونه‌های تحسین برچسب‌گذاری شده:
- 1. “ممنون که به این همه آرامی پشت میز نشستی.”
- 2. “من عاشق اینم که داستانای خوبی رو روی میز تو خونه.”
- 3. “کار عالی اینه که این قسمت رو تموم کردی.”
- 4. “ممنون که سبزیجات رو دوست داشتی.”
- 5. “عالیه که بشقابتو تو سینک گذاشتی.”
نکات مهم در ارتقاء تحسین:
- 1. نسبت پنج به یک: والدین باید برای هر توبیخ یا دستور، پنج بار تحسین کنند. این تحسین‌ها باید با واقعیت و بدون افراز و تفریقی بی‌جا باشند.
- 2. نحوه برخورد با عصبانیت: تا زمانی که کودک عصبانی است یا رفتار مخربی انجام می‌دهد، انتظار نداشته باشید که رفتارها در زمانی کوتاه بهبود پیدا کند. باید صبور باشید و برنامه‌ریزی مناسبی داشته باشید تا کودک از عصبانیت به سمت رفتار مثبت سوق داده شود.
- 3. دفترچه غذایی: نگه داشتن یک دفترچه غذایی که ثبت کتبی مصرف غذایی کودک در هر وعده را نشان دهد، به والدین و مراقبان کمک می‌کند تا پیشرفت و چالش‌های مرتبط با تغذیه کودک را پیگیری کنند.
- 4. دفترچه مدفوع: اگر مشکلات مرتبط با روده یا معده کودک وجود دارد، نگه داشتن یک دفترچه مدفوع که ثبت کتبی و نظارت بر مدفوع کودک را انجام دهد، به والدین کمک می‌کند تا از وضعیت سلامتی کودک مطلع شوند و به مشکلات زودتر پی ببرند.
- 5. الگوی رفتار خوب در زمان صرف غذا: والدین باید خود نمونه‌ای مثبت از رفتارهای مرتبط با تغذیه و زمان صرف غذا ارائه دهند تا کودکان از آنها الهام گرفته و رفتارهای مثبت را الگو بگیرند.
این تکنیک‌ها به والدین کمک می‌کنند تا رفتارهای مثبت کودکان در زمان صرف غذا را تقویت کرده و به بهبود رفتارهای تغذیه‌ای آنها کمک کنند.
همچنین بخوانید:
شاید برای شما هم مفید باشد
👏👏👏